Seite
Vnij De priuatis delictis. l 2 1 diſpoſitione impedit ratihabitionem. h. d. ⁊ eſt videre de actionibus deſcendētibus ex delictīs: aliquantulum difficilis. No. hic ar. ẜm glo. ꝙ qꝛ ex delictis quandoqꝫ oriunt̉ actiones ⁊ obli­tutus exceptiōe. xxx. an. ſi ſoluat repetere poteſt gationes ad priuatam vtilitatem. Item oriunt̉ ar. sͣ. de admi. tu. l. ſi pupillus. vbi dicitur ꝙ pre­quandoqꝫ accuſationes priuate: quādoqꝫ oriū­ſcribens ſimilis eſt ſoluenti. cōtra liberatus tꝑe tur accuſationes publice: premittit hic de priua adhuc remanet obligatusᶠ naturaliter: vt. l. obli tis delictis: qꝛ maiorem cōformitateꝫ habent cū gationuꝫ fere.§. placet. de act. ⁊ obli. ⁊ d̓ fideiuſ. p̄cedentibus. in ſequenti libro dicit de publicis l. vbicunqꝫ ⁊ ibi no. sͣ. de neg. geſ. l. at qui natura iudicijs. Ex. l. ſequenti. in prin. ⁊ ibi no. ergo ſoluens nō repetit. So. di­ Quādo actiones deſcendenteſ ex delictis nō cit Dy. ꝙ licet tꝑe non tollat̉ naturalis tollit̉: ta dant̉ ꝯtra heredes: licet dolus cōmittat̉ ex ꝯtra men omnis eius effectuſ. ⁊ ſic poteſt repeti ſolu ctu ſiue delicto: ibi. Veritas. Et an actio penaliſ tum vt hic. Ideꝫ tenet Dy. C. de iu. ⁊ fac. igno. det̉ cōtra heredē in actionibus deſcēdētibus ex l. cum quis. ſed Guil. de cu. in. l. i. in fi. sͣ. qd̓ quiſ delicto: ibi. Et ideo. Et an actio penalis det̉ cō qꝫ iur. videt̉ dicere ſimpliciter ꝙ remaneat natu tra ſucceſſoreꝫ prelati: ibi. Quero. Et an iure na ralis cum ſuis effectibꝰ. Spe. tangit de hoc d̓ p̄­turali teneant̉ heredes d̓ delicto defuncti: ibi. ſcrip.§. i. v̓ſi. i. Mihi videtur circa hoc dicēdū. Item. Et an confeſſio defuncti in criminali tran quandoqꝫ quis liberat̉ tꝑe ex cōuentione: qꝛ vo ſeat ad heredem: ibi. Item quero. Et an de iu­luit eſſe obligatus uſqꝫ ad tp̄s tantuꝫ non vltra: De p̄uatil re ciuili heredes vſurarij teneant̉ ad reſtitutionē delictis. ru. ⁊ tunc iſta conuentio habet uim pacti: vt. l. eum vſurarū: ibi. Vlterius. qui ita.§. qui ita. sͣ. de uerbo. ob. merito natura­Iuiliſ Hec lex di. lis obligatio tunc tollit̉ ⁊ ciuilis remanet ſicut ꝑ .§. qd̓ Iuili Suidit̉ ī tres par auteꝫ. pactuꝫ: vt. l. ſi vnus.§. pactus. sͣ. de pactis. quan tes principales primo loqui­Adde bald. doqꝫ quis liberat̉ tꝑe: qꝛ tenet̉ actione tempora tur quando accuſationes ex in rubrica. li. ⁊ tunc dico ꝙ tollit̉ ciuilis tantum ⁊ remanet C. de priui. delicto tranſeunt contra he­naturalis: vt. d. l. at qui na. in prin. ⁊ qd̓ ibi no. sͣ. dot. in pen. redem. Secundo quādo trā colū. ad iſtuꝫ de nego. geſt. quandoqꝫ quis tenet̉ actione per­ſeunt ad heredē. Tertio qn̄ tex. limitan­petua: ſed