Seite
Liber. Ec patronis pro oꝑisª merce dem accipere licet: quāuis ſi indicteᵇ opere preſtite non ſint: ad pecunie exactioneꝫᶜ obſequij nō p̄ ſtiti eſtimatio cōuertatur. Qui autem duos filiosᵈ in ptāte vel di­uerſis temporibus habuit: lege iu­lia de maritandis ordinibus obli­gatione operarum liberatur. IDem. a. Auguſtino. I tuis nummisᵉ emptꝰ es ab eo a quo manumiſſus es: ne qꝫ oꝑas ei debes: nec puniri ab eo vtpote ingratus potes. Patronū tamen tuū eſſe negari nō oportetᶠ. IDem. a. Litorio. Iberte tue ducendo eam vxo Iremᵍ dignitatem auxiſtiᵇ: ⁊ iō non eſt cogenda operas tibi p̄ſta­re: cum poſſis legis beneficio con­tentus eſſe: ꝙ inuito te iuſte nō poſ ſitᵗ alij nubere. Dem. a. Herculiano. Icius ſi cum teſtamentum fa ceret ſeruo ſuo caio libertateꝫ cum conditione hac dedit. Caiuꝫ ſeruum meuꝫ a die mortis mee an nis tribus peractis manumitti vo lo: ita tamē vt preſtet heredibꝰ me is ſicut me viuo preſtabat. ⁊ cū idē ſeruus teſtatori diurnum quid pre ſtaret: ⁊ poſt mortē eiꝰ vſqꝫ ad diē preſtande libertatis etiam heredi­bus preſtiterat: manifeſtum eſt ꝙ adeptus libertatē ad eandē preſta tionem compelliᵏ non poſſitᵏ. IMꝑa. gor. a. aphricano. Uod ex liberta muliere na­Ec patronus Pro oꝑis futuris nō licet mercedē accipire: ꝓ preteri .Letis ſic: ⁊ duo filij ab oꝑarū p̄ſtatione liberant̉. h. d. bal. a Pro oꝑis. futuris. qd̓ veꝝ eſt niſi in caſibꝰ: vt. ff. e. l. pr̄onꝰ. ⁊. l. ſi libert ⁊ dixi. sͣ. e. in. l. ſi quā pecuniā. b Indicte. de incertis dicit que nō cedūt niſi indicant̉. aliud aūt de certis: vt. ff. eo. ti. ſi ꝗs hac.§. i. ⁊. l. quotiens. c Exactionē. ar. ꝙ ꝗ tenel ad factū poſſit ſe liberare dā do pecuniā ꝓ eſtimatiōe. nec p̄ciſe cōdēnādus eſt ad ſcm̄: vt eſt arg. ff. de re iudi. l. ſi ꝗs ab alio.§. fi. ⁊ dic vt ibi. d Duos filios. vel vnū ꝗn quēnaleꝫ. excipit̉ aūt ille ꝗ ar tē ludicrā exercuit: ⁊ qui loca uit oꝑas vt pugnet cū beſtijs vt. ff. e. l. ꝗ libertinꝰ. Itē ſolui tur obligatio oꝑaꝝ rōne īfi­mitatis liberti vel dignitatis ei ſuꝑueniētꝭ. vt. ff. e. l. liberi ꝗ poſt. ⁊. l. nec audiēdus. ⁊. l. interdū. Itē rōne etatis ꝗnqͣ ginta annoꝝ: vt. ff. e. liberta. Itē ꝓpter preſūptā volūtatē patroni qd̓ habes. jͣ. e. l. liber te. ⁊. ff. eo. l. liberta ſi in cōcu­binatū. Iteꝫ rōne vitande ſi niſtre ſuſpitionis: vt. jͣ. e. l. qd̓ ex liberta.§. is autem. I tuis. Emptꝰ ſuis nū mis ⁊ manumiſſus non dꝫ operas: nec reuocat̉ in ſer uitutem. h. d. bal. ei Nūmis. qd̓ improprie di citur: vt. ff. de manu. l. iiij. ſ Non oportet. quo ad alia iura patronatus. ⁊ conor. ff. de in ius vo. ſꝫ ſi hac. Sꝫ cō­tra. jͣ. de lati. li. tol. l. vna.