Seite
Liber Xpoſita. Cōis eſt diuiſio. ſcd̓a ibi licet aūt. ab. g Legali ut. ff. e. itē ſi vnꝰ.§. ſi in duos: qꝛ ꝯpromiſſuꝫ de incerta ꝑſda a U Exorte: ex hoc patet ꝙ cōpromiſſum non fuit factum ſuper his que in non ualet ut ibi dicit. qꝛ in aſſumēda illa tertia ꝑſona iſti iudices pote­ſnīa cōtinebātur: ſed ſuper diſcordijs que poſtea orte ſunt. rāt diſſentire. ⁊ ſic res ſine exitu futura ē. arg. ꝯͣ. jͣ. c. ꝓxi. ſed ibi ſoluit̉. et b Cōpromiſit. ſupple in ducē qui ꝯͣ ſnīam ueniens iniquū arbitriū promul­ſic iudex certus eē dꝫ alias non valet cōmiſſio. sͣ. de reſcrip. ad hoc. ⁊ ſic gauit. ⁊ ſic pōt ꝯpromitti in laicum de rebus ciuilibus ut h̓ dicit: ſed nō d̓ ſpiri procurator certus eē dꝫ. ff. de ꝓcur. l. ij. ſic ⁊ tutor īcertꝰ dari nō pōt. ff. tualibus: ut. sͣ. eo? ꝯtingit: ubi de teſt. tutel tutor incer de hoc. ſed qualiter potuit com tus. ⁊. l. duo ſūt ticij. ⁊ ī promitti in ducē d̓ his ſuꝑ qui ſti. de lega.§. tutor. ⁊ iō hilominus poteſtateʳ. Cunqꝫ ter­cundam. naꝫ ſi dictus. c. ſuperſtes bus ſnīa lata erat. nam tranſ cuꝫ a principio n̄ tenue tius arbiter a iudicibꝰ predictis ele in electione ius hꝫ: ſcd̓am conſtat actio ſiue cōpoſitio fieri dꝫ de rit cōpromiſſum: lꝫ fue­ctus cum altero duorum ipſuꝫ par penitus non valere. re dubia ⁊ lite īcerta. ff. de trāſ rint poſtmodū ꝯcordes T Deꝫ electo ⁊ abbati ſancti zeno ti alteri condemnaſſet: idem ex eo ac. l. i. ſed cū res h̓ certe erāt ꝑ in aſſumēda tertia ꝑſo­ſentiens a ſepedictis iudicibus ſe nen̄. ⁊. c. canonico veronen̄. ſnīam a qua nō fuit appellatū na n̄ tn̄ tenuit arbitriuꝫ grauari: ꝙ ipſum ad obſeruantiā nec ſupplicatū. ⁊ iō̓ tranſigi ſi Arbiter poſt rē iudicatā ſuper ⁊ ſic nec ſnīa ēt excōica ue cōpromitti non potuit. C. d̓ tionis ꝑꝑ hoc lata. et ſic huiuſmodi arbitrij compellebant: diſcordijs nouis aſſumptꝰ non po tranſaciſi cā. ⁊. ff. de tranſac. ēt ē ar. ꝙ ſi pͥncipale n̄ te­teſt per ſuū arbitriū ſnīam immu noſtram appellauit audientiaꝫ: ſꝫ l poſt rem. ⁊. ff. de condi. īde lele net nec acceſſoriuꝫ. jͣ. de ipſi appellatione contempta excō tare etiā ſi d̓ cōponēdo īter partes gāter.