Nonus. De accuſa. ⁊ inſcrip.I accuſatoribusª abſentibꝰ: ⁊nō per cōtumaciā adeſſe iudicio ceſſantibꝰ: ex vna poſtulatiōeaditus preſes prouincie non cauſacognitaᶜ ſnīam dixerit: qua eum dequo querimoniā detuliſti: liberandum exiſtimauit. criminationeᵈ etiānūc perſeuerante: q̄ cōtumaciaᵉ vl̓ceſſatiōe accuſatorū nō interueniēte auferri nō potuit: cā intentati criminis apud eundemᶠ vel ſucceſſorem eius more iudiciorū tractabit̉.IDem. a. Paulo.On iō minꝰ crimine ſeu attroecium iniuriaꝝ iudicio teneturis qui in iuſtā accuſationeꝫ inciditᵍ:qꝛ dicatʰ aliū ſe huius facti mandatoreꝫ habuiſſe. nāqꝫ hoc caſu p̄terpͥncipale reū: mandatorē quoqꝫ exſua ꝑſona ꝯueniri poſſe ignotūⁱ nōeſt. ¶Dem. a. Arbidiano.Bſentem capitaliᵏ crimine accuſari non poſſeˡ: ſꝫ requirendūⁿ tm̄modo ānotari ſolere ſi d̓ſit:vetꝰ iusⁿ ē. Et iō cū abn̄tē te ⁊ ignoranteꝫ: cui nūqͣꝫ vllū crimē d̓nūciatūº eēt: ꝑ iniuriam a p̄ſide ꝓuinciein metallū dānatum dicis: quo magis in pn̄ti te agēte vt aſſeueras: iaꝫnūc fides veri poſſit illuminari: p̄fectum p̄torio adire cura. qui quicſeruum.§. publice.I accuſatoribus. Non tenet ſnīa abſolutoria lata ꝓ preſente cōFtra abſentem nō citatū legitime. ⁊ ea non obſtante tanꝙͣ nulla ip̄oiure proceditur in cauſa per iudiceꝫ qui pronunciauit vel eius ſucceſſorem. hoc dicit Bal.¶ ¶ Accuſatorbꝰ. erātergo pl̓es ⁊ crimē vnūvt in fi. l. ibi intētari criminis ⁊c̄. ⁊ vnus accuſatus. Sic ergo pluresaccuſant vnuꝫ. ⁊ ſic eſtcontra. jͣ. eo. l. qui de crimine ⁊. ff. d̓ accuſ. hi.§.fi. ⁊. l. ſi plures. ⁊ de li.ho. exhi. ꝙ ⁊ lex.§. hocinterdictū. Sol. h̓ ſic defacto fuit: non tamē fieri debuit vnde nō quidfiat ſed quid fieri debeat obſeruabitur: vt. ff. d̓offi. preſi. l. ſꝫ licet. Uelhic renūciauit accuſatus de iure ſuo ꝯfidēs:dicens ſe paratum omnibus reſpōdere. Alijdicūt ꝙ vno libello poſſunt vt h̓: diuerſis nonvt in cōtrarijs.b ¶ Una poſtulatione.i. poſtulatiōe vniꝰ patis.ſ. accuſati.c ¶ Cognita. quod fuitcoipſo ꝙ non erat preſens vtraqꝫ pars: vt. sͣ.ſiper vim vel alio modo. l. fi.l ¶ Criminatione.i. accuſatione.e ¶ Contumacia. id eſtcōtumaci ceſſatione. vlꝯtumacia quādo exp̄ſſe dixit non veniā. ceſſatio quādo eſt tacita. vtqꝛ ter citatus non inuētus. Sed qualiter fiet citatio accuſatoris vel accuſati: vt ſic ad ſnīam poſſit veniri: Dicūt ꝗdāẜm formā: que eſt. ff. de pu. iu. l. inter. ar. ꝯtra. ff. d̓ penis. l. abſentē. Tudic. ſicut in ciuilibus actor: ſic h̓ accuſator. ⁊ ſicut in ciuilibus reus: ſic hͦaccuſatus: vt dixi. sͣ. ti. j. qui crimen. ſaluo iudici ꝙ pendente cā poterittꝑa ſtatuere intra que incidit in turpil. accuſator ſi nō ꝓſecutus fuerit:vt. sͣ. ti. j. l. ſi