Nonus. De accuſa. inſcrip. I accuſatoribusª abſentibꝰ: per cōtumaciā adeſſe iudi­cio ceſſantibꝰ: ex vna poſtulatiōe aditus preſes prouincie non cauſa cognitaᶜ ſnīam dixerit: qua eum de quo querimoniā detuliſti: liberan­dum exiſtimauit. criminationeᵈ etiā nūc perſeuerante: cōtumaciaᵉ vl̓ ceſſatiōe accuſatorū interueniē te auferri potuit: intentati cri minis apud eundemᶠ vel ſucceſſo­rem eius more iudiciorū tractabit̉. IDem. a. Paulo. On minꝰ crimine ſeu attro ecium iniuriaꝝ iudicio tenetur is qui in iuſtā accuſationeꝫ inciditᵍ: qꝛ dicatʰ aliū ſe huius facti manda toreꝫ habuiſſe. nāqꝫ hoc caſu p̄ter pͥncipale reū: mandatorē quoqꝫ ex ſua ꝑſona ꝯueniri poſſe ignotūⁱ eſt. ¶Dem. a. Arbidiano. Bſentem capitaliᵏ crimine ac cuſari non poſſeˡ: ſꝫ requiren­dūⁿ tm̄modo ānotari ſolere ſi d̓ſit: vetꝰ iusⁿ ē. Et abn̄tē te igno ranteꝫ: cui nūqͣꝫ vllū crimē d̓nūcia tūº eēt: iniuriam a p̄ſide ꝓuincie in metallū dānatum dicis: quo ma gis in pn̄ti te agēte vt aſſeueras: iaꝫ nūc fides veri poſſit illuminari: p̄­fectum p̄torio adire cura. qui quic­ſeruum.§. publice. I accuſatoribus. Non tenet ſnīa abſolutoria lata preſente Ftra abſentem citatū legitime. ea non obſtante tanꝙͣ nulla ip̄o iure proceditur in cauſa per iudiceꝫ qui pronunciauit vel eius ſucceſ­ſorem. hoc dicit Bal. Accuſatorbꝰ. erāt ergo pl̓es crimē vnū vt in fi. l. ibi intētari cri minis ⁊c̄. vnus accu­ſatus. Sic ergo plures accuſant vnuꝫ. ſic eſt contra.. eo. l. qui de cri mine. ff. accuſ. hi.§. fi.. l. ſi plures. de li. ho. exhi. lex.§. hoc interdictū. Sol. ſic de facto fuit: non tamē fie ri debuit vnde quid fiat ſed quid fieri debe­at obſeruabitur: vt. ff. offi. preſi. l. ſꝫ licet. Uel hic renūciauit accuſa­tus de iure ſuo ꝯfidēs: dicens ſe paratum om nibus reſpōdere. Alij dicūt vno libello poſ ſunt vt: diuerſis non vt in cōtrarijs. b Una poſtulatione .i. poſtulatiōe vniꝰ pa­tis.ſ. accuſati. c Cognita. quod fuit coipſo non erat pre ſens vtraqꝫ pars: vt.. ſiper vim vel alio mo­do. l. fi. l Criminatione.i. ac cuſatione. e Contumacia. id eſt cōtumaci ceſſatione. vl ꝯtumacia quādo exp̄ſ ſe dixit non veniā. ceſſa tio quādo eſt tacita. vt qꝛ ter citatus non inuē tus. Sed qualiter fiet ci tatio accuſatoris vel accuſati: vt ſic ad ſnīam poſſit veniri: Dicūt ꝗdā ẜm formā: que eſt. ff. de pu. iu. l. inter. ar. ꝯtra. ff. penis. l. abſentē. Tu dic. ſicut in ciuilibus actor: ſic accuſator. ſicut in ciuilibus reus: ſic accuſatus: vt dixi.. ti. j. qui crimen. ſaluo iudici pendente poterit tꝑa ſtatuere intra que incidit in turpil. accuſator ſi ꝓſecutus fuerit: vt.. ti. j. l. ſi ea. eis aūt accuſatis. citatis: veniētibus pene pecu­cuiarie imponunt̉ accuſatis vel etiā he que ꝯtingunt eſtimationē. ēt interdū p̄n̄t relegari. Ceteꝝ ſi ꝗd grauius irrogādū fuerit puta pena metalli vel capitis: eis irrogāda erit. Sed in accuſatorē abn̄teꝫ qn̄ qꝫ grauius ſtatuit̉ ꝙͣ per turpilianū ſit ſtatutū: vt. ff. penis. l. abſentē §. j. nec ob. ff. de pu. iu. l. inter. qꝛ illud iuxta hanc exceptionē pōt intel­ligi: vt de eius ꝗdem calūnia pronūciet̉: tamē vt calūniator cōdem net̉: ſed vt plus interdum patiat̉ ꝙͣ per tur. ſit ſtatutum. ac. ſ Eundem. ſententia abſolutoria habita nulla. Et idē eēt in ciuili .