liberat̉ª. xxx. an. vel. xl. an. preſcriptōe: a Sed libe tranſeunt contra eundeꝫ mutata conditione. ſe­tem iſtā ma­ratur. Adde tunc dico ꝙ liberat̉ a ciuili. naturalis uero rema teriam in fi. cunda ibi: heredes. tertia ibi: non tantum. Hec bal. in. l. ſi pe ⁊ ſentit glo. net ꝙͣuis ciuileꝫ tollere non poteſt: vt inſti. de iu prima pars ſubdiuidit̉ in duas partes. prima lo ne. sͣ. d̓ con. in fi. ⁊ ang. re natu. gē. ⁊ ci.§. ſed naturalia quidem. tollitur inde. qui di­quitur de actione penali. ſcd̓a d̓ ꝑſecutoria. ſcd̓a ibi pro intel cit ꝙ licet in tamen omnis effectus eius obligationis natura ibi: ſed ꝙͣuis. Op. sͣ. de nau. feno. l. fi. ſo. ibi de lectu huius contractib lis: vt. l. ſicut. ⁊. l. oēs. C. de preſcri. xxx. an. vbi di materie. actionibus penalibꝰ que deſcendūt ex cōtractu. preſcriptio cit ſit pleniſſima munitione ſecuruſ. ⁊ ſic oīs effe hic uero ex delicto. Scd̓o op. de. l. ex cōtracti­.i. lapſus pre ctus naturalis obligationis tollit̉: ⁊ hoc vltimū fixi temporit bus. sͣ. de act. ⁊ ob. ſo. dicit glo. hic loquitur quā a iure nō to­tenent vltramontani vt refert Cy. in. l. vlt. C. ex do delictum cōmittit̉ circa contractū. l. cōtraria lat naturalē qui. cau. ma. Nec ob. p̄dictis. l. ſi quis poſtꝙͣ. sͣ. loquit̉ qn̄ delictum cōmittit̉ extra ꝯtractum. ita obligationē de fideiuſ. qꝛ eam intellige: vt ibi dixi. Qualiter vt hic. tamē dicit glo. Aduerte videte glo. C. ex delic. de. l. i. ergo hanc. l. intelligemus dico ꝙ poſſumusᵇ eā dicit ipſe ſe­que ponit quoſdaꝫ caſus ſpeciales: in quibus di cus in deli­intelligere ẜm primum modū qn̄ liberatus eſt tē cit actiones deſcendentes ex delictis nō dari cō ctiſ in quibꝰ pore ex ꝯuentione: tunc cum tollat̉ naturalis nō tra heredes: licet dolus cōmittat̉ ex cōtractu ſeu p̄ſcriptio ip­impedit̉ ciuilis: ſed competit repetitio. Sed ſo iure peri­delicto. Idem no. in. l. ſi hoīem.§. dat̉. sͣ. depo. mit obligati contra iſtā lec. op. qꝛ actus medius impediens Ueritas eſt iſta. ſi quidem delictū uenit purgā onem: qꝛ lex ſuperueniens facto hominis non īpedit ratiha­dum ꝑ actionē deſcendentē ex ꝯtractu trāſit cō­dicit cauſam bitionem: vt dixi. sͣ. l. ꝓx. Solu. que ibi dixi hn̄t tra heredē. ita loquit̉. l. ex ꝯtractibꝰ. ⁊. l. ex depo in totum ab locum qn̄ ſuperuenit actus medius poſt celebra oleri. d. l. ſed ſiti. sͣ. de act. ⁊ ob. ⁊. d. l. ſi hoīem.§. dat̉. cū ſimi ā vnius.§. ſi tum actu. de quo rato hn̄do tractat̉ hic factū ho ſi ꝟo dolus venit purgādus ꝑ aliā actionē ex cō ante de iniu minis: hoc eſt ꝯuentio ipſa preceſſit illud qd̓ po tractue tunc ſiue dolus ſit cōmiſſus in ꝯtractu ſi rijs. ſtea ſecutū eſt ſoluꝫ ex iuris effectu. Scd̓o modo ue extra nunꝙͣ dat̉ cōtra heredē. ita loquitur in­b Dico ꝙ poteſt intelligi hic qn̄ quis liberat̉ tꝑe actiōe tē­poſſumus. ſti. de ꝑpe. ⁊ temp. act.