De publicis iudicijs. Hec. l. diui­to ſit publicū iudicium.. l. viſcellia punit li­On omnia. at in duas bertū: tāꝙͣ ingenuus dignitatē aſſumit: vt. l. i. partes. primo ponit regulā ſeu q̄dā C. ad. l. iul. viſcel. ſed aſſumere dignitatē quā ꝗs verba ex ꝗbus colligit̉ regula. ſcd̓o hr̄e non pōt eſt crimē falſi: vt. l. eos.§. fi.. ad. l. ponit exceptionē a regula. ꝑtes ſe cor. de fal. ergo ⁊cͣ. ſic apparet illa. l. punit patent: breuiter. h. d. Omnia delicta ſunt pͥua crimē publicuꝫ. lꝫ illa. l. ſit noua vel ſeparata a ta exceptis ꝗbuſdā hic enūeratiſ. tex. ibi veniūt: .l. cornelia de fal. tn̄ deſinit publica accuſa ꝑinde eſt ac ſi diceret oīa delicta ſunt priuata ni tio crimē publicū: vt.. latius dicā. hoc videt̉ ſi ea que ex legibꝰ ⁊cͣ. Dy. no. qd̓ dixi in ſūmario ſentire glo. C. qn̄ ci. ac. cri. pͥiu. l. i. vbi ſolū furtuꝫ probat̉ hec regula exceptio hic.. de p̄ua. dicit ibi poni ut pͥuatū crimē. Quero vtrū ac .l. preuaricatores. in fi. inſti. eo. totū. Op. cuſatio ex ſenatuſcōſulto turpilliano ſit publica vr̄ ſint alia publica iudicia ꝙͣ ea que nume­ꝗdā dicūt eſt publica eſt trūffa. tex. eſt eſt rant̉ hic: vt. l. iul. ſacrilegijs reſiduis. Rn̄. gl. priuata: vt. l. iij. in fi.. de p̄ua. Sed op. nōne ẜm pla. dicit de. l. iulia maieſtatis. cōprehē­ꝗlibet pōt accuſare de ſuſpecto tutore incidit dit ēt de reſiduis. qd̓ ſatis plꝫ. poſſes etiā dicere in turpil. vt. l. i.. de iure fiſ. ergo ē publica accu­ oīa publica iudicia ſunt hic enumerata. ſatio: vt. d. l. iij.§. ꝯſeq̄ns. de ſuſpec. tu. dixi.. Itē op.. l. iulia repetundaꝝ.. l. iul. de āno in rubri. Rn̄. hoc non eſt verū ut dicā.. in ſe. q na. ſint iudicia publica: ſed ſint iudicia exͣor­ Quero vtrū accuſatio ſuſpecti tutoris ſit ac­dinaria: vt.. ad. l. iul. rep. l. lex iulia.§. hodie.. cuſatio publica vel pͥuata. dicit glo eſt publi­. exͣor. cri. l. ī annonā. Rn̄. repugnāt qn̄ ſint ca: vt inſti. de ſuſpec. tu.§. ꝯn̄s.. l. iij.§. ꝯn̄s.. publica: vt hic. exͣordinaria pena īponatur: ſuſpec. tu. in hoc reſidet glo. In cōtrariū facit vt ibi. hoc vult dicere glo. ſuper ver. repetun­ꝗa pōt ī illo crimine īteruenire ꝓcurator: vt. l. darum licet non allega. l. Extra glo. oppo. ſolū. in fi.. de ꝓcur. ergo eſt publicū crimē: et videtur ſint alia iudicia publica. vt. l. ſe­vt.. e. l. pe.§. ad crimē. Breuiter ꝙͣtum ad hoc natus. de iniur. Iaco. de arena. videtur tene­vtrū poſſit interuenire ꝓcurator qualiter dicā re iudiciū illud de famoſo libello ſit publicū. in.