Seite
Liber decetero on̄dere inſtr̄m cōpoſitiōis poſtꝙͣ oſtēdit̉ cōfirmatio pape in qͣ ꝯtinet̉ ſine iuſta cā. Iuſtā cām ītellige ſi ꝑ loca ꝑiculoſa tranſitum faciant tunc tenor cōpoſitiōis. ar. ꝙ ſic. sͣ. de fi. inſtru. c. i. C. de edē. auc̄. ſiꝗs ī aliquo: ſꝫ nō poſſunt portare arma ad terrorem latronum lꝫ percutere non debeant. credo ꝙ decetero expediat oſtēdere inſtr̄m cōpoſitiōis de neceſſitate cū aucto­ar. xxiij. q. iij. maximianus. aliter portare non debent. ⁊ ſi tertio admo­ritate pape trāſcriptū ſit ⁊ redactū ī publicā cōfirmationē. C. d̓ teſta. publi. ⁊. ni ti nō deſtiterint ꝑdunt priuilegium illius canonis. xvij. qō. iiij. ſiqui­jͣ. d̓ pͥuil. cū olī eſſemꝰ. arg. ⁊ sͣ. de fi. īſtru. c. vlt. de hoc no. jͣ. de v̓. fi. abbate. uadente. ⁊. jͣ. de ſen. ex. in audientiā. ⁊. c. contingit. ij. a Sicut ſine prauitate. ꝑ iſta k Uſurarij. hoc intelli­v̓ba q̄ ī ꝯfirmatiōibꝰ ꝯditiona ge de laicis ꝗ ſūt excōica liter ītelligunt̉: vt dcm̄ ē. sͣ. c. di niſi reſtituaut vſuras prauitateª ꝓuide fcā eſt: in eiſdeꝫ lit cōicandum laycis ⁊ feminis: ſicut ꝓx. dubitabat̉ an teneret ꝯpo jͣ. de vſu. p̄terea. ⁊ clerici teris cōtinetur: ⁊ infra. Manda­mosᵍ eſt pateāt ſancta ſanctorumᵇ. ſitio qꝛ nō videbat̉ eā ꝯfirma­ab offō ⁊ bn̄ficio ſuſpendē mus: quatenus ſi premiſſis veri­E X concilio maticen̄. ſe ſimpliciter. vn̄ eā ẜuar̄ tene di vt ibi dicit̉ ⁊ repellen­tas ſuffragat̉: cōpoſitionē eādē adī Breue ē nec pōt breuiꝰ ſūmari. bāt: ſꝫ errabāt: qꝛ illd̓ ītelligit̉ di ſunt etiam a dignita­plere curetis. IDē vniuerſis Lerici armaⁱ portantes ⁊ vſu cū papa ꝯfirmat ea qͥ n̄ videt. tibus. jͣ. de exceſ. pͥla. īter abbatibus ⁊ p̄latis ac cōuentibus et Tºrarijᵏ excommunicentur. ⁊ iō dic̄ in ꝯfirmatiōibꝫ ſic̄ ſin̄ dilectos. ⁊ ēt deponi dn̄t prauitate. ſꝫ qn̄ cognoſcit d̓ cō clericis in ꝯſtātino. dioce. ꝯſtitutis. EX concilio pictauien̄. ſi de hoc cōuincant̉. xlvi poſitōe ⁊ videt ea q̄ ꝯfirmat tē di. qm̄ multi. ⁊ nihilomi Collatio eccleſie alteri fcā ꝑ lega Preſbyter habens populuꝫ de lꝫ illa v̓ba ponant̉ ī ꝯfirmatōe nus excōicandi ſūt ſi eas bet habere clericuꝫ qui ſecum cantet tū ⁊ ꝑ papā ꝯfirmata ius dioceſani ſi ītelligūt̉ ꝯditōal̓r ſꝫ cātiue ⁊ non reſtituant. ledit. ⁊ in alijs hic expreſſis eū iuuet. ſic ītelligit̉ ſic̄ ſin̄ prauitate fcā T quiſqꝫ. plebe..i. Ua nobis patriarcha conſtan T quiſqꝫ p̄ſbtyter ꝗ plebem fuit ꝯpoſitio.i. qꝛ ſin̄ prauitate populum quecūqꝫ b Si p̄miſſis v̓itas.i. ꝯpoſi­O tinopolita. conqueſtione mon regit: clericuꝫᵐ hēat qui ſecuꝫ ſit eccleſia ſiue plebs ſiue tio tal̓r fuit fcā ⁊ cōfirmata te ſtrauit: ꝙ cuꝫ quidaꝫ veſtrū ſumen cātet: ⁊ epiſtolāⁿ ⁊ lectionē legat: ⁊ q̨̄ capella. vt. sͣ. de fi. p̄ſby. nore ꝯpoſitōis īſerto: qꝛ ꝑ hoc propoſuit. tes occaſionē ex eo quod. I. p̄ſbyter poſſet tenere ſcholasº ⁊ admonere apꝑet ꝙ ip̄aꝫ approbauit: vn̄ m Clericū hēat. arg. ꝙ cardi. tūc ap. ſe. legatus quibuſdam ſuos parochianos vt filios ſuos ad­mandat eam ſeruari. eccl̓ia d̓dicari non dꝫ niſi alijs eccleſijs ⁊ clericis in ſpirituali fideꝫᵖ diſcendā mittant ad eccleſiaꝫ X Uanobis. Cōis diui­dos ꝓ duobꝰ ad minus bus ⁊ tꝑalibus contulit monaſteria quos ipſe cū omni caſtitate ęrudiat. Cſio. Secunda pars ibi: cū ſufficiat clericis.i. qō̓. ij. eorūdē: ipſi patriarche obedire re igitur. ab. Regorius. ix. placuit. ⁊ d̓ coſ. di. i. nēo. c Cōfirmatiōes. in forma cō cuſāt et ei de iuribus patriarchalib Non poteſt breuius ſummari. m Epiſtolam. ſic acoli­muni: qꝛ nō dꝫ inde procedere tus dꝫ legere epiſtolā. ꝯͣ. I quis ex clericisq comam re­reſpōdere: in ſue p̄ſumptiōis adiu iniuriaꝝ occaſio vn̄ iura na­xxxiiij. di. ſi ſubdiaconus torū īducentes cōfirmatiōesᶜ huiuſ laxaueritʳ anathemaᶠ ſit. ſcunt̉. C. vn̄ vi. meminerīt. jͣ. hoc intellige in neceſſita­modi collationū a ſe. ap. impetra­EX concilio carthagin enſi. de accu. qͣl̓r ⁊ qn̄. ⁊ qꝛ ſi ſua iu te ī eccleſijs illis: vbi non tas. y. Cum igitur nolumꝰ iura que Breue ē ⁊ non aliter ſūmatur. ra vnicuiqꝫ ep̄o ſi ẜuant̉ quid ſūt ſubdiaconi. al̓s ītelli­dioceſanis debent̉ ꝑ collationes ſeu Lericus neqꝫ comā nutriatᶠ aliud eſt ꝙͣ vt ordo eccleſiaſti­ge ẜm illud. lxix. diſt. qm̄ ꝯfirmationes predictas minui ſeu cus ꝯfundat̉. vt. xj. q. i. ꝑuenit neqꝫ barbam. videmus. nec diaconꝰ ēt nec fuit intētio dn̄i pape ꝑ cō ledi: mādamus quatenus occaſio E X concilio triburicenſi. epiſtolā legere dꝫ qꝛ vide firmationeꝫ huiuſmodi aliꝗd ne huiuſmodi non obſtāte ipſi patri retur ab ordine ſuo rece­ Clericus nō in ſacris nec profeſ ſubtrahere ep̄o dioce. nec ēt­dere. lxxiiij. di. ſi qui cleri arche reuerentiaꝫ ⁊ obedientiā exhi ſus pōt vxoteꝫ ducere ſꝫ iterū tōde collationē cardinalis. īmo re­ci. ar. de cō. di. i. c. i. ⁊. ij. ī bere curetis: eiqꝫ de iuſticijs ſuis in bitur ſi vuit gaudere pͥuilegio cleri māet ius ſaluū dioceſano ep̄o fi. ⁊. xcij. di. in ſcā. ſed po­tegre reſpondere. cali: vel diſpenſatiue tenere benefi­jͣ. d̓ r̄li. do. c. ij. ⁊ dic̄ papa. nec ne ꝙ ibi non ſit ſubdiaco honorē meuꝫ d̓puto ī quo fr̄es