Seite
Lber. a legatario ꝯſecutꝰ: poſterior euen tus nō infirmatª ita datā libertateꝫ. Plane ẜm diui adriani ꝯſtōem dat̉ heredi. xx. aureoruꝫª repetitio. IMperator Alex. a. lucio. Um libertatem mulieribꝰ ſub ꝯditione datā ꝓponas: ꝗd du biū eſt eos ꝗ ex his an̄ impletā eaꝫ edunt̉ ẜuos naſci: ⁊ ꝑtinere ad he­redes iure dn̄ij; His.n. demuꝫ ſuccurſum eſt qui poſt morā preſtā de libertatis progeniti ſunt: vt liberi ⁊ ingenuiᵇ nati videantur. IDem. a. adriano. I voluntate dn̄iᶜ in libertate ē morataᵈ cui fideicōmiſſaria li­bertas relicta fuit ẜꝫ ſenatuſconſul tū ⁊ ꝯſtitutiones ad id ꝑtinentes ci uis romana facta īgenuū peperit. Sꝫ ſi nūquā ab ea libertas peti ta eſt: ſibimet imputare d̓bet cur in terea progeniti ex ea ſeruiᵉ ſuntᶠ. ¶Dem. a. dionyſio. Inor annisᵍ lege diffinitis: nec per fideicommiſſumʰ liberta­tē ſupremis ſuis elogijs relinquere poteſt: niſi his quoruꝫ cauſamⁱ pro bare poteſt. ¶Dem. a. maximo. Eberi ēt alieneᵏ ancille fideicō miſſariam libertatem placuit. nec deficit hoc debitū ſi interiꝫ dn̄a (ſi mō nihil ex iudicio eiusˡ ꝗ q̄ue re liquerit libertatē perceperitᵐ) nolu it vendere: qꝛ poſſit tꝑe ꝓcedente vbicunqꝫ occaſio redimende an cille fuerit preſtari libertas. Dem. a. nichomedi. I quibus per fideicommiſſuꝫ libertas ſupremis iudicijs re­linquitur: eorum liberti efficiuntur a quibus manumittunturᵈ. verum. ⁊ ſic tranſtulit dn̄ium. ⁊ ẜm hoc etiā ſoluitur dictum contrarium. a Aureoruꝫ. quos ſoluet manumiſſus heredi: vt. ff. de inoffi. teſta. l. papi. .§. fi. ⁊. l. ſequēti. ac. Um libertatem. Natus ex ancilla ſub cōditione libera: ante cōditiōis euentum eſt ſeruus. h. d. ſaly. Et ingenui. vt. sͣ. ad orfi. l. quidā. Et vt tollas ꝯtraria ſic diſtingue. aut nō eſt adita hereditas ab herede: aut eſt adita. Primo caſu ſi fiat do­lo heredis mora: ſerui naſcū­tur ſed tradent̉ matri ad ma­numittēdū: vt. ff. e. ſi ꝗs roga tus. in fi. ⁊ idē ſi heres delibe rat de adeunda hē̓ditate. na ēt tūc tradit̉ matri ad manu­mittēdū: vt. ff. e. ſꝫ ſi nō data. j. rn̄. ſecꝰ ſi iō retardabat adire qꝛ ſe īſtitutū ignorabat: qꝛ tūc naſcit̉ ſeruus ⁊ ip̄e heres ma numittit: vt n. e. l. ſꝫ ſi nō da­ta. ij. rn̄. Secūdo caſu qn̄.ſ. eſt adita hereditas: aut retardat̉ ſtudio heredis ⁊ naſcit̉ part ingenuus: vt h̓ ⁊. ff. c. l. cū v̓o .