§. il­lud. So. ibi accepit ab extra. neo: hic a ſeruo: vt. jͣ. ti. i. l. i. Iberte tue. Uxor nō dꝫ oꝑas marito: ſꝫ eo in uito nō pōt diuerte̓. h. d. bal. Uel ſic. Liberta vxor pr̄oni ſcā n̄ tenet̉ ad oꝑas. h. d. ſaly. g Uxorē. idē ſi habuit eaꝫ concubinam vt. ff. e. liberta ſi in cōcubinatu. h Auxiſti. vt ar. jͣ. de poſtli mi. re. l. ſi is qui te. ⁊ impropͥe ponit̉ hic dignitatem. i Non poſſit. vt ⁊. ff. de ritu nup. l. in eo iure. ⁊. ff. de repu. l. patrono. ⁊. l. fi. Sed nunꝗd idē erit poſt diuortiū: rn̄. idē: lꝫ ſit ar. ꝯtra. ff. e. plane. ſꝫ ibi in alio caſu dicit.ſ. qn̄ ꝯceſſit alij nubere. Itē ꝙ dicit hic n̄ eſt cō genda p̄ſtare. veꝝ eſt ex obligatione qua tenebat̉ vt liberta: ſed tenet̉ p̄ſtare oꝑas vt vxor viro: ſicut al̓s habet̉ vxorē in viri ſeruitio eſſe debere: vt. ff. de dona. inter vir. et vxo. ſed ſi vir. in prin. ⁊. ff. e. ſicut patronus. Icius ſi cū. Lex iſta legit̉ duobus modis. ẜm pͥmā lec. h. d. Qui hono rat̉ cōmodo nō pecuniario nō pōt onere fideicōmiſſi grauari. legit̉ ſecū do mō. Tēpus adiectū libertati videt̉ repetitū ad limitandū p̄ſtationē in cō ditiōe libertatis adiectā. Vel ſic. Tēpus appoſitū principali diſpoſito ītelli git̉ repetitū in qualibet eius coherētia vel appendicie. h. d. bal. k Cōpelli. duabus rōnibus. ſcꝫ qꝛ iſte manumiſit ex neceſſitate vt. sͣ. e. l. ij. Et qꝛ liber hō nōtenet̉ ad oꝑas nec ēt libertꝰ exqͦ nō ſūt īpoſite vt. ff. d̓ li. cau. l. fi. Odoſ. k Nō poſſit. qꝛ nō pōt ab eo relinꝗ fideicō. cui nō ē relicta pe cunia: vt. ff. de le. i. l. plane.§. fi. ⁊. l. vidēdū. vel ē hoc ex vi repetiōis: qꝛ cū iuſ ſit eū ſeruire vſqꝫ ad triēiū: idē ⁊ in p̄ſtatiōe dixiſſe vr̄: vt ar. ff. de cō. inſti. l. cū ẜuus ⁊. ff. de ꝯdi. ⁊ demō. auia. al̓s. l. qꝛ. ⁊ facit. ff. de manu. l. cām.§. fi. Vod ex liberta Flij libertoꝝ ſunt īgenui. ⁊ potētius ē mr̄imoniuꝫ ꝙͣ ius pr̄onatus. h. d. bal. l Ingenuū eſt. vt īſti. de inge. in prin. m Liberte. ſecus in liberto accipiēte vxorē: qꝛ ibi nō eſt ſuſpicio: ſi ipſe ope ras p̄ſtet: vt. ff. e. l. ſi ꝗs hac.§. ēt. Itē ſecꝰ ſi eſt patrona femina: qꝛ ⁊ ei poſſūt p̄ſtari oꝑe ⁊ filie ⁊ nepoti patroni cuꝫ ⁊ ibi nō ſit ſuſpicio: vt ⁊. ff. eo. ſicut pa­tronus.§. fi. n Oꝑas. futuri nō p̄teriti tꝑis: vt. ff. e. ſi libertus ita.