Liber tertius. cium. h. d. nus: ſꝫ p̄ſbyter diaconus meos honorē ſuuꝫ ꝑdere cogͦ­Rubrica De vita ⁊ hone. dericorū. Lericꝰ ſi tōſura dimiſſa vxo ⁊ acolitꝰ ꝗs dicet epl̓am ſco. vt. xcix. di. ecce. Et ſic pꝫ ꝙ acolitus: ⁊ diaconꝰ dicat EX concilio magūtino. rem acceꝑit: ꝗ ꝗdeꝫ ſit ſineˡ gra­ꝑ ꝯfirmationē hmōi ius alte­euāgeliū qd̓ ē eiꝰ offm̄: ſꝫ Cum celebratur diuiſus eſſe de duʸ nec monaſterio a ꝑentibꝰ tradi­riꝰ n̄ tollit̉ ſic ēt lꝫ papa r̄cipiat ſi acolitꝰ dixit ꝓphetiam tusˣ vxorē ꝑmittat̉ hr̄e ⁊ iterū ton­bet clerus a populo. aliquē ſub ſua ꝓtectōe: nō pro diaconꝰ dicat epl̓aꝫ. vin. T layciᵈ ſecusᵉ altare deat̉ʸ nec in uita ſua vtorem dimit­pterea eximit̉ a iuriſditiōe ſui o Scholas docēdo pue ep̄i. jͣ. de p̓ui. ex ꝑte. ſic lꝫ ali­quādo ſacra myſteria tere audeat. A Lexāder. iij. cā roſ pſalteriū ⁊ cātare. aſſumant̉ ī ꝯfr̄nitate hoſpita­celebrantur ſtare vel tuarien̄. archiepiſcopo. p Ad fidē.i. ſymbolum larioꝝ ſiue tēplarioꝝ ſi eximū ſedere īter clericos nō i. credo ī deū pr̄em qd̓ an Clericus dꝫ tōſurā d̓ferre ⁊ ſi n̄ tur a iuriſditiōe ſuoꝝ ep̄oꝝ. jͣ. tiquitus an̄ baptiſmum pͥſumant. Sed ꝑs vult pōt īuitus a ſuo priore tōderi. d̓ pͥuil. cuꝫ ⁊ plātare.§. pe. ⁊. c. didicerant baptizandi de illa que cācellis ab al­Lericusᶻ ⁊ īfra. Clerici qui co ex tuaꝝ. ⁊. c. pe. Ber. con. di. iiij. ante viginti ⁊ tari diuiditur: tm̄ pſallentibus pa­A mā nutriūt ⁊ barbaꝫ: ēt īuiti Rica De vita ⁊ honcſtate cleri x. q. i. placuit. teat clericis. Ad orādum vero ⁊ corum. Quia. sͣ. viſuꝫ ē de iu­a ſuis archidiaconis tondeantur. q Ꝙ Iquis ex clericis. dicijs ⁊ iudices maxīe clerici n̄ Iſtud. c. hēs. xxiij. debēt eſſe in peccato maxime di. ſiꝗs ex clericis. cum iudicāt. iij. q. vij. iudicet. ideo poſt tractactū iudicioꝝ ſubijcit̉ qualiter cle Relaxauerit. habitū ſemel ſuſceptū nō dꝫ dimittere. xx. q. iij. ꝓcliuis rici debeant ſe hr̄e in vita ⁊ honeſtate vt ſic vitent oēm maculam peccati. Itē niſi ex iuſta cā. jͣ. e. clerici. vn̄ cū ꝗdā reprehenderet̉ a papa: reſpōdit. ver pōt cōtinuari. vt. sͣ. in ꝓemio continuatur. ſus. Lutiꝰ vt peterē laici ſub imagine romā. Fas fuit vt ſinerē luxuria­T laici. Laici prope altare vel in choro dū officia celebrantur ſta re comam. Ber. s Anathema ſit.i. fiat. nō.n. eſt excōmu­re nō debēt. ſꝫ cā orādi ire vel accedere pn̄t. h. d. vel ſic vt ī rubro. nicatus. ipſo iure. xxx. di. quaſi per totum. Tria ſunt dicta ſcd̓m ibi: ſꝫ ꝑs. tertiū ibi ad orādū. ab. ſi. CLericus. nutriat. niſi ex iuſta cā. vt