§. ad crimē. ſꝫ ꝙͣtū ad propoſitū dico accu et hec. l. ſupplet̉ illā. ita ſentit glo.. ad tur­ſatio ſuſpecti tutoris eſt publica accuſatō: qꝛ pil. l. ab accuſatione.§. fi. ſꝫ dn̄s azo intelligit me nulla. l. reperit̉ ſit publica. ergo ⁊cͣ. vt. l. iij. in lius: dicit ſic iudicia dicunt̉ publica qn̄qꝫ fi.. de p̄ua. ꝗa enumerat̉ hic. eſt expreſſū ex. l. publicorū iudicioruꝫ deſcendūt. hoc . ad turpil. l. i.§. ſuſpecti. non ob.§. ꝯſequēs. ꝗa ſumit̉ hic. Alio dicunt̉ iudicia publica oīa ibi loquit̉ de accuſatōe ſuſpectitutoris ciuili qn̄ ad vindictā publicā ꝓponunt̉. hoc modo oīs agit̉ ad remouēdū crīali qn̄ agit̉ ad puniē crimīalis accuſatio pōt dici publicū iudicium: : vt dicā in.§. ad crimē. Preterea ſeꝗt̉ ꝗli hoc modo ſumit̉ in. l. ſenatꝰ. Ita tenet Azo ī bet pōt accuſar̄ ergo ē iudiciū publicū. Pro ſūma. inſti. de pub. iud. in prin. His expedi­cuiꝰ declaratōe debes ſcire iudiciū dr̄ publicū a Publicū tis venio ad q̄oēs. hic dicit̉ cornelia de teſt. di tribus modis. vno largiſſime: vt iudiciuꝫ iudiciū. que publicū iudiciuꝫª. Quero ꝗd de alio inſtr̄o fa ſint publica qd̓ ſit ad vindictā: ſeu ad utilitatē publicā dicat̉ iudicia. ad bricato falſo dicit Pla. tūc eſt publicū iu­publicū. iſto accipit̉.. e. l. interdū.. l. ſe de qn̄ offē diciū. hoc ꝓbat per hāc. l. que reſtringit ſe ad. l. natus. de iniur̄.. l. licitatio.§. qd̓ illicite.. de ditur eccleſia corneliā. de teſtīs. iteꝫ ꝓbat. l. paulus.i. rn̄.. vel clericus publi. Alio modo dicit̉ largeᵇ quādo quilibꝫ de b Dicit̉ lar eſt publicum ſal... ti. i. l. ij.§. i. Azo fuit in cōtraria opi. di­populo pōt accuſare. hoc modo accipit̉ in.§. ge. vid̓ ī rub. crimē: vt. l. ſi cit quolibet inſtr̄o falſo ꝯpetit. l. cor. de fal. ſequēs. inſti. ſuſpe. tu.. l. ſenatus.. de īiur. . ti. i. bar. in hoc. C. de et eſt publica accuſatio: vt īſti. e.§. itē. l. cornelia ī. l. lex corne. ep̄i. cleri. et Circa qd̓ do tibi regulā vna quaꝫ no. Omne iu­ī fi.. īiur. de fal.. de ꝯcuſſio. l. ij. i. rn̄ſo. ꝓbat̉. C. ac­ibi bart. et diciū qd̓ reſpicit offenſaꝫ certe ꝑſone principa c Quero crimen fi­Vcuſ cu. poſ. l. ſenatus. l. ſi. vt ꝓponis. C. ſi reus liter de illo pōt accuſare quilꝫ de populo. Exem ꝗd an accu­monie eſt cri vel act. mor. fue.. l. ſi a te. C. de fal. plene no. ſi loni plū dicit ſtatutū ſiquis iurauerit per corpus xp̄i ſatō. l. agra publicuꝫ C. de fal. l.. ibi. glo. doc. tenēt iſtā opi. ria ſit publi­vt. l. ſi anti. e. puniat̉. in. c. ſi. iſta reſpiciunt offenſaꝫ certe ca. vide hic bene. ob. hec. l. qꝛ ſupplet de alijs īſtr̄is ut di ti. ibi vide perſone pͥncipaliter: ſed malos mores ꝗlꝫ pōt imo. ꝯͣriuꝫ bar. bal. in cit