§. apparet. ⁊. l. ſi ꝗs rogatus. in pͥn. Aut nō ſtudio he̓dis ⁊ tūc naſcit̉ ſeruus ⁊ matri tra dit̉ ad manumittēdū: vt. ff. e. ſi p̄gnās. ⁊ ſi mater nō accipit vel acceptū non manumittit: cōpellit̉: vl̓ heres manumittit vt. ff. e. ſi mater. ⁊ hoc niſi fiat mora ex volūtate defūcti: nā tunc interim natus ſeruꝰ ma net heredis: vt. sͣ. ꝓxi. rn̄. A volūtate domini ☞Si ancilla ab herede ma numittēda eius volūtate mo retur: vt libera liberum parit. al̓s ſecus. h. d. ſaly. c Dn̄i.i. heredis. d Eſt morata.i. ſtetit vt libe ra ex volūtate dn̄i qꝛ manumi ſit: vl̓ dixit vade ⁊ ſta vt libe­ra vt. ff. de acꝗ. poſ. ſi abſenti. e Serui ſunt. ſꝫ matri tra­dunt̉ ad manumittēdū: vt. ff. e. ſed ſi p̄gnās. ⁊. l. cum v̓o.§. apparet. f Sunt. cōtra. sͣ. de iure em̄ phi. l. ij.§. iij. ⁊. jͣ. de ꝯtrahen. ſti. l. magna. vbi ſufficit diem venire. multomagis in liber­tate. Inor. Iure iſto minor xx. annis non poterat in teſtamento libertatem relinquere. h. d. ſaly. g Annis. al̓s. xx. al̓s lege diffinitis. h Nec ꝑ fideicōmiſſum. nedū directa: vt hic ⁊. ff. de ma. te. l. nec militi. ⁊ sͣ. de teſta. mili. ſi ruphinus. ⁊ hoc in ſuis ſecus in alienis: vt. ff. de manu. vin. l. ſi quis rogatus. in pͥn. hodie tn̄ lex corrigit̉: vt in auc. vt ſpō. lar.§. j. col. viij. i Cām. que cāe numerant̉ īſti. qui ma. nō poſ.§. eadē. ac. Eberi. Lꝫ dn̄s ancille nolit illā vēdere nō deficit legatū libertatis ab herede qn̄cūqꝫ poſtea preſtāde. h. d. ſaly. k Aliene. ⁊ hoſtium ſeruo ⁊ ēt libero homini qn̄qꝫ: vt. ff. e. l. generaliter.§. hoſtiū ſeruo. ⁊.§. ſi homini. l Eius.ſ. teſtatoris. m Perceperit. nā tunc coget̉ ad vēdendum: vt. ff. ad. l. fal. ſed ⁊ ſi nō ſer­uus. niſi haberet auxiliū minoris etatis: vt. ff. de mi. l. ſi minor annis ſeruum. Et noͣ deberi relictū lꝫ volūtati nō pareat̉: qꝛ ꝑ eum nō remaneret: vt. ff. de le. iij. pater.§. tuſculanus. ⁊ de le. j. ſi fundum per fideicōmiſſuꝫ.§. iulianus. n Procedēte. qd̓ differt̉ nō aufert̉: vt inſti. d̓ ſing. re. per fideicō. re.§. liber tas. Itē noͣ ꝙ dicit ēt aliene: vt. ff. e. alieno. Et diſtīgue ꝙ aut rogatur heres manumittere ſeruū: aut legatarius. Primo caſu aūt ſeruū teſtatoris aut he redis aut legatarij vel alterius extranei. Si teſtatoris: cogit̉ eum manumitte re. ꝙ ſi latitat ſit orcinus libertus ꝑ ſenatuſcō. rubrianum: vt. ff. e. cum v̓o.§. ſubuentum. Si heredis ⁊ tunc tenet̉ manumittere. Si v̓o latitat eripit̉ ſeruus ex fideicōmiſſo in libertatē: ⁊ amittit heres ius patronatus ex vinciano ſena tuſcō. vt. ff. e. ſi eū.§. ſi quis ſeruū. ⁊. l. nō tm̄.