ea. eis aūt accuſatis. ⁊ citatis: ⁊ nō veniētibus pene pecucuiarie imponunt̉ accuſatis vel etiā he que ꝯtingunt eſtimationē. ⁊ ētinterdū p̄n̄t relegari. Ceteꝝ ſi ꝗd grauius irrogādū fuerit puta penametalli vel capitis: eis irrogāda nō erit. Sed in accuſatorē abn̄teꝫ qn̄qꝫ grauius ſtatuit̉ ꝙͣ per turpilianū ſit ſtatutū: vt. ff. d̓ penis. l. abſentē§. j. nec ob. ff. de pu. iu. l. inter. qꝛ illud iuxta hanc exceptionē pōt intelligi: vt de eius ꝗdem calūnia pronūciet̉: tamē nō vt calūniator cōdemnet̉: ſed vt plus interdum patiat̉ ꝙͣ per tur. ſit ſtatutum. ac.ſ ¶ Eundem. ſententia abſolutoria habita ꝓ nulla. Et idē eēt in ciuiliꝙ.ſ. ipſo iure eſſet nulla ſi legitime citatio facta non fuerit: vt. sͣ. quō ⁊qn̄iu. l. ea que. Itē ad id qd̓ dicit apud eūdē ſubaudi vel ſuꝑiorem: vtjͣ. e. l. abſentē. ⁊ qd̓ apud eūdeꝫ cognoſcat̉ eſt ſic. sͣ. de ſententijs. l. j. infi. ⁊ quō ⁊ qn̄ iu. l. ſi preſes. Sed ꝯtra in. e. ti. quō ⁊ qn̄ iu. l. ſi vt ꝓponis. vbi dicit alij cōmittēdū. ſed ibi primus fuit delegatus hic ordinarius. Itē ꝯtra. ff. d̓ re iudi. l. iudex ⁊ sͣ. ſnīaꝫ reſcin. nō poſ. l. j. Sol. ibi valuit ſꝫ ꝯtra ius litigatoris lata fuit vn̄ tenuit. hic ipſo iure fuit nulla.On ideo Mandatum mandatariū a crimine non excuſat. ⁊ taꝫLe mandator qͣꝫ mādatarius pn̄t de crimine accuſari. Primo remouet allegationes mandatarij. Scd̓o dicit ꝗd iuris de mandāte ⁊ mandatario. Secunda ibi. nāqꝫ. Bal.s ¶ Incidit.i. iuſte accuſatus eſt. agit̉ ergo criminaliter de iniurijs vtff. de priua. de. l. fi. ⁊ inſti. de iniur.§. antepe.b ¶ Qꝛ dicat. qd̓ ēt dicere cogit̉: vt. ff. ad ſil. ⁊ ſi ꝑcuſſor in pͥn. ⁊. l. pͥus.l ¶ Ignotū nō eſt. vterqꝫ ergo tenet̉: vt h̓ ⁊. jͣ. ad. l. iul̓. de vi. l. ſeruos.⁊. ff. de iniurijs nō ſolū in pͥn. ⁊.§. ſi mādato. ⁊.§. ꝓculus. ⁊. l. lex cor.§.liꝗs liberuꝫ. ⁊. ff. de vi ⁊ vi armata. l. j.§. deieciſſe. ⁊. jͣ. ſi reꝰ vel ac. mor.ſū. l. defunctis. ⁊ argu. ff. de cōſtitu. pe. l. vtrum. in fi. vbi dicit factū alterius aliū nō releuare. ⁊ hoc niſi debuit obedire. qd̓ euenit qn̄qꝫ in leuioribus: vt. ff ad. l. aꝗl. liber hō. in pͥn. ⁊. ff. de regu. iur. l. ad ea.Bſentem Contra abn̄tem in cā capitali nō poteſt ꝓcedi niſi perannotationē bonoꝝ. ſi ad ꝯdemnationē fuerit proceſſū ſnīa nulladit: ⁊ quatenus de facto ꝓceſſit a ſuperiori reſcindit̉. h. d. bal.ꝗd nouo more ⁊ contra formā cōſtitutionū geſtuꝫ deprehenderit: ꝓſua iuſticia reformabitq.IDem. a. Procul.Aʳ quidē q̄ per officiūˢ p̄ſidibꝰdenunciant̉: ⁊ citra ſolēniaᵗ accuſationū poſſe perpēdiᵘ incognitūnō eſt. Ueꝝ ſi falſis nec notorijsˣ inſimulatus.i. accuſatus ſit: perpēſoiudicio deſpici debet.EXemplum ſacraruꝫ litterarumDiocleciani. ⁊ maximiliani. aa.Iꝗs ſe iniuriā ab aliquo paſſuꝫ putauerit: ⁊ querelā deferre voluerit: nō ad ſtationariosʸ decurrat: ſꝫ preſidalēᶻ adeat poteſtatē. aut libellosª offerens: aut querelas ſuas apud acta deponens.