QuintusDe ſecundis nuptijs.2 4 3viꝝ ⁊ vxorē moribꝰ ꝓhibita eſt: ne mutuo amore inuicē ſpolient̉ non obuen. auc. equalitas: ⁊ ī auc̄. de eqͣlitate do.§. hec igit̉: ⁊.§. decetero. coll. viij. ⁊tēperando donatiōibꝰ: ſed ꝓfuſa erga ſe facilitate vtētes. Maiores.n.veꝝ eſt ꝙ iſta debent redire ad mulierē ⁊ viꝝ: niſi conſuetudo ſit in ꝯͣriū vt dinoſtri hoc ꝓhibuerūt amoreꝫ boneſtū ſolis animis eſtimantes: ⁊ ne alh̓ vel niſi pactū de dote vel donatione lucrāda vel parte ſit factū inter eos vtter ī pauꝑtatē īcideret: ⁊ alter ditior fieret nec eſſet illis ſtudiū filios eduhic dicit: ⁊. C. de pac. conuen. ex morte. aucͣ. equalitas. ⁊ in auc̄. d̓ equa. do.§.candi. ff. de dona. īter vi. vro. l. i. ij. ⁊. iij. ⁊ ī auc̄. qui. mo. na. effi. legi.hoc igit̉. C. de rei vx. acti. l. vna.§. illo ꝓculdubio: ⁊ iſtud pactum dꝫ eſſe eqͣle⁊ ſui.§. illud quoqꝫ ad f.hincinde ⁊ ſi nō ſit eqͣle maiorcol. vj. ⁊ nulla eſt donapars lucri ad minoreꝫ dꝫ redutio vbi matrimonium tequo alter locupletiorª ⁊ pauperiorci: vt. l. p̄dictis ex morte: ⁊ aucͣ.ſeruauit ⁊ de morte prioris ꝯiugisnet. Si vero matrimoequalitas: ⁊. l. lege leōis. C. dealter efficitur firmitatē n̄ hꝫ niſi doadhuc ſibi exiſtimat dubitandū: einium non tenet donatiopac. conuen.natoris obitu cōfirmet̉: q̄ tn̄ penitꝰque ſibi nupſit debitū nō denegetde iuris rigore valet. ſedRubrica de ſecundis nuptijs.euaneſcit ſi reuocetur ab eo tacitepoſtulāti. qd̓ a ſe tamē nouerit nulfas nō eſt tales donatioꝘꝛ diuortio facto ſolent hoīesvel expreſſe vel ꝗ donatuꝫᵉ accepitnes eſſe ratas: ne meliolatenusʰ exigendum.¶ Qd̓ ſi poſttrāſire ad ſcd̓as nuptias ideoris conditionis videāturpͥus debitū nature ꝑſoluat. ¶ Sahoc de pͥoris cōiugis vita ꝯſtiteritviſo de diuortijs merito ſubijcdelinquentes ꝙͣ qui nonne ſoluto matrimōio ſicut dosº adrelictis adulterinisⁱ cōplexibus adde ſecū. nup. Et ſcias ꝙ nō ſodeliquerūt ꝯtrahēdo. ff.lū ꝗs bigamꝰ ⁊ trigamꝰ: ſꝫ ētmuliereꝫ ſic ⁊ donatio ꝑꝑ nuptiaspriorem coniugem reuertatur.eo. l. iij.§. i. ⁊. C. eo. ſi exoctogamꝰ effici p̄t vt dicit tex.redit ad viꝝ: niſi de ꝯſuetudine ſeU Rbanus. iij. vig. epiſcopo.voluntate: ſed īter ſponin. c. aperiāt. xxxi. q. i. Ab. ſi.cus obtīeat: vel ex pctō de lucrāda¶ Si vnꝰ ex ꝯingibꝰ fuit al̓s bn̄diſum ⁊ ſponſam tenet doApellanum. cum ſcd̓adote ⁊ donatiōe ꝑꝑ nuptias qd̓ eq̄ctꝰ n̄ dn̄t cōiuges de nouo bn̄dici.natio. ff. e. inter eos ⁊. l.ſcd̓e nuptie bn̄dicendecum h̓ ſtatꝰ.§. ſi ꝗs ſpōlē ſit hincinde cōtrariū iudicatur.Ir āt ⁊ mulier ad bigamīaꝫnon ſunt. jͣ. eo. vir aūt.