Seite
ad legis ſubtilitatēᶜ decurrat oīmodo cogēdusº eſt ſoluere. De ſingulis rebꝰ perfidei. cōmiſſum relictis. Oteſtᶠ aūt quis etiaꝫ ſingulas rei ꝑ fideicō miſſuꝫ relinquere: ve­luti fundū hominē: veſtē: ar­gentū pecuniā numeratā: Et vel ipſuꝫ heredē rogare vt ali cui reſtituat. velᵍ legatarium ꝙͣuis a legatario legari non poſſit. Poteſt aūt non ſoluꝫ ꝓprias res teſtator ꝑ fideicō­miſſum relinquere: ſed et he­redis aut legatarūj aut fidei­cōmiſſarij aūt cuiuſlibet al­teriusˡ. Itaqꝫ ⁊ legatariꝰ ⁊ fi deicōmiſſarius nō ſolū d̓ ea re rogari pōt vt eam alicui reſti tuat que ei relicta ſit: ſed etiā de alia: ſiue ip̄iꝰᵏ ſiue aliena ſit Hoc ſolū obſeruandū eſt: ne plus quiſꝙͣ rogetur alicui re­ſtituere ꝙͣ ipſe ex teſtamento ceperit. Nā qd̓ amplius ē in­utiliterˡ relinquit̉. Cūᵐ au tem aliena res ꝑ fideicōmiſſū relinquitur: neceſſe eſt ei qui rogatus eſt. aut ipſam redime re ⁊ preſtare: aut extimatōem eiꝰ ſoluere. Libertas quoqꝫ ſeruo ꝑ fideicomiſſuꝫ dari po teſt: vt heres euꝫ roget̉ manu­c Subtilitatē. que eſt vt exquo eſt volūtas nō ſolēnis nō valeant ea que facta ſunt. vt. C. de fideicō. l. ſi veritas. ⁊. C. de teſtamentis. nō dubium.§. illud. d Logendus eſt ſoluere. ſed qūo coartat̉ ex nō ſolēni volū tate. ſic ergo ſoluūtur inutiliter relicta. ſicut et vtiliter. qd̓ eē non debet. vt. C. d̓ fideicō. l. ſi veritas que eſt ꝯtra. So. qͥ dam dicunt. ꝙ vbi ſolēniter teſtari vo luit ⁊ nō fecit. hēat locū lex ꝯͣria. al̓s ſi noluit teſtari ſolē­niter habeat locuꝫ qd̓ hic dicit̉. vt. ar. ff. de cōdicillis. l. j. Sed hec falſa ē. qꝛ ⁊ hic d̓ teſtatore lō quitur. qui ſolēni­ter fecit. vt ibi. ſi te ſtator fidei herediſ Alij vt bul. dicebāt eſſe diſtinguenduꝫ an dicatheres. nō eſt verū tibi legatū eſſe. in quo caſu co gitur ꝓbare eſſe ve rū ⁊ ſolenne. vt in ꝯtrario. eo ſaluo vt ſi deferatur ſacra­mentū iuret. vt. sͣ. ꝓxi.§. an dicat nō potes petere. qꝛ eſt minus ſolenne. in quo caſu cogit̉. vt hic. Sed hoc nō va let. quia ẜm hoc ex pediret ei negare. qd̓ eſſe nō debꝫ. vt ff. d̓ tribu. illud.§. penl̓. Dic ergo ẜm io. an. ab initio ꝯfi­teatur relictū. ⁊ tūc nō tenet̉ ex nō ſo lenni voluntate. vt i. l. illa ꝯtraria. aut negauit. ſed poſtea fuit per ſacramen­tum vel per ꝓbati ones ꝯuictuſ. ⁊ tūc ꝯpellit̉. vt ita rōne ſui mendacij tene. atur. vt hic. et ar. in antē. d̓ tri. et ſe.§. ſtudiū. et.