§. artificuliano. Si legatarij: aut is agnouit legatū: ⁊ cogitur preſtare heredi ad manumittēdū. aut non agno uit: ⁊ tunc non cogitur vt ex hac lege habetur. Si extranei cogitur manumi IDem. a. euthiciti. Um ꝓponasᵖ fideicommiſſa riam libertatē ita tibi datam ſi vxori teſtatoris placuiſſet: lꝫ ea non adeūte hereditateꝫ pertinere cepe rit ad filium ſolida hereditas: non refraganteq tamen vxore teſtato­ris potes petere libertatem. IMꝑa. vale. ⁊ gal. aa. daphni. T ſi nō aſcriptaʳ libertate teſta tor ſeruuꝫ ſuum tutoreꝫ filijs ſuis dederit: receptū eſt ⁊ libertatis ⁊ pupilloꝝ fauore vt ꝑ fideicōmiſ­ſuꝫ manumiſiſſe eū videat̉ᵍ. Et ſi nō ſuū ꝓpriuꝫ ſed alienū ſeruum ꝯditionē eiꝰ ſciēsˢ tutorē aſcripſerit: eque fideicōmiſſariā libertateꝫ da­tāᵗ: niſi aliud euidēter defunctū ſen ſiſſe appareat: prudētibus placuit. ¶Dem. a. merculiari. Ideicommiſſaria ꝗdeꝫ liber­tas ita tibi relicta: quū teſtato­ris filius ad annū viceſimūquintū ꝑneniſſet: nō intercidit: lꝫ heredeꝫ inter p̄ſtitutā etatem deceſſiſſe ꝓpo nas. tꝑe quidēᵘ quo ſi viueret ꝑfini tā etatē impleturus foret: ſpē liber tatis non ītercidere: vetꝰ placitū ē. IMꝑ. Diocle. ⁊ maxi. aa. flauiāo. Iſeruꝰ fuiſti: ac tibi ꝑ fideicō­)miſſuꝫ libertas relicta fuerit: ꝓ uides ſine māumiſſioneˣ te ad liber tatē ꝑuenire nō potuiſſe. Qua­propter ſi ꝟbis p̄carijs ꝯſtitutꝰ ſer uus libertatē accepiſtiʸ: adire preſi­dē ꝓuincie te oꝫ vt cā cognita ſi ti­bi deberi libertatem ꝓſpexeritʳ: ad manumittendum euꝫ qui dꝫ vrge at. vel ſi latitet contra latitanteꝫ in terpoſito decreto tibi proſpiciat. TDem. aa. ⁊. cc. hyreno. tere ſi poteſt iuſto p̄cio emere: vt. ff. e. alieno.§. ſi is cuius. Si p̄o legara rius eſt rogatus manumittere ſeruuꝫ: aut talis eſt ſeruus qui non pa­ad libertatē peruenire: quo caſu etiam legatū eſt inutile. aut pōt a mun­ſubdiuiditur: qꝛ ſi legatarius agnouit legatū cogitur manumittere ē longe maioris precij ſeruum: niſi beneficio etatis reſtituat̉ ad ominten dum legatū. ſi nō agno uit nō cogitur māumi tē. ⁊ hoc ſi ſeruꝰ ſit ip̄ius legatarij. Ꝙ ſi ē extra­nei ſi pōt eme̓ pro tāio quātū eſt legatuꝫ cogn manumittere al̓s nō vi .ff. e. generaliter.§. ſi qs alienū. ⁊. ff. de mino. l. minor. xxv. an. ẜuuꝫ.ſ. in detrahēdo fal. eſt ſꝗ enduꝫ ꝙ ſi ea deducta poſſet emere ſeruū d̓di­cit eam heres al̓s nonꝫ vt. ff. e. ſi legatario. A quibus Manu miſſus ex fideicō miſſo libertus efficitur māumittētis. h. d. ſaly o Manumittunt̉. vti ſti. de ſingulis re. per fi dei. re.