ſam tn̄ ſi donator in ea.Rubrica De ſecundis nuptijs.trāſiēs n̄ dꝫ a preſbytero bn̄⁊ ſcd̓am accipere ẜm veritatisdē volūtate vſqꝫ ad ſupͥrōnem vere fornicatio eſt. xxxi.diciᵏ: ꝗa cū alia vice bn̄dicti ſint eoA Lex. iij.mum vite exitū perdura.q. i. hac rōne: ſed illud ītelligi¶ Scd̓e nuptie non bn̄dicuntur. ⁊rum benedictio iterariˡ non dꝫ.uerit valet donatio. C.tur pͥma viuente: ⁊ nō debentbenedicens puniendus eſt.¶ Dem exon. epiſcopo.eo. l. i. ⁊. iij. ⁊ h̓ vbi dicit̉bn̄dici ſcd̓e nuptie ad exhortaApellanū quem bn̄dictio¶ Mulier nubēs infra ānū luguniſi donatoris obitu contionē ꝯtinētie: ſic ⁊ ſacerdos infirmet̉. Et ſi donatio lenē cū ſcd̓a cōſtiterit celebrem infamiam non incurrit.tereſſe nō debet nuptijs clādegitimum modū excedatbraſſe ab offō beneficioqꝫſtine ꝯͣctis. sͣ. de clandeſti. mr̄i.Uper illa queſtiōe qua queſi⁊ nō fuit inſinuata vſqꝫſuſpēſum cū litteraꝝ tuaꝝcū inhibitio.§. ſane. multomiO tuꝫ eſt: an mulier poſſit ſine īad legitimū modum vanus dꝫ illas bn̄dicer̄: ⁊ alia rōteſtimonio ad ſe. ap. nullafamia nubere infra tempus luctuslebit ſi ꝑmanſit in ea voeſt: qꝛ ſacr̄ꝫ iterari nō dꝫ. jͣ. eo.tenus deſtinare poſtponas.ſecundum leges diffinitum: rn̄deluntate vſqꝫ ad mortemvir aūt vbi hec rō notatur.¶ Ucius. iij. vniuerſis xp̄ianis inmus quod cuꝫ apoſtolus dicat mu.C. eo. l. donationes.Dminus. Tria ſunta ¶ Locupletior. donacaptiuitate ſaracenorū poſitis.lier viro ſuo mortuo ſoluta eſt a leꝘ dicta. ſcd̓m ibi: ſi vero.tio ex qͣ hoc cōtīgit nulla¶ Dubitās de morte cōiugis niſige viri ſui ī dn̄o nubatᵐ cui voluetertiū ibi: qd̓ ſi. Ab. ſi.eſt. ff. e. l. iij. i. rn̄. ⁊ ex eop̄us certificet̉ ꝯtrahe̓ n̄ dꝫ: ⁊ ſi ꝯtraf ¶ Ei cōſtet. sͣ. d̓ ſpō. in p̄ſenrit: ꝑ licentiāⁿ ⁊ auctoritatē apoſtoliqd̓ dicit ꝙ ex qua altertia vbi notatur ꝗd iuris ſit dexit reddat ſꝫ nō exigat debitum.eius īfamiaº aboletur.locupletior ⁊ alter pauhac materia. C. de repu. autē.Ominus ac redēptor nr̄: ⁊ īT Nno. iij. p. nobili mulieri.perior a ꝯtrario ſēſu dalhodie: ⁊ ī aucͣ. vt li. ma. ⁊ anie.fra. Sane ſuꝑ mr̄imonijs: q̄¶ Summatur vt precedens.intelligi ꝙ donatio te.§. qd̓ aūt. col. viij.quidam ex vobis nondum habitaneat his ceſſantibus qd̓Um ſecundū apoſtolum mug ¶ Non deneget. ⁊ ita ꝑꝑ duveꝝ eſt. Si ergo mariobeuntis coniugis certitudīe ꝯtralier mortuo viro ſuo ab eiusbium p̄ſumit̉ ꝓ matrimōio qd̓ius eijcit̉ ⁊ctus non ſit pauperior texerunt: id vobis rn̄demus: vt nulſit lege ſoluta ⁊ nubēdi cui vultᵖ tāfieri dꝫ. sͣ. de ſpon. iuuenis: ⁊pdhgnet donatio: vt ſi marire iudi. ī cōar. sͣ. de ma. ꝯͣct. ꝯͣ īter. ec. c. i.lus āmō ad ſcd̓as nuptias migrar̄tum