Seite
De uerbo. obliga. a Uidetur ad ſeipſum. Reſponde in prīa ꝑte receſſit ⁊ nū­dimittere. fuerunt uerba diſpoſitiua adhibitis teſtibꝰ ad inquātū alex quā fuit ſibi reſpōſum. in ſcd̓a parte ſtatim redi ADDE ⁊ ī hoc ⁊ alio interrogāte. pro quo facit. sͣ. de. le­an. tangit tellige ẜm it ⁊ fuit ſibi reſponſuꝫ. Op. de. l. cōtinuus. in ꝙ ſufficiat ga. iii. l. pāphilo.§. ꝓpoſitū. Iteꝫ facit ad. q. pau. de caſt. prin. jͣ. eo. So. ut in glo. que incipit incōtinenti expͥmere uer concurrēti­cōmiſſum fuit tribus ꝙ cōſulerent. an ticius ſit bum condē ſine magno. Tenet ergo glo. iſta ꝙ longū īter bus duobuſ cōdēnādus. vnus dixit cōdēnādū eſſe. alius di mno per eo uallū uitiat ſtipulationē. Sed iſta glo. male di­de quibus ī xit abſoluēdū. tertius dixit nō uideo cur nō ſit polens. ad­.d.§. ꝓpoſi­cit per. l. duos. in fi. jͣ. de duo. reb. ⁊. l. ſi ex duo­de ang. cōſi cōdēnādus. certe iſte tertius uidet̉ cōſulere ꝙ tum.ſ. ꝙ in­bus. eo. ti. ⁊ credo ꝙ ſit longū interuallū vnius lio. cclxxv. terrogatō p̄ ſit cōdēnādus per iſtū tex. ⁊ per hoc facit. l. uxo ubi dicit ſuf diei: ut. d. l. ſi ex duobus. ⁊. l. cōtinuꝰ. in prin. jͣ. ceſſit ⁊ ꝙ te rē.§. cōcubine. sͣ. dele. iii. ꝑ reſponſionē ſceuole ficere ſi iu­ſtes fuerint ē. Ulterius dicit̉ ꝙ ſi interuenit actus extra­dex dicat di Op. de. l. ſi unus.§. acceptillatio. sͣ. de pac. ad id conuo neus ꝙ actus in medio ueniens vitiat ſtipulatō co ticiuꝫ de Glo. ſoluit hic ⁊ bene ī ſe. ſed tamē diuinare ē. cati. Adde bere. ⁊ ſi ex nē. Contra. C. de teſta. l. ambiguitatē. ⁊. l. cū an ⁊ tertium li ſed glo. aliter ⁊ melius ſoluit in. l. i.§. eum qui. tribus iudi tiquitas. So. ibi neceſſarius nature actus fuit ꝙ cet. do. alex. sͣ. de conſti. pec. quia aut tractamus de obliga­cibus unus non dicat. ſꝫ non nocet. hic de alio actu. Diſtingue ergo. aut condemnat tione diſſoluēda. ⁊ tunc ſi non ualet ⁊cͣ. ut ibi ⁊ pau. ꝙ ad in inter interrogationē ⁊ reſponſionē habet̉ ma­x. alter in. l. de hoc ſi nō ualet qd̓ ago ut ago. dic ut dy. pōit terrogatio­alter in. xxv gnū īteruallū ⁊ uitiatur: ut. l. ſi ex duobꝰ in pͥn­neꝫ faciēdā hic ⁊ parū addit ad glo. d. Cy. ponit in. l. codi ꝙ ualeat ſen ⁊. l. duos. jͣ. ti. i. aut nō interuenit lōgū īteruallū aliquis n̄ ſit cillū. C. de teſta. licet non perfecte pōat. Cū tentia cōdē ſubmiſſus ⁊ ⁊ tūc aut nullus actꝰ interī ē factus ⁊ non uitiat mnantis in ergo queritur utrū qd̓ ago ſi nō ualet vt ago ua informatus ut. l. cōtinuus. in prin. jͣ. e. ⁊ hoc.§. Aut aliquis xxv. uoluit let vt ualere pōt. Dic aut conſtat diſponētem ut ſic inter­pau. de ca. actus interim eſt factus. ⁊ tunc aut ex neceſſita­roget alleg. ualere uoluiſſe ut pōt ⁊ ualet: ut. sͣ. de codi. cōſi. xxiiii. te nature ⁊ nō uitiat: ut. l. cū antiꝗtas. C. de teſ. Io. an. in ad c Uerbis l. i. ⁊. C. de codi. l. fi. ⁊ hic in glo. Aut non ap­di. ad ſpec. ī Aut erat actus nō de neceſſitate nature: ⁊ tunc ciuilibus paret ⁊ tunc aut inter id qd̓ agitur ⁊ id qd̓ agi ti. d̓ teſ.§. in ADDE dū aut erat de pertinentiis contractus ⁊ nō uitiat pōt ſolum eſt differentia in cōmodo ⁊ nō in cō p̄miſ ī addi. alex. dicit ꝙ Ii ut. l. duos reos in fi. jͣ. ti. i. Aut nō erat de perti­que incipit ſtituendi modo: aut eſt differentia in conſtituē bal. in. l. ex pileius cui nentiis ⁊ uitiat: ut. l. ꝯtinuꝰ: in prin. jͣ. e. Op­tribꝰ repro di modo. primo caſuualet ut ualere peteſt: ut accidit iſte bat illā glo. de. l. qd̓ dicimus. jͣ. de ſolu. ubi aliter acccipit̉ in l. ſi tā auguſti. sͣ. de ſer. ⁊. l. uia. sͣ. de ſerui. ru. caſus in per ꝙ idē bald. cōtinēti: vt. l. ſi debitori. sͣ. de iudi. ⁊. l. i.§. fi. sͣ. ſonā uxoris predi. ſi uero eſt differentia in modo conſtitue cōſi. cxl. li. ad. l. fal. So. hec loquela ⁊ ſtatim ⁊cͣ. ẜm diuer tu adde ro. di: ⁊ tunc aut in his que depēdēt ex uoluntate i. dicit illaꝫ conſi. cccvi. ſitatē caſuū aliter ⁊ aliter accipitur. ⁊ quādo lo glo. ſingula unius. ⁊ tuuc aut loquimur in diſpoſitione to adde ⁊ quar rē. tamē ꝙ il quimur de actu ex quo oritur ſtipulatio debet ī tali ⁊ nō ualet: ut ualere pōt: ut. l. non codicil­tum ꝙ poſſit la q̄ eſt in.§ telligi prout dicitur in. l. in bonefidei. C. de pac. lū. C. de teſta. aut de parte illiꝰ ⁊ ualet: ut. l. fili articulate lo extraneo eſt ⁊. l. iii. de edil. edic. Quādoqꝫ d̓ actu executiuo qui: ut in iu ultima facta us.§. ut quis heredē. sͣ. de le. i. ⁊. l. uerbis ciui ribus.sͣ. al obligationis. tūc dicitur magnū ⁊ paruū inter­per Acurſi. libusᶜ sͣ. de uul ⁊ pup. ⁊. l. ſceuola. sͣ. ad treb. leg. ⁊ de in ⁊ ꝙ non eſt uallū ad arbitriū iudicis: ut. l. qd̓ dicimus. jͣ. de aut in his que dependent ex uoluntate duorū tellectu. d. uerum ꝙ ſi ſolu. Quādoqꝫ accipitur in alia materia: ⁊ tunc §. propoſitū tunc aut de obligatione trahenda. ⁊ ſi non ua non ualet ꝙ ia ia hi uide pau. de aliter ⁊ aliter accipit̉: ut. l. i. C. unde ui. ⁊ ibi no. ago ut ago let ut agitur: ⁊ tunc non ualet: ut ualere poteſt ca. conſi. el ualeat ut ua per Cy. ⁊. jͣ. de ui ⁊ ui arma. l. iii.§. cum igitur ut hic. ⁊. l. i.§. eū qui. sͣ. de conſti. pecu. Si de xxxviiii. lere pōt qn̄ queſit ubi per glo. obligatione diſſoluēda: tunc aut eſt defectus in b Cur nō ꝯtrario mō c inſin Ex.§. ſequēti. ſit ADDE ualere pōt. forma: ⁊ tunc ſi non ualet: ut agitur non valet imonem: n ꝗd ſi iudex Si īterrogatus teſtator an uelit bōa ſua tali ſed demum ut ualere poteſt: ut. l. an inutilis. jͣ. de accep. ẜm pronū neiat quando ſi dimittere reſpōdeat cui alii ꝙͣ ſibi uellē dimit­unā lec. aut eſt defectus in materia ⁊ ualet ut ticium con­mili modo tere: an uideat̉ dimittere: ibi. Iſtd̓. Et ſi tribus ualere poteſt: ut. d. l. an inutilis. jͣ. de accep. ẜm dēnādū in. x ut. d. l. non tiortume cōmiſſum ſit: an ticius ſit condēnādus. ⁊ unus an uideatur codicillū ⁊ aliam lec. ⁊. l. ſi quis acceptila. jͣ. de accep. ⁊. l. ſi condēnaſſe conſtat ꝙ di dicat ꝙ ſit cōdēnādus. alius dicat ꝙ ſit abſol­unus.§. acceptilatio. sͣ. de pac. aut eſt defectus alex. re fert recta ⁊ obli uendus. tertius ꝙ non uidet cur non ſit cōdē­in cā efficienti: hoc eſt in perſona: ⁊ tunc idem barto. in. l. i. qua non ſūt nādus. tertiꝰ uidetur cōſulere ꝙ ſit cōdēnādꝰ. C. ſi aduer. quia ualet ut ualere poteſt. ar. eius qd̓ no. jͣ. e. l. eiuſdē ſpeci lib. tenere ꝙ ibi. Itē. Et ſi nō ualet ꝙ ago: ut agoualeat: ut ei: ſed ſe con multū ⁊ sͣ. de procura. l. quacūqꝫ rōne. ⁊ dixi ī nō. ⁊ Io. an. fundunt ⁊ ualere pōt: ibi. Cum ergo. Et an contractꝰ fa­d. l. an inutilis. Sed quid ſit ſuper tali ſtipu in addi. ad habēt rōnē ctus ꝑ mutū ⁊ ſurdū qui intelligit per motū la­latiōe fuerit iuratū. Reſpondeo uident̉ partes ſpe. in fi. de contrarieta biorum ualeat ut contractus ſine ſtipulatione: exceptio.