§. ſi poſt. ad quid cōpro fo. ꝯpe. ſi diligenti. ⁊. jͣ. municationis tulerunt ſnīam in eū mandatū accepit a papa. miſſum fuit hic de certa re? hec de fi. īſtru. īter dilectos dem. Ideoqꝫ mandamus: qua Xpoſita nobis feltren̄. ⁊ bel dubitatio ſoluit̉ in lr̄a: qꝛ non ⁊. C. de legi nō dubiuꝫ. tenus ſi eſt ita: cum legaliᵍ ſit pro fuit cōpromiſſuꝫ ad hoc vt ſen uen̄. electi petitio ꝯtinebat ꝙ cum item ar qd̓ ab initio nō tentia mutaret̉ ſed ut illi duo tenet poſtea non ꝯuale Cuiſione ſtatutum vt cōpromiſſum cā q̄ īter anteceſſorē ſuum ex parte duce mediante deſiſterēt ab in ſcit. ff. de regu. iu. qd̓ in de incerta perſona in arbitrum aſ vna ⁊ ciues teruiſinos ex altera ſu iurijs quas faciebāt ep̄atibus initio. ⁊. xvj. q. iij.§. pͥt ſumenda non teneat: dictaꝫ excōi ꝑ diſtrictu ⁊ rebꝰ alijs vertebatur illis. ut. jͣ. ſequitur. ver. qd̓ ſi pͥuatus. iteꝫ ē cationis ſnīam denūcietis penitus ꝑ ſnīam hoſtien̄. ep̄i tunc ap. ſedis Intētionis. ſemꝑ recurren ar. hic ꝙ lꝫ res ad eū ca nullam eſſe. le. fuerit terminata ⁊ īfra. Tandeꝫ dū eſt ad intētionē ſcribētis ut ſum ꝑueniat a quo pōt Dem abbatiſſe ⁊ conuentui io hic dicit. ⁊ sͣ. d̓ procu. petitio. ⁊ ſuꝑ ꝗbuſdam diſcordijs q̄ hincīde hr̄e initium tn̄ nō valet .sͣ. de of. or. lꝫ. ⁊ sͣ. de vſupa. ex tren̄. videbantur exorteª in ducem vene hic non valuit ꝯpromiſ tuaꝝ ⁊. jͣ. de preben. cū cām. et ſum qꝛ tertiꝰ arbiter in­ Ualet cōpromiſſuꝫ factum in toꝝ tanquaꝫ in arbitrū cuꝫ ꝑte alte .c. ult. qꝛ eius ē īterpretari cuiꝰ certus erat. ſed manife vnum vel in plures vt ipſi ꝑ ſe cāꝫ ra cōpromiſitᵇ: ⁊ īfra. Lꝫ āt eidē ē ꝯdere. jͣ. de ſen. ex. īter alia. et ſte ꝯͣdicit. jͣ. de ap. cum diffiniant vel per alios quos ipſi duci lr̄as noſtras miſerimꝰ: vt ad xi. q. i.§. ex his. ⁊. C. de le. l. vl. ſpāli: ubi dr̄ ꝙ duo ar­cōponēdū īter ꝑtes laborare debe elegerint. d Reuocetis. ſed videt̉ ꝙ ar bitri ſunt eligēdi. ⁊ ſi cō ret: cū tn̄ ītentionisᶜ nr̄e nō fuerit ī­Um a nobis petitur: ⁊ infra bitriū tale non ſit reuocanduꝫ cordar̄ non pn̄t aſſumāt ſiue ſit equum ſiue iniquuꝫ. ff. mutare ſnīaꝫ ip̄aꝫ: vel ſopitas per Ex parte veſtra fuit propoſi tertiū. ⁊ ſittertiꝰ arbiter de arbildiem.§. ſtari. dicas et īcertꝰ ē qͣlit̓ rn̄debis. pōt eā q̄rimonias ſuſcitare: mādamus tum: ꝙ olim inter vos et ſenon̄. ar go ꝙ ſiue ꝗs fuerit arbitrator dici ꝙ illud ē ſpāle in cā qͣtenus pͥfatis lr̄is nō obſtantibus chiepiſcopum queſtione ſuborta ſiue amicabilis cōpoſitor nō ē recuſationis: qꝛ illi arbi ꝗcꝗd prenominati ducis arbitrio ſuper eo ꝙ idē archiepiſcopus aſſe ſtanduꝫ iniquo arbitrio ſed re­tri non dn̄r arbitri. īmo cōtra ipſiꝰ legati ſnīam īueneritis rens monaſteriuꝫ veſtrum metro ducenduꝫ ē ad arbitriū boni vi qͣſi naturā iudicum ſa­eſſe ſcm̄: in irrituꝫ reuocetisᵈ: ei di politano iure ſibi ſubeſſe procura­ri. ff. ꝓ ſo. l. ſocietatem.