§. ad hoc e De ſingulis rebus ꝑ fideicōmiſſum relictis. De fideicō miſſis generalibus ſupra ti. j. dixit. nūc de ſpēalibus dicit. Oteſt. ſingulas. non ſolū generaliter. vt. sͣ. ti. j. Uel legatariū.ſ. rogare. vt aliqͥd alicui reſtituat Nō poſſit. antiquo iure inſpecto. ſed nouo iure aliter ē. nā pōt a quolibꝫ qͥ cōmodū quocūqꝫ mo do bet legari. ⁊ fideicōmitti vt. C. ꝯmu. de le. l. j.§. fi. ⁊ hoc ſta i Pōt aūt. alterius. refert tn̄. an leget rem tim ſubijcit. extranei an herediſ. primo caſu diſtinguit̉. an ſciuerit alienā vel credidit ſuam. ſcd̓o non. vt. sͣ. de lega.§. qd̓ autem. ⁊. ff. de le i. l. vnum ex familia.§. ſi rem. k Ipſius. ſcilicet legatarij. l Inutiliter. facit. ff. de le. pri. plane. ij.§. fi. et. l. videndū ct. ff. de le. iij. l. j.§. ſciendū. ⁊. l. iij.§. iul̓. ⁊. l. ſi legatarius. Sꝫ cō­tra in dicta. l. plane.§. ſi cui. ſed ibi ſtetit ꝑ legatariū quo mi­nus meliorē acceperit. vel melior videtur eſſe quē elegerit. licet deteriorē elegerit. vt. ar. jͣ. de act.§. p̄terea. Itē ar. ꝯtra ff. de le. ij. imperator.§. j. ibi. em̄ vero. ⁊cͣ. Sed hoc quod hic dicitur intellige qn̄ in quātitate legat̉ alicui et in quantitate oneratur. ibi aūt qn̄ quātitas datur et in ſpecie grcuat̉. quo caſu tm̄ videt̉ extimaſſe ſpēm ſuā legatariꝰ accipiendo quā titatem. vt ex eadē lege colligit̉. Itē ꝯͣ. ff. ad le. fal. ſed et ſi nō ſeruꝰ in prin. Sꝫ ⁊ ibi eodē mōrn̄de qꝛ quantitas erat lega mittere: vl̓ legatarius vl̓ fidei cōmiſſariuſ. Nec intereſt vtꝝ de ſuo ꝓprio ſeruo teſtator ro­get: an de eo qͥ ip̄iꝰ herediſ aut legatarij vel etiā extranei ſit. Itaqꝫ ⁊ alienus ſeruꝰ redimi ⁊ manumitti debet: Ꝙ ſi dn̄s eū nōⁿ vēdat: ſiº mō nihilᵖ ex iudicio eiuſ qui reliquit liber tatē recepitq: nō ſtatim extin guitur fideicōmiſſaria liber tas. ſed differturʳ. qꝛ poſſit tē pore ꝓcedente vbicūqꝫ occa­ſio ſerui redimēdi fuerit p̄ſta ri libertas. Qui aūt ex fidei cōmiſſi cauſa maūmittit̉: nō teſtatoris fit libertus. etiā ſi teſtatoris ſeruus ſit: ſed eius qui manumittitᵍ. At is qͥ di­recto teſtamento liber eſſe iu betur: ipſiꝰ teſtatoris libertꝰ fit qui etiā orcinꝰᵗ appellatur Nec aliꝰ vllꝰ directo ex teſta mēto libertatē habe̓ pōt: quā qui vtroqꝫ tꝑe teſtatoris fue rit ⁊ quo faceret teſtm̄. ⁊ quo moreretur. Directo autē li­bertas tunc dari videtur: cuꝫ non ab alio ſeruū manumitti rogat: ſed velut exᵈ ſuo teſta­mentoˣ libertatem ei cōpete­reʸ vult. Uerbaᶻ autē fidei­cōmiſſoꝝ hec maxime in vſu habent̉: peto: rogo: volo: mā­do: fidei tue cōmitto: q̄ ꝑinde ſingula firma ſunt. atqꝫ ſi om­ta. et onus erat poſitum in faciendo. Sed cū quātitas le gatur. et in quātitate grauatur. ſicut hic loquitur. nūquid quartam iure. fal. poteſt oneratus retinere. ſiue ſit lega­tarius ſiue fideicō. qui ſit grauatus. quidam dicunt ꝙ ſic. vt. ar. ff. ad le. fal. penales.