§. dicere ꝙ ualet ut melius ualere poteſt: ut. l. cū tis ī ſe ut. sͣ. uiſo uerſi­ibi. Secūdo. Et an ſi in inſtrumēto continetur ad trebel. l. pater.§. filius. sͣ. de le. ii. ubi eſt no. tex. Secū culo porro ſi heres ubi cōfeſſio mutui: nō cōtractus mutui debeat ag­do quero quid in cōtractibus qui quotidie ce in additione directa ab­ex cōfeſſione uel ex cōtractu mutui uide in fi. lebrantur per illū ſurdū qui intelligit ex motu que incipit ſorbet ob li Sufficit quo ad obli dat intellige quā in ſe cō labiorum de quo dixi in prin. l. cū omnes cōtra Si quis li ā. gationem conſenſuꝫ re Imo. bal. fundendo. ctus fiant hodie per ſtipulationem. Reſpōdeo ⁊ ro. h̓ cū ꝗ d Fuerit colligi ex uerbis per interpretationem. ſecus ſi ualebit cōtractus tanquā ſine ſtipulatione cele bus ipſe trā iuratū AD ex ſignis ⁊ actibꝰ colligit̉. h. d. No. ꝙ ſufficit col ſit: qꝛ tract bratus. hoc dico intelligi in illis cōtractibus ꝑ DE bal. cō ligi per interpretationē. Secūdo no. ſi non futuri tēpo­ſili. clviiii. li poſſunt contrahi conſenſu. nam intelligere ex ris non ſpe ualet qd̓ ago ut ago non ualet: ut valere poteſt: i. bar. ī. l. ſi illorum labiorum motu uel quouis alio ſigno ctant ad iu­ꝗs i pͥn. teſtī quia īutilis ſtipulatio hic nō ualet ut pactum. eſt idem ꝙ intelligere per nutū: ut dicit tex. in diceꝫ. l. i. in de leg. iii. ⁊ Op. jͣ. proxi.§. ubi reſponſio debet eſſe conſo­prin. sͣ. de d. l. ſeruo inuito.§. pe. Nec ob. ſi dicas negoci in. l. omnes uſu. tu dic ꝙ nans interrogationi. So. hic ex uerbis eius col populi. ī. iii. uꝫ peccat in forma ut in hoc.§. ⁊ ubi tractatur ange. conſi. q. prin. sͣ. de ligitur ⁊ ſufficit. Iſtud principiū allegatur ꝑ de obligatione contrahēda: ut. sͣ. dixi. quia illd̓ ccxlviiii. in iuſti. ⁊ iur. ⁊ Pe. ad. q. quidā interrogatus. vis tu dimitte­uerum eſt quādo ſtipulatio interponitur ſuper cipiente. d. in. l. eā quā re bōa tua tali: dixit ille cui alteri ꝙͣ ſibi uellē di liberina. idē aliquo facto qd̓ de ſui natura non cadit formā v̓. ſextus ca tenet ꝙ hic mittere an videat̉ dimittere. Et pe. deterīat ꝙ ſus. C. de fi alicuius contractus: ut ſi promiſſio fiat ex me in ultīa col. deicōmiſ. ⁊ ur̄ dimittereª ut ī iſto tex. ꝗa ſi ē ſic ī ꝯtractibꝰ: ra liberalitate uel promittebat pecuniam tanq̄ ⁊ ibi ponit ang. ī. l. hi multo magis in teſtīs cū in eis fiat plenior in­qualiter in debitam cum non eſſet animo donandi uel nō qui acceſſio terpretatio: ut in. l. in teſta. de reg. iur. Sed con telligit dcm̄ nis. jͣ. d̓ fide­antea debita animo nouandi uel non: vt in.§. bar. in. d. l. i. tra hoc facit. sͣ. de teſt. l. fi. So. ibi ſunt uerba ia iu. ⁊ bar. in eum qui. l. i. de conſti. pecu. Sed quando īter ibi uide. Et l. ſi quis ma ctantia prolata teſtibus ad hoc adhibitiſ: ſꝫ hic ponitur ſuper aliquo contractu de ſe obligato ior. C. d̓ trā.