§. fi. o Non poſſit. cā vitāde turpis ſuſpicionis q̄ qꝛ qn̄qꝫ ceſſat: ceſſat ēt lex vt mō dixi. ⁊ facit huic. l. jͣ. de lati. li. tol. auc̄. ad hec. ⁊. ff. e. ſicut patronꝰ: in pͥn. sͣ. e. liberte. ſed ꝯtra. jͣ. ti. iij. l. ij. ſo. vt ibi. Itē habent locū hec durante matri monio. ſecus ſi finitum ſit: vt. ff. e. l. plane. Ui manumittuntur. Liberti poſſunt morari vbi volūt. Et eſt arg. ꝙ poſtꝙͣ monachus eſt licētiatus vt tranſeat ad aliā religionē nō ꝑti net deinceps ad abbatē pͥmi mōaſterij increre vbi moret̉: nec eū ad mona­ſcitur ingenuumˡ eſt. Is autē ꝗ liberteᵐ ſue nubendi commodauit aſſenſum: quanuis operasⁿ ab ea exigere nō poſſitº: iura patronatuꝫ non tamen amittit. IMpera. diocle. ⁊ maxi. aa. Uenerie. Ui manumittuntur: liberum vbi voluerint commorandi arbitriuꝫᵖ habeant: nec a patrono rum filijs quibus ſolam reuerenti amq debent: ad ſeruiendi neceſſita tem redigi poſſunt: niſi ingrati ꝓ­benturᶠ: cuꝫ neqꝫ cuꝫ patrono ha bitare libertos iura compelluntª IMperator. Gra. Ualenti. ⁊ va lens ad Probum. N redibitioneᵗ operarum ma neat penaᵖ in euꝫ qui libertum alienuꝫ recipiendum eſſe duxerit. De bonis libertorumˣ..iiij. IMꝑa. Seue. ⁊ an. a. Secunde. Ultum intereſt: vtrū quis ſuis nūmisʸ emptuſ ac ma numiſſus ſit ab ēptore: an a dominoᵏ ſuo data pecūia merear libertatem. Priore enim caſu ad bona eius contra tabulas admitti patronū non placet: poſteriore au teꝫ omnia iura patronatꝰ retinetª. Et ideoᵇ cū ſabiniani patroni fi lij ꝗ plenū iusᶜ habuit: vt hoſti5ᵈ pu blici bona fiſco vendicata ſunt: ẜꝫ ea que diuo Pertinaci placuerūt ⁊ nos ſecuti ſumuſ: in iura liberto­rum eius fiſcus noſter ſucceſſit. IMperatores Ualen. ⁊ valens ad Florianum comitem reruꝫ pri uatarum. ſteriū reuocare: manumiſſus enī eſt. bal. Uel ſic. Libertus pōr po ri vbiqꝫ dū tn̄ oꝑas p̄ſtat quas debet. Nec ꝑ filios pōt in ſeruituus. e uocari niſi ꝓbetur ingratus. h. d. Saly. p Arbitriū. ita tn̄ morari debent vt operas poſſint exhibere pana nis vt. ff. e. l. qd̓ niſi.§. ex ꝓuincia. ⁊. l. he demū. in fi. q̄ ſunt ar. cōtta. q Reuerētiā. quia­oꝑas: rn̄. ideꝫ lꝫ ſi veli recedere poſſit age ac cautionē: vt. ſduudi­in oībꝰ. ⁊. ff de ꝯdi cau. da. l. ſi pecuniā. q uiē­quis. ibi plane dicitur. r Probent̉. tunc ſi vt hic. ⁊. jͣ. de liber. ⁊ eo li. l. iij. ſ Cōpellunt. niſi ma numiſiſſet eos hac cō­ditione: vt arg. ff. de cō di. ⁊ de. l. ticio.§. ticio. ⁊ ff. e. l. herennius. in fi. N redibitione. Qui alienū liber tuꝫ occultat tenet̉ loco ipſius ad oꝑaꝝ preſta tionē. h. d. bal. t In redibitiōe.i. red ditione. u Pena. qꝛ ꝓ eis te net̉ tm̄ ꝓ ꝗbus occulta tus erat obligatꝰ. aliud in liberto ciuitatꝭ: vt. sͣ. d̓ ẜuis fu. l. mācipia.