¶ Dem. a. Hono.Ui de crimine publicoᵇ in accuſationē deductꝰ eſt: ab alio ſuper eodeꝫ crimine deferri nō pōtᶜ.¶ Si tn̄ ex eodēᵈ facto plurimaᵉ crimina naſcuntur: ⁊ de vno criminein accuſationem fuerit deductus:de altero non prohibetur ab aliodeferri. ¶ Iudex aūt ſuper vtroqꝫª crimine audientiaꝫ accōmoda.bit. nec enim licebit ei ſeparatim devno crimine ſententiam proferre: priuſqͣꝫ pleniſſima examinatiok ¶ Capitali. id eſt ex quo imponit̉ pena capitalis vltra relegationem. al̓s ſecus: vt. ff. de pen̄. l. abſentem. l ¶ Nō poſſe. vt ꝓcedat̉ in cā vt. d. l. abſentē. ⁊. ff. de adul. ſi maritꝰ.§. legis iulie ⁊. jͣ. de adul. ſi quōdā. Accuſatio tn̄recipit̉: vt. jͣ. ti. j. l. ij.§. ex longinquo. Interdū ēt ꝓcedit̉. vt. jͣ. de pen. l. ne diu.m ¶ Requirendum. ſicut in ciuilibus vt. sͣ. ꝗ accu. nō poſ. l. iij.n ¶ Ius eſt. de quo ſūt ti. ſpāles. ff. de requi. reis. ⁊. jͣ. de reꝗrendis reis vbi plene dicēs.o ¶ Denūciatū. ad maioremexaggerationē dicit vt h̓. ⁊. ffq̄ ſen. ſine ap. l. j.§. item cumex edicto. nam idem ſi eſſet citatus cum eſſet abſens.p ¶ Preſide ꝓuincie. hoc ētfacit nō valere ſnīam. qꝛ preſes nō pōt damnare in metallum vt. ff. de pen. l. ij.§. j.q ¶ Reformabit. ſnīa habitapro nulla vt ⁊ sͣ. e. accuſatoribus. ⁊ sͣ. quō ⁊ quādo iu. ſi vtproponis. hoc quādo lis nōfuit cōte. quid aūt ſi ſe li. cōte.abſentauit; h. idem.A quidem. Diuidit̉ inEAduas ꝑtes. Primo loꝗtur de crimine notorio ⁊ ꝓceſſu ſuꝑ eo. Scd̓o loquit̉ de crimine nō notorio. Scd̓a ibi vtrū ⁊. h. d. De notorio ad denūciationē officialis iudex ꝓcedit citra ſolēnitatem accuſatiōis. hͦ pͥmo. In non notorioiudex dꝫ ꝓcede̓ ꝑ viā accuſatiōis ſolēnit̉. h. d. vl̓ ſic in iſtoſcd̓o. In nō notorio iudex ꝑviā accuſatiōis ꝓcedēs dꝫ ꝓcedere ſolēniter. h. d. bal.r ¶ Ea.ſ. crimina.ſ ¶ Officiū.i. officiales. erantenī ꝗdeꝫ officiales ad hoc deputati vt ⁊. jͣ. ti. ij. l. j. ⁊. ff. de offi. p̄. vr. l. j.§. ⁊ ſane. ⁊. jͣ. de curioſis. l. j. ⁊. jͣ. de decū. l. j. li. x.t ¶ Citra ſolēnia.i. ſine inſcriptiōe. ⁊ ē ſpeciale. regulariterꝯtra vt. jͣ. e. l. fi. ⁊ dic vt noͣ. sͣ. ti. j. l. iij. Sed an ſoli officiali credit̉ qd̓ videt̉ perpredictā. l. de off. p̄fec. vr. ⁊ ꝑ aliā. ff. de rebus eoꝝ. l. magis.§. ne tn̄. ⁊ maixime qn̄ notoriū erat toti populo vl̓ maiori ꝑti: vt arg. ff. qui ſa. co. l. ſi v̓o procōdēpnato.