§. arbi piunt qꝛ iuriſditionē vi trorū. īmo ⁊ ſi iuraſſet dꝫ reuo ſtrictiꝰ īhibentes ne vlteriꝰ ī cōpro tiōes et res alias exigebat a vobis. dent̉ hr̄e. ar. sͣ. de of. de cari. jͣ. de iureiu. q̨̄ntauallis. ⁊ miſſo ꝓcedat: eūdē ad reſtōem ob Tandeꝫ ī. r. ſancti angeli diac. car lecſuſpitionis uel dicas .ff. de ritu nupl quāquaꝫ. ff. de ꝙ non ē ꝯͣ. ibi.n. ſtatuit ſidūᵉ occaſione illius cōpromiſſi ſi dina. tunc apoſtolice ſedis lega. a ope. libiſi libertus. ſiue ēt arbi ius ꝙ duo arbitri eli­bi datoꝝ: ut ipſiꝰ arbitrium ẜuaret̉ partibus cōcorditerᵖ compromiſ­ter fuerit ⁊ eodē modo nō ē ſtā gant̉ a partibus ꝗ de ſu ſo: et promiſſo ſub certaⁱ pena ꝙ ꝑ cēſurā eccleſiaſticaꝫ cōpellentes. dum iniquo arbitrio. sͣ. eo. c. i. ſpitionis cā cognoſcant ☞ Regoriꝰ nonus decano ⁊ ma arbitrio ſeu ordinationi eiuſdem ⁊. ij. p̄terea ideo reuocat̉: quia ⁊ ſi illi duo non ꝯcordāt vel duorum mediatorumª quos iam latum erat ꝯͣ ſnīam dire­giſtro. p. can̄. ſancti petri atrebate­ipſi arbitri eligāt tertiū cte. ſed ſuꝑ hoc nō fuerat ꝯpro idem ſuper hoc deputaret preciſe nē. dioc. sͣ. d̓ offi. dele. ſuſpitiōis miſſum vt ſnīa reuocaret̉ ꝑ ar ſed ꝑtes nō eligāt illos: Non valet cōpromiſſuꝫ de in parerent: magiſter. P. capellanuſ bitriuꝫ ẜm ꝙ in lr̄a dr̄ et arbi­vt ſi diſcordes fuerīt elt certa ꝑſona in arbitrum aſſumēda noſter: ⁊.i. archidiaconꝰ ſenonen̄. trium nō extenditur niſi ad ea gant tertiuꝫ. ſed ſimpl̓r .h. d. quo ad titulum. mediatores ab eodem ſuper hoc tm̄ de ꝗbus cogitatum eſt ⁊ et eligunt duos nulla mē deputati legato ordinando et dif Nnotuit nobis guilielmo lai preſſum in cōpromiſſio. sͣ. etcū tione habita de tertio. ⁊ co ꝯquerēte: ꝙ cum. o. laicus finiēdo cauſam huiuſmodi termi­dilectūuubi de hoc. T ius on̄dit ibi ꝗd facer̄ d̓ e Obſidum. ſic. jͣ. de iureiu­nauerūt. Nos igitur quod per ipſuꝫ ſuper quadaꝫ ſūma pecunie beāt ꝑtes. ⁊ quid poſtea ran. ex reſcripto. ⁊. xxiij. q. vlt. ip̄i arbitri: cū ī fi. nō po coram iudicibus auctoritate apo­predictos mediatores ſuper hoc a ut p̓dem. ⁊. ff. ꝗ teſta. fa. poſſ. terunt ꝯcordare. ⁊ ēt qd̓ ſtolica conueniſſet: tandem fuit a ctum eſt: auctoritate apoſtolica cō obſides. ſꝫ ꝯͣ dicūt leges: quia dicit hic reſpicit ip̄ꝫ ſcm̄ firmamus. partibus in duos arbitros cōpro­liberi hoīes obligari n̄ pn̄t. C. tit ſi tertiꝰ eligat̉ īcertꝰ miſſum: ſic tamen ꝙ ſi illi duo ad I