§. fi. Nos ꝯtra. vt in. e. ti. l. lex fal. ſi inter.§. nu qͣꝫ. ⁊ de vul. ſub­ſti. cohered.§. cū filie. m Libertaſ. ex tranei. lꝫ etiā cre diderit ſuū vt. ff. de fideicō. liber. paulus. j. rn̄ſo. ⁊ l. alieno. in prin. ſed in pecunia­rio legato diſtin guit̉. ſciuerit vel ignorauerit rē a­lienā. vt. sͣ. de le­ga.§. qd̓ autem. n Nō vēdat. vel eciam ſi vē­dat vltra iuſtuꝫ p̄ciū vēdere vl̓t. nam tunc ꝑinde eſt acſi nō vēdat vt. ff. de le. iij. nō dubium.§. fi. o Sed modo. interpoſitio eſt. p Nibil. ſi enī aliquid etiā mo­dicum relinquit̉ alicui. vt vēdat. ⁊ ille legatū acce pit. ꝯpellitur vē dere. vt hic. ⁊. C. de fideicō. liber. l. deberi. ⁊. l. ſi te donataꝫ. ⁊. C. ad le. fal. ſi ea cuius filiū. Accu. q Recepit. ſcꝫ dn̄s iſtius. r Differt̉. qd̓ differt̉ nō aufer tur ſic. ff. de iudi. cum furioſꝰ. ar­ꝯtra. C. de inoff. teſ. ſcimus.§. fi. ⁊. ff. de vſufruct. ſi vſuffructus. Item no. quod inſpicitur quod euenire poteſt. ſic. ff. de iuriſdic. om. iudi. ſi idem.§. fi. et. ff. de adimen. le. l. ſeruo. Accur. ſ Qui aūt. manumittit. id eſt heredis vel legatarij vel fi­deicomiſſarij. t Etiam orcinus. ſic dictus. ab orco. ideſt manumiſſus ab eo qui tendit ad orcum.i. infernū. vel ab orthos qd̓ eſt rectum. vnde orcinꝰ ideſt directe manumiſſus. vel ab or­ce ideſt capio. nam et inde archiortus. quia multa capiūt et manumiſſus in teſtamento. in quo multa fiunt. v Ex ſuo. non expectata manumiſſione ab alio faciēda. x Seſtamnto. vel etiam codicillis teſtamento confir­matis et. ff. de ma. teſ. libertas. y Competere. que competit hereditate adita etiam ab vno ex pluribus heredibus. vt. ff. de ma. teſ. l. teſtamente. §. teſtamento. Accurſius. z Ierba. maxime. ideo hoc dicit. quia quibuſcūqꝫ ver bis relinqui poſſunt. vt. sͣ. de lega. in principio. ſiue dire­ctis ſiue precarijſ. vt. C. com. de le. omne verbū. et facit. ff. ad tre. l. ſceuola. Accur. a De codicillis. quia teſtamēta ⁊ eoꝝ accidentia dicta ſunt. nūc de codicillis. ideſt de paruula vel de mīma ſcri pta voluntate. nā ideo codicilli. dicuntur. quia in breuio­ri cartula vel cōdice quā teſtm̄ fiebant. ⁊ ſolū in eis q̄da fideicōmiſſa relinquebantur. et tales ſunt ad teſtamentū