in domino liberam habeat fatus ſit inſtitutus heres ⁊⁊. ff. de reg. iur. in ambiguis:fi. Sꝫ b̓ nonpͥſumat donec ei ꝯſtetᶠ ꝙ ab hac vicultatē: non debet legalis infamierepudiet hereditateꝫ do⁊. ff. de iure dot. in ambiguis:caſu iſto vta migrauerit cōiunx eiꝰ. Si veſuſtinere iacturam. que licet poſt vinatōis cā: vt deferat̉ vxoniſi qn̄ dubitat̉ an ꝯͣctum ſit ꝯͣro aliquis vel aliqua id hactenꝰ nōri ſibi ſubſtitute: vel ſi reri obitum infra tempus luctus ſcilꝫmatrimoniū qꝛ clandeſtinū eſtpudiet legatum vt remaquo caſu potiꝰ pͥſumitur adul̓neat penes vxorem oneterium ꝙͣ matrimonium. xxx.rata ꝓ legato preſtādo vel ſi rogatus eēt reſtituere hereditatē vxori nec.q. v. aliter. ⁊ arg. sͣ. de clandeſti. deſpon. c. ij.detrahat quartā cā donationis: tunc tenet donatio. ff. eo. ſi ſpōſus.§. ſih ¶ Nullatenus exigendū. hoc eſt ꝓpter cōſcientiā dubiaꝫ ex ꝓbabili cauſa. jͣ.maritus. ⁊.§. ſi ꝗs vel ſi donauerit vxori rem alienam. ff. eo. ſꝫ ⁊ ſi ꝯſtāde ſen. excom. inquiſitioni in fi.te. Itē lꝫ pauperior fiat donator ⁊ accipiēs nō fiat locupletior: tenet do¶ Adulterinis. h̓ ītellige: ſi poſtꝙͣ intellexerit ꝓ certo de vita prioris maritinatio: vt ſi emerit inde vnguēta. ff. e. ꝙ aūt.§. i. Iteꝫ valet qn̄qꝫ dōatiocū ſcd̓o remāeat qꝛ ſtatī ē adulteriū ⁊ nō āte. xxxiij. q. ij. cum per bellicaꝫ ⁊ eſtlꝫ donator fiat pauperior ⁊ accipiēs locupletior ſi in tp̄us finiti mr̄imōiſarg. ꝙ matrimoniū qd̓ ab initio valuit tractu tꝑis īfirmat̉. ff. de iudi. ſi alterſit collata: ſed ante tp̄s illd̓ nō efficit̉ res donata donatarij: ſed differt̉ ī⁊. l. ſi a me: ſed nō fuit matrimoniū ab initio in veritate ſed nunc primo d̓clamanenteꝫtp̄s quo mulier a lege viri ſoluta ē. ff. e. ſi cū vxori.§. vl. ⁊. l. qꝛ: ⁊. l. ſi inratur matrimoniū nō fuiſſe ſicut econuerſo ⁊ ex futuro euētu apparet mr̄imoterim. Itē ī alio caſu vꝫ donatio: lꝫ alter fiat pauperior ⁊ alter ditior. ff.nium ab initio fuiſſe. sͣ. de fri. ⁊ male. fraternitatis in fi.eo. ꝙ ſi vir. ſit ātdonatiōis reuocatio qͣtenus donator pauperior ⁊ accik ¶ Ir benedici. sͣ. eo. c. i. vbi de hoc.piens locupletior factus eſt. ff. eo. ſi ſponſus.§. vlt.l ¶ Iterari. ſacr̄a.n. iterari nō debent.i. q. i. hac regulā: ⁊. c. hi ꝗ: ne fiat eis inb ¶ Tacite vel expreſſe. tacite aūt ſit reuocatio ꝑ diuortiū niſi in diuoriuria.i. q i. qd̓ ꝗdam: ⁊ de cōſe. di. iiij. on̄ditur. xxiiij. q. vij. quemadmodum ⁊tio voluerit donationē valere. ff. eo. ſed ītertm.§. ſi maritꝰ. ⁊. l. cū h̓ ſta.C. ne ſan. bap. ite. l. i. ⁊. ij. videt̉.n. ꝙ ſacr̄m hmōi nō fuiſſet collatum: vel otus.