Dem. que res pig. obli. poſ. ꝗ filios. non teneat ꝯpromiſſuꝫ inuicem diſcordarent: tertium ad Compromiſſum finitur mo­⁊..jͣ. de pignelator. ſol. obſides ut hic factū fuit ſi dictuꝫ bene dari poſſunt ut dicunt iu te alterius compromittentium. vn̄ derent iudices nominati: retenta fuiſſꝫ hic ꝙ certā ꝑſonaꝫ ra pͥmo inducta. nec dicunt̉ ob eligerent ſi diſcordaſſēt penes ſe compellendi partes ad non trāſit in heredes compromit ligari loco pignoris. ſed tenen tūc valeret. ff. e. item ſi obſeruandum arbitrium per di­tentium: niſi de eis ſit cautum in tur obſides ut fiat qd̓ īter ꝑtes vnus.§. ſi in duos. ctos arbitros promulgandum ni compromiſſo. hoc. d. comprehen ꝯuenit. ⁊ ita cū ſolutum ſit ar­Um a nobis. bitrium ⁊ reuocatū debent ob C Non ſolet cōiter ſū ſides reſtitui: qꝛ ſublato princi mari ꝑꝑ varietatem le­pali ⁊ acceſſorium. jͣ. de fide inſtru. īter dilectos. jͣ. de fo. compe. ſi diligenti. cturarū: ſed ẜm vnū intellectū quē ſenſit glo. hic ⁊ inno. in. c. precedēti Nnotuit. Non valet cōpromiſſum factuꝫ in duos ſiue plures hoc adie qui placet mihi: pōt ſic ſūmari ut in rubro primo ponitur factū. ſecūdo Tcto ut in caſu diſcordie eligatur tertius ꝑ eoſdē uel alios. h. d. pͥmo ponit confirmatio ibi: nos igitur. Ab. ſi. factum. ſcd̓o dat iudices ibi: ideoqꝫ. ab. h Concorditer ꝯpromiſſo: ⁊ ſic de re ſpūali. pōt in eccleſi aſticā ꝑſonaꝫ f Poteſtatē. ſic ēt cōpromittit̉ in iudicē retenta delegata ptāte. jͣ. de prebē. compromitti. qd̓ verū eſt. sͣ. e. contingit. vbi de hoc. niſi. ⁊. jͣ. de preſump. lr̄as. ⁊ tūc iudex pōt vti delegata iuriſditiōe ſi expedierit i Sub certa. sͣ. e. dilecti. cui tm̄ metu pene ſtabitur ut ibi. C. e. l. i. ⁊ ſic ⁊ arbitraria ptāte: ut in decre. niſi. ſed hic nō poterat retinere huiuſmodi ar­religioſi pn̄t exigere penā. qual̓r ⁊ qn̄ hoc liceat: dr̄. sͣ. eo. dilecti. bitrij executionē niſi per prorogationē iuriſditionis de conſenſu partiū q̄ hic ī k Mediatorū. ſic videt̉ ꝙ arbiter īcertꝰ poſſit aſſumi qꝛ hic nō fuit ex teruenit. ſed hic non valuit prorogatio qꝛ nō valuit cōpromiſſum de īcerta ꝑ preſſum de mediatoribꝰ iſtis. vn̄ ſignat̉. ꝯͣ. sͣ. c. ꝓxi. ff. e. itē ſi vnus.§. ſi ſona aſſumēda. ⁊ ſic nō poterat fieri executio: lꝫ ītenderēt ꝓrogare iuriſditio­in duos. ſed dicas ꝙ cardinalis nō fuit aſſumptꝰ ut verꝰ arbiter nec illi nem delegatam de vno negocio ad aliud. b. mediatores ſed potius fuerūt amicabiles ꝯpoſitores qui de plāo ⁊ ſine