§. fi. ſꝫ dico ꝯtra. vt. d. l. j. de curioſis. ⁊ hic ⁊. ff. de cuſto. re. diuus⁊. jͣ. e. ſinguli. ⁊ hic. ergo ad minus debet probari notoriū eſſe.u ¶ Perpendi.i. audiri ⁊ audita puniri. ⁊ facit. ij. q. j. de manifeſta.x ¶ Nec notorijs. nam tūc nō crimē ſed notoriū eſſe ſufficeret probari.I quis. Corā preſide dꝫ ꝗs accuſatoriū libellū ꝓducere nō corā ſtationarijs. h̓. d. bal. y ¶ Ad ſtationarios. publicos ꝗbꝰ locate fuerūtpublice ſtatiōes. vl̓ ecōtra ſtationarios dicit.i. ꝓcuratorē ceſaris ⁊ fiſci ꝗ preerāt ſtatiōibꝰ. vel appellat ſtatiōarios liminarchas: ꝗ cuſtodiūt limīa īperij.z ¶ Preſidalē. ꝗ eſt iudex criminaliter: vt. sͣ. de iuriſ. om. iu. l. iuris ordineꝫa ¶ Libellos. accuſando criminaliter. ⁊ q̄relā qn̄ ciuiliter agit̉ ẜm azo. Ul̓ libellos a ſe ſcriptos ⁊ q̄relaꝫ qn̄ apud acta facit ſibi aſcribi libellū per alium.Uel libellum qn̄ eſt in ſcriptis dādus. ⁊ querelā qn̄ ſine ſcriptis hoc pōt fieri vt. jͣ. de dig. l. quotiēs li. xij. vel libellum qn̄ ſcit ſcribere. querelā quādo neſcit. vbi verbotenus poteſt accuſare ⁊ inſcribere.Ui de crimine. Accuſatus ab vno de eodem crimine nō poteſt accuſari ab alio: ſed de diuerſo lꝫ ortum habēte ab eodē facto. nō tn̄ pͥusiudex de altero pronunciabit ꝙͣ de vtroqꝫ plene cognouerit. b. d. Saly.b ¶ Publico. que ſunt. ff. de pu. iu. l. j.c ¶ Nō pōt. ſiue fuerit ꝯdēnatus ab accuſatione pͥmi: vt. ff. nau. ca. ſta. l. pe.in fi. ſiue abſolutus niſi doceret de p̄uaricatiōe pͥmi accuſatoris. vel niſi ſecūdus ꝓſequat̉ ſuā vel ſuoꝝ iniuriā ⁊ ꝓbet ſe neſciſſe accuſationē ab alio inſtitutam: vt. jͣ. e. ſi ꝗs homicidij. ⁊. ff. de p̄uarica. l. iij. in pͥn. ⁊. ff. e. ſi cui.§. hijſdē.Siue etiam pendeat vt hic ⁊. ff. e. hi tamē.§. ab alio delatū. niſi deceſſerit primus vel al̓s impediret̉ ꝓcedere tūc.n. infra. xxx. dies admittit̉ alius: vt. ff. e.libelloꝝ.§. fi. Itē accipe hic ſiue vna lege ſiue diuerſis: vt. ff. e. ſenatus. Iteꝫlit. cōte. nā ſi ante ambo ſimul veniant idoneor eligit̉. vt. ff. e. ſi plures.d ¶ Ex eodeꝫ facto. multomagis ſi ex diuerſis vt. ff. de priua. deli. l. fi. ⁊. jͣ. adle. faui. de pla. l. j. in fi. e ¶ Plurima. vt ſi iniuria dn̄i ſeruū occidi.nā teneor iniuriaꝝ ⁊ homicidij vt. ff. de priua de. l. pe. vl̓ ſi ꝗs cōmiſerit adulteriū cū ſorore tenet̉ adulterij ⁊ īceſtus: vt. ff. de adul. ſi adulteriū cū īceſtu. inprin. Sed hic vr̄ ꝯtra vt. ff. e. l. ſenatꝰ. ſꝫ ibi erat idē crimē. h̓ duplex. Quid ſialiquē fuerit aggreſſus ⁊ ī aggreſſiōe homicidiū ꝑpetrauerit? Rn̄. lꝫ ſcā ſintdiuerſa tn̄ qͣꝫtū ad initiū ꝓ vno facto habet̉: vt ar. jͣ. ad. l. iul̓. de vi. qm̄. ac.f ¶ Ab alio. a cōtrario ergo ab eodē ni pōt accuſari. ⁊ erit veꝝ vbi crimina