§. ſi diuortiū: ⁊. C. e. l. a marito. Itē tacite ſit reuocatio ſi priꝰ qui liīefficax fuiſſet oīno: ⁊ ſic fieret iniuria ei.i. q. i. ſacr̄a tn̄ pn̄tia bene iterat̉. d̓ pe.bertatē acceꝑit deceſſerit ꝙͣ is qui cōtulit: vt in. l. p̄dicta a marito. ſi v̓odi. iij. adhuc īſtant. fallit ēt ẜꝫ quoſdaꝫ in extrema vnctione. Quid.n. īpediretprius d̓cedat is ꝗ donauit nec reuocauit donationē. cōfirmat̉ morte ꝑ ſihanc iterari: cū non ſit ſacr̄m: ſed oratio ſuꝑ hoīem.i. q. i. manus. ⁊ ſolennislentiū. C. eo. dōatiōes. ⁊. l. i. ⁊. iij. ſi aūt ſimul moriant̉ puta naufragiopnīa non iterat̉. l. di. quāuis: ⁊. c. in capite? gr̄a. tn̄ dicit ꝙ iterat̉ ẜm conſuetuvel ruina: valet donatio. ff. eo. cū hic ſtatus.§. ſi ābo. Expreſſe reuocat̉dinē quorūdam de pe. di. iij.§. ex ꝑſona: ⁊ benedictio iſta cū aliquis ſecundaꝫdōatio cū donator eā reuocat. C. eo. a marito. niſi peniteat eū reuocaſſeduxit virginem iteratur ẜm conſuetudinē quorūdam locoꝝ ⁊ hoc ſi papa ſciatdonationē vt ſupremum iudiciū eius ſiue voluntateꝫ ſpectemus. ff. e.talem conſuetudinem: alias nō lꝫ.cum hic ſtatus.§. pnīa. Itē expreſſe ſit reuocatio ſi maritus ea que doO Uper illa. Ponit qō̓nem cui rn̄det ibi: rn̄demus. Ab. ſi.nauit poſtea pignori dedit vel alij donauit vel alio mō alienauit. C. e.m ¶ Nubat in dn̄o. jͣ. c. ꝓxi. ergo cū apoſtolus nulluꝫ tp̄s adijciat: nec nosſi maritus tuꝰ. ſi. sͣ. de ꝓcura. nō iniuſte. Et hec que dicta ſūt de dōa. īadijcere debemus. xxxi. q. i. qd̓ ſi dormierit: ⁊. ij. q. v. conſuluiſti: ⁊ sͣ. de trāſter vi. ⁊ vxo. īter parētes ⁊ liberos pene ītelligi debēt īter quos ꝓhibitala. īter corporalia. ſoli ergo honeſtati ſue conſulat mulier qꝛ ſtatim lꝫ ex quoeſt donatio cū vna perſona intelligantur. C. de impub. ⁊ alijs ſubſti. l.tp̄s nō adijcitur. inſti. de ver. obli.§. pure.vlt. ⁊. xxxv. q. iij.§. hac auctoritate niſi ī caſibꝰ.n ¶ Per licentiam. que ītelligitur īteruenire eoipſo qd̓ nō prohibet̉: vt. xvi.c ¶ Qui donatū vt. C. e. a marito: ⁊. ff. e. cū h̓ ſtatꝰ.§. ſi ambo: ⁊ iſta ver.q. i. ſunt nonnulli.ba tacite vel expͥſſe vel ꝗ datū accepit ⁊cͣ. ſūpta ſūt ex iſtis duabꝰ legibꝰo ¶ Infamia. jͣ. c. ꝓxi.d ¶ Sicut dos. dos.n. dat̉ viro a muliere ⁊ donatio dat̉ vxori a viro. sͣ.Um ſecundū. Premiſſa rōne pōit dcm̄. Et ſoluit obſtaculū. ab. ſi..e. nuꝑ ī fi. C. d̓ dōa. āte nup. l. i. ⁊. vl. ⁊ iō redire debēt ad eos vt h̓ dr̄:p ¶ L ¶ Cui vult. ſic vij. q. i. ſicut alteriꝰ: ⁊ sͣ. c. ꝓxi.⁊ dos ⁊ donatio ꝑꝑ nuptias debent eſſe equales hincinde. C. de pac. cō.q ¶ Legalis infamie. quā infligit lex ei que nubit infra ānuꝫ ne turbaret̉ ſanE iij