§. aliqn̄. ⁊ oēs caſus enu­No. etiaꝫ ꝙ porali. Sed tunc ob. qꝛ cum remaneat naturalis merati in. d. l. i. C. ex delict. de ⁊ in. d.§. datur. p̄ſcriptio nō obligatio: ergo repetitionē impedit indebiti ſo­ Itē op. ⁊ videt̉ dictuꝫ heredem teneri: vt. C. tollit ius ip­luti. vt. l. error. C. ad. l. fal. ⁊. l. cū quiſ. C. de iur. ⁊ ex delic. de. l. i. ſo. poſt lit. ꝯteſt. non tenet̉: niſi d̓ ſo iure: ſed ope excepti­fac. igno. Rn̄deo hic non repetit: qꝛ fuit ſolutuꝫ eo qd̓ ad eum ꝑuenit: ⁊ hoc modo loquitur hic onis. vt not. falſo ꝓcuratori cui nullo modo debebat̉: ⁊ ideo ⁊ ſic concordat cū illa. Sed ꝯtra hoc op. jͣ. ad bal. ⁊ ang. in concedo ꝙ ſi dn̄s ſuperueniret ⁊ defenſionē iſti .l. iul. re. l. ij. ſol. fallit ibi ẜm diuerſas lec. Itē l. i. C. ſi ad­us ꝓcuratoris ſibi ſoluentis ſuſciꝑet poſſet doli uer. cre. vide op. de. l. ſi ꝓ fure. in fin. sͣ. de ꝯdi. fur. vbi condi­que ibi dixi. exceptionē opponere: vt. l. ꝓcu. ad exhi.§. i. sͣ. e. tio furtiua datur etiam in eo qd̓ non peruenit. di ⁊ per bal. in Tertio mō pōt intelligi ꝙ eſt liberatus tꝑe pre cit glo. ibi ꝙ conditio furtiua nō orit̉ ex delicto: .l. fi. ī. ij. op. ſcriptione. xxx. uel. xl. an. tunc poteſt repeti cum ſed ex varijs figuris cauſaruꝫ qd̓ eſt falſum: vt. l. C. d̓ edic. di omnes effectus naturalis obligationis ſint ſub­ui adri. tol. ſi mulier.§. fi. sͣ. re. amo. ⁊. l. ſi ambo.§. quotiens lati: ⁊ hoc prout habet̉ reſpectus ad iura hodi­.sͣ. de compenſa. Dicendum eſt ergo ꝙ fallit ibi erna. tamē illa lec. nō congruit bene huic. l. qꝛ ẜꝫ propter frequentiam furtorum: vt ar. jͣ. de penis hec tꝑa ffoꝝ. preſcriptio. xxx. an. erat incognita: .l. aut facta.§. fi. ⁊ hoc tenet Dy. Ia. de are. ⁊ vt no. ī. l. qui occidit.§. i. sͣ. ad. l. acꝗl. ⁊. l. iul. ali­omnes. Item extra glo. op. sͣ. ad ſil. l. gaius. ſol. as incipit non ſolum. sͣ. ex qui. cau. ma. ⁊ in aucͣ. dicunt quidam ibi loquitur quando declictum vt eccle. ro. gau. preſcrip. c. an.§. i. facit qd̓ dicam cōmittitur in non faciendo: tunc pena trāſit ad in. l. in omnibus. sͣ. de diuer. ⁊ tem. preſcript. nō heredes. hic quando delictum cōmittitur in fa­ſunt hic alia. ciendo. ego puto ꝙ ſit truffa: qꝛ hoc non habet Sequitur de priuatis delictis. X rationem. quare veritas eſt iſta. ibi propter non Glo. continuat. dictuꝫ eſt ſupra de obligatio­vindicatam morteꝫ defuncti fuit inflicta pena ip nibus deſcendentibus ex contractibus. ſequitur ſo iure. qd̓ apparet: qꝛ poſſeſſor conueniri poteſt QQQQ