§. pe. ⁊ hoc quo ad hoc vt eos nō vocet in ius. Itē quo ad ꝯtra ta. ſꝫ nō vt in ſeruitute. ex ingratitudīe reuocet. Itē nec operas poterit imponere niſi ſit filiꝰ p­troni ꝗ māumittit vt. fi de bo. lib. l. ꝗ ex cā. ⁊ sͣ de ꝯtra ta. l. pr̄oni. ⁊ sͣ de lib. ⁊ e. li. l. j. Et diſt. gue h̓ cuius ſunt liberi vt ⁊ diximus. sͣ. in. l. ꝓ xi. ꝑ. l. de act. emp. ticiꝰ ⁊ de fideicō. li. generali ter.§. fi. Um proponas fideicōmiſſar Libertas peti poteſt it ſi coheres in cuius pla cito vel volūtate eſt ap poſita hereditatem nō adeat modo iuſte non ꝯtradicat. h. d. ſaly p Cū ꝓponas. vxor fuit ſcripta heres cum filio. ac. q Nō refragāte. ideꝫ ſi non cōtradiceret. ne enī pōt: vt. ff. e. lucius que eſt ꝯtra. ſed hic ſub audi maxime. ⁊ hoc niſi iuſtā cāꝫ hēat refragandi: vt. ff. de ma. te. ſer­uos. ⁊ de le. ij. cū ꝗdā. ⁊. l. cū pater.§. rogo. ac. ¶Tſi. Seruus tutor datus vr̄ in teſtō ꝑ fideicōmiſſuꝫ liber eē iuſſus Aſi teſtator eius ꝯditōeꝫ nō ignorauit. h. d. Concor. sͣ. d̓ neceſ. ſer. hē inſti. l. ꝗdā.§. j. ſaly. r Nō aſcripta.i. nō p̄ſtita lib̓tate. s Eū v deat̉. vt ⁊ sͣ. de neceſ. ſer. he̓. īſti. l. ꝗdā.§. j. ſꝫ certe īmo vr̄ directa: vt īſti. ꝗ da. tu. poſ.§. j. q̄ eſt ꝯtra. ſol. ibi in teſtō. hic in codicillis. vl̓ hec corus tur ꝑ illā: vel hic liberū credidit. vl̓ hic putauit alienū. vl̓ h̓ diligebat hē dē in tātū vt ſit v̓iſimile ꝙ velit eius eē libertū. s Sciens. ſecut ſi ignorās: vi. ff. e. generaliter.§. ſi ꝗs tulorē. t Datā. vt. ff. d̓ teſta. tu. l. ſi hereditas.§. fi. ⁊ sͣ. de te. tu. i. ſi pupillorū. Ideicōmiſſaria Libertas nō perit lꝫ moriat̉ ille in cuius ꝑſona Itp̄s certum p̄ſtande libertatis erat appoſitū: ſed cū tēpus aduene nerit debet̉. h. d. ſaly. u Tēpore ꝗdē ⁊c̄. vt. ff. de ma. te. ſi ita ſcriptū. ⁊ sͣ. de vſufruc. l. ambi guitatē. ⁊ de le. j. ſi cui leget̉. ſed ꝯtra. sͣ. de ma. te. l. cū teſtator. ⁊ de nup .l. ſancimus ſi quis. ſol. vt dixi. sͣ. qn̄ di. le. ce. l. ex his. Itē videtur ꝙ ſi­tim: vt. ff. e. l. fi. que eſt cōtra. ſol. ibi nō intelligitur repetita ꝯditio a ſut ſtituto que vitiaret: ⁊ ideo purum eſt ex tunc. I ſeruus. Fideicōmiſſaria libertas eſt p̄ſtanda: nō āt cōpetit ip̄e iure. ⁊ ſi latitat ꝗ p̄ſtare dꝫ ẜuo ſubuenit̉ a iure. h. d. ſaly. x Manumiſſiōe. vel eo ꝙ ꝓ manumiſſiōe hēatur: vt. sͣ. e. ſi volūtalt. y Accepiſti.ſ. ſpe nō re. z. Proſpexerit. vt. ff. d̓ iudi. ꝗ ſe. ⁊ hoc ꝑ ſenatuſcōſulta quatuor.ſ. ru brianū ⁊ trāfilianū ⁊ damaſſanū ⁊ artificulianū: que qn̄ locū hn̄t hes. ſe