dcm̄ ē ī ꝓxi. c. ⁊. jͣ. e. clerici. īme Ut laici. ſupple ſtatuimus. detōſo capite ⁊ patētibꝰ auribꝰ īcedere dꝫ. xxiij. di. nō liceat. e Secus altare. laici.n. ibi ſt are nō debēt. ſꝫ tm̄ clerici vt liberiꝰ intēdāt diui Lericus. Legitur duobꝰ modis. primo ꝙ pͥncipium ⁊ finis ponāt nis officijs: vt d̓ cō. di. ij. ſacerdotū. ꝯſecrare.n. mulieres īcēſuꝫ circa altar̄ por vnū caſuꝫ: mediū v̓o ponat aliū: ⁊ ẜm hūc intellectū. h. d. Si clericꝰ tare n̄ dn̄t. xxiiij. di. ſacratas. ⁊ ī. c. nō liceat. ⁊ d̓ cō. di. i. ī ſcā. ⁊. jͣ. ti. ꝓx. c. i. ī fi. nō ī ſacris ꝯͣhat mr̄imoniū vxorē nō dimittit ⁊ ſi ꝓfeſſus ꝯͣhat ſeparabit̉ f Sꝫ ꝑs illa.i. chorus ī quo morant̉ clerici ad cātandū ꝗ diuidit̉ ab altari ꝑ ab vxore ⁊ iterū tondebit̉. ⁊ legit̉ ſcd̓o mō vt vnū caſum ponat ⁊ iſte mo­cācellos vt pꝫ ꝑ exēplū in eccleſia bonon̄. ⁊ locus intra cācellos appellat̉ ſacra dus ē magis littere ꝯſentaneus ⁊. h. d. ī ſūma vt in rubro. ab. ſi. rium. vn̄ inſacrati hoīes ibi ſacrata vaſa cōtingere nō debēt. de cō. di. i. ī ſcā u Sine gradu ſacro. fi. xxxij. di. ſiꝗs eorum. ⁊ appellat̉ ſacrariū diaconion: eo ꝙ diaconus miniſtrat ibi altari. xxiij. di. nō x Traditus. ſi enī traditꝰ fuiſſet ita ꝙ monachus eēt nō poſſet hr̄e vxo oportet. dr̄ ēt p̄ſbyteriū de cōſe. di. ij. ſacerdotū. rem quā poſtmodū accepiſſet al̓s nō ꝓhibet̉ redire ad ſeculum. jͣ. de regu g Sicut mos ē. ⁊ ita ē h̓ ar. ꝓ cōſuetudine. al̓s ponit ſcā.i. maior pars eccl̓ie la. ⁊ trāſeūtibꝰ ad reli. cū ſimus. ⁊. xx. q. j. quam progenitores. ⁊. xxxij. di. ſiue corpꝰ. h Sancta ſanctoꝝ. in qua ſūmus ſacerdos ītrabat: ſed ho placuit ſeriatim. ſiquis v̓o. die laici ⁊ femine ad orādum ⁊ cōicandum tm̄ pn̄t intrare. y Tondeat̉. ar. ē h̓ ꝙ clericꝰ ꝯiugatꝰ dꝫ portare coronā. ar. ad hoc. xx. Lerici. Pro ſummario nota ꝙ armorū delatio clericis eſt inhibita in q. iij. eos ꝗ. ⁊. c. ꝓcliuis. ſꝫ ar. ꝯͣ. jͣ. de cle. ꝯiug. Io. vbi de hoc. ¶Ttantum ꝙ ꝯfacientes grauiter peccāt: hoc colligitur ex eo qꝛ tale delictū QLericis. capitulū iſtud ponit̉. xxiij. di. clerici. ⁊ ē ꝑs illius. jͣ. ne cle­eſt excōicatiōe dignū vt hic: ſꝫ excōicatio non infert̉ naſi ꝓ graui crimīe vt ī. c. ri. vl̓ mo. c. clericꝰ. ⁊ Inuiti. ar. ꝙ aliꝗs cogendus nullus. ⁊ ī. c. nemo. xj. q. iij. ab. ſi. eſt ad bonum ⁊ ad id precipue quod iam ſuſcepit. xlv. di. de iudeis. in fi. i Clerici arma. clerici arma portare nō debēt. xxiij. q. vlt. clerici. ⁊. c. ꝗcunqꝫ ⁊. jͣ. de bap. ⁊ eiꝰ effec. maiores v̓ſus finē. al̓s nēo dꝫ ꝯpelli ad bonum: vt