azo. Itē ob. l. paulus: vt glo. dicit. Iteꝫ accuſare. ita loꝗtur. l. ſenatus.. de iniur. tꝫ bar. ī. d. . C. qui ac querit glo. ꝗd de. l. fauia de plagiarijs. ꝗd de vi l. agraria. ꝗd aūt iſte talis punit̉ pena infamie ſicut ꝯdēnatus cu. poſ. in ſcellia. de turpil. de crimine ſuſpecti tutoris āt ī verberā­iiij. pe. col. de publico iudicio ſtricte ſūpto. Tertio bal. in. l. re te aliqueꝫ an vtrū ſint publica vel priuata. examinemꝰ quo­accipit̉ publicū iudiciū ſtricte. et hoc accipi­os. ī. vj. col. ſit crimē pu­libet ſe. videamꝰ pͥmo vtꝝ. l. fauia ſit publica tur in hoc libro hac. l. iſta ſunt iudicia de qui C. accuſa. blicum. vide vel pͥuata. Pla. ſit pͥuata accuſatio: qꝛ hic adde glo. et bar. in. l. iul. bus dānatus ſtatim efficit̉ īfamis: vt. l. i.. de hi­nūerat̉. Azo cōtra. l. plag. C. ad. l. fa. de pla. ſꝫ bar. in. l. i.§. ad. l. iuli. de qui no. infa. vn̄ ſeꝗtur ꝗlibꝫ pōt accuſare: et huiꝰ ſtudij vi publi. pla. rn̄det ibi loquitur tm̄ qn̄ liber plagio go eſt publicū iudiciū: ꝓut accipitur hic: vt fiat iuſticia iu. adducit̉: ſecꝰ in alijs. ſꝫ azo dicit meliꝰ. ꝓbat̉ ī­infamis: ſit ſtrictū publicū iudiciū: ita ſentit ſti. e.§. pe. etiā apparet: qꝛ illa. l. fauia ponit̉ Azo in ſūma de inſtito. eo. ti. Et ſi dicas ego re enūerat̉ in hoc libro: vt pꝫ.. ad. l. fauia de pla. perio dānatus crīe ſuſpecti tutoris eſt infamiſ ꝗlibet appellat̉ publicoruꝫ iudiciorū: vt. l. ij.§. vt. l. iij. in fi.. l. hec eniꝫ.. de ſuſpe. tu. Rn̄. non poſt originē. C. de ue. iu. enu. ob quod dicit eſt infamis ex edicto pretoris poſito in. l. i.. de pla. hic enūerat̉: qꝛ fateor hic enume his qui no. infa. qd̓ pꝫ: qꝛ in multis caſibus dāna rant̉ oīa publica iudicia qꝛ alia ſunt. Quero tus de crīe ſuſpecti tutoris efficitur infamis: . l. viſcellia. ꝗdā dicūt eſt publica accuſatio. vt ibi dicit̉. Quero ꝗdᵉ de. l. agraria. an eſt pu qꝛ in. C. pōit̉ inter publica iudicia. C. ad. l. iul. vi blicum iudiciū. Pla. in ſūma de publ. iudi. dicit ſcel. Alij dicūt eſt publica accuſatio: ꝗa forte ſic: qꝛ hec accuſatio competit cuilibet de ponit̉ hic. hāc ſcd̓aꝫ partē videt̉ tenere Dy. ſed populo: vt. l. agraria.. de ter. mo. Sed veritas Ia. de ra. vr̄ tenere ſit publica accuſatio. nam eſt in contrarium: qꝛ ex. l. agraria eſt introdu­reipublice intereſt ne dignitatū ordo turbet̉ qd̓ cta accuſatio. ſed actio ad partis profectum: vt reſpicit. l. iul. viſcellia: vt. l. i.§. pe.. de. inſpi. ibi videbitis. Sed nos loquimur de publicis iu . l. ſtatu. C. de. videte aduertatiſ. ego pu dicijs que intētantur ad publicam vindictam. ⁊ˢ