§. libertis. Addūt tn̄ hic ꝗdā ⁊ oīs dāni cū pra qͣdrupli p̄ter redibitio nē oꝑaꝝ. vt ar. jͣ. d̓ col. illici. l. i.§. i. ſꝫ ibi in ẜuo hic ī liberto. ſꝫ in his el bus dic vt dixi. sͣ. d̓ ſa. fu. l. quicūqꝫ in fi. x De bonis liberie Non ſolum oꝑas ſꝫ ā ſucceſſiōes ⁊ ml̓ta alia iura vēdicamꝰ ī libtos iō de bonis libertoꝝ ⁊ iure patronatus ponit. Ultū intereſt. Datio pecunit ⁊ pactū de ma­numittēdo cuꝫ futuro dn̄o īpedit ꝯtra ta. ſec­ſi cū pn̄ti. Itē fiſcꝰ ſucce dit in iure patronatus h. d. Diuidit̉ in duas ꝑtes. nā pͥmo ponit quoddā dictū cū diſtictide. ſecūdo infert ex ſecūdo membro diſtinctonis. ſecūda ibi. ⁊ ideo. Bal y Nummis. qd̓ improprie dr̄: vt. ff. de manu. l. iiij. in prin. z A dn̄o. hic ꝯiunge libertatē mereat̉. ⁊ dic data pecunia a ẜuo ipo vt ⁊. jͣ. ti. ij. l. etiā. ſecus ſi ab extraneo dominus pecuniā acceperit: qui tunc ſi paciſcat̉ cum ſeruo tm̄: idem eſt qd̓ in ſuperiori caſu quādo at cepit a ſeruo. ⁊ ſic intellige. ff. de obſe. l. ticius puerum. ſi paciſcatur ci extraneo: nec īponit oꝑs: nec ſuccedit: vt. sͣ. ti. i. l. qui nūmis. ⁊. jͣ. de lati li. tol. l. ita.§. illud. que ſunt contra. a Retinet. opponitur. iſte compellit̉ manumittere: vt. jͣ. d̓ li. cau. lici affirmes. ⁊. ff. ſi inge. eſſe di. l. ij. ⁊. ff. de acqui. here. ſi ſeruum.§. ſi qꝫ. a go oꝑas imponere nō pōt: vt. sͣ. ti. i. l. ij. ergo nō retinet oīa iura palii natus: quod hic dicit. Rn̄. in prima dicit hortabit̉. In ſecunda ſponū recepti. ⁊ eſt ſauor preterite libertatis. In tertia non preſenti ſꝫ future dabat domino. vel ſuccurritur non vt ſit liber ſed vt nō ſit neceſſariut heres. ſic ergo dicēs eque nō compelli. vt. sͣ. de tranſac. l. interpoſis Alij dicunt eum cogi. ⁊ ꝙ hic dicit omnia. reſtringūt ad id de quoo cit̉ hic de ſucceſſione tam ꝯtra tab. ꝙͣ ab inteſtator: vt. ff. eo. l. qui ex ui ⁊. jͣ. de cōtra tab. l. i. ac. Prima verior. B. b Et ideo. ꝯcludit ad ſecūdū caſum. ⁊ ideo ſic cōſtrue. ⁊ ideo cum ſabiniani patroni.i. qui erat pr̄onus.ſ. ſabinus: plenuꝫ ius habutu naͣ dico vendicata ſunt fiſco vt hoſtis publici.ſ. filij. ẜm ea que ⁊t­c Plenum ius. poſt mortē patris. ſi eos habeat ex ſucceſſionepſū vel dic ꝙ ſuo iure habebat. ⁊ ſemꝑ referas ad ſecūdū caſū qn̄ actipi pecunia a ſeruo manumiſit. d Vt hoſtis. ⁊ ſic crimine leſe maieſtatis. ⁊ dicit hic iura liberioꝝ ī nire ad fiſcū. ⁊ ſic eſt cōtra. ff. ad. l. iul. ma. l. eorum. vbi dicit venūt a filios. So. hic non habebat liberos ẜm. R. ſed hoc non valet qꝛ di ſi habet filios non tranſeunt ad eos hec iura: vt. ff. de interci. ⁊ fuci