ſ. ipſo iure eſſet nulla ſi legitime citatio facta non fuerit: vt.. quō qn̄iu. l. ea que. Itē ad id qd̓ dicit apud eūdē ſubaudi vel ſuꝑiorem: vt . e. l. abſentē. qd̓ apud eūdeꝫ cognoſcat̉ eſt ſic.. de ſententijs. l. j. in fi. quō qn̄ iu. l. ſi preſes. Sed ꝯtra in. e. ti. quō qn̄ iu. l. ſi vt ꝓpo­nis. vbi dicit alij cōmittēdū. ſed ibi primus fuit delegatus hic ordinari us. Itē ꝯtra. ff. re iudi. l. iudex. ſnīaꝫ reſcin. poſ. l. j. Sol. ibi va luit ſꝫ ꝯtra ius litigatoris lata fuit vn̄ tenuit. hic ipſo iure fuit nulla. On ideo Mandatum mandatariū a crimine non excuſat. taꝫ Le mandator qͣꝫ mādatarius pn̄t de crimine accuſari. Primo remo uet allegationes mandatarij. Scd̓o dicit ꝗd iuris de mandāte man datario. Secunda ibi. nāqꝫ. Bal. s Incidit.i. iuſte accuſatus eſt. agit̉ ergo criminaliter de iniurijs vt ff. de priua. de. l. fi. inſti. de iniur.§. antepe. b Qꝛ dicat. qd̓ ēt dicere cogit̉: vt. ff. ad ſil. ſi ꝑcuſſor in pͥn.. l. pͥus. l Ignotū eſt. vterqꝫ ergo tenet̉: vt.. ad. l. iul̓. de vi. l. ſeruos. . ff. de iniurijs ſolū in pͥn..§. ſi mādato..§. ꝓculus.. l. lex cor.§. liꝗs liberuꝫ.. ff. de vi vi armata. l. j.§. deieciſſe... ſi reꝰ vel ac. mor. ſū. l. defunctis. argu. ff. de cōſtitu. pe. l. vtrum. in fi. vbi dicit factū al­terius aliū releuare. hoc niſi debuit obedire. qd̓ euenit qn̄qꝫ in le uioribus: vt. ff ad. l. aꝗl. liber. in pͥn.. ff. de regu. iur. l. ad ea. Bſentem Contra abn̄tem in capitali poteſt ꝓcedi niſi per annotationē bonoꝝ. ſi ad ꝯdemnationē fuerit proceſſū ſnīa nulla dit: quatenus de facto ꝓceſſit a ſuperiori reſcindit̉. h. d. bal. ꝗd nouo more contra formā ſtitutionū geſtuꝫ deprehenderit: ſua iuſticia reformabitq. IDem. a. Procul. quidē per officiūˢ p̄ſidibꝰ denunciant̉: citra ſolēniaᵗ ac cuſationū poſſe perpēdiᵘ incognitū eſt. Ueꝝ ſi falſis nec notorijsˣ in ſimulatus.i. accuſatus ſit: perpēſo iudicio deſpici debet. EXemplum ſacraruꝫ litterarum Diocleciani. maximiliani. aa. Iꝗs ſe iniuriā ab aliquo paſ­ſuꝫ putauerit: querelā defer re voluerit: ad ſtationariosʸ de currat: ſꝫ preſidalēᶻ adeat poteſta­. aut libellosª offerens: aut quere las ſuas apud acta deponens. Dem. a. Hono. Ui de crimine publicoᵇ in accu ſationē deductꝰ eſt: ab alio ſu­per eodeꝫ crimine deferri pōtᶜ. Si tn̄ ex eodēᵈ facto plurimaᵉ cri mina naſcuntur: de vno crimine in accuſationem fuerit deductus: de altero non prohibetur ab alio deferri. Iudex aūt ſuper vtro qꝫª crimine audientiaꝫ accōmoda. bit. nec enim licebit ei ſeparatim de vno crimine ſententiam profer­re: priuſqͣꝫ pleniſſima examinatio k Capitali. id eſt ex quo imponit̉ pena capitalis vltra relegationem. al̓s ſe cus: vt. ff. de pen̄. l. abſentem. l poſſe. vt ꝓcedat̉ in vt. d. l. ab­ſentē.. ff. de adul. ſi maritꝰ.§. legis iulie.. de adul. ſi quōdā. Accuſatio tn̄ recipit̉: vt.. ti. j. l. ij.§. ex longinquo. Interdū ēt ꝓcedit̉. vt.. de pen. l. ne diu. m Requirendum. ſicut in ciuilibus vt.. accu. poſ. l. iij. n Ius eſt. de quo ſūt ti. ſpā les. ff. de requi. reis... de reꝗ rendis reis vbi plene dicēs. o Denūciatū. ad maiorem exaggerationē dicit vt.. ff ſen. ſine ap. l. j.§. item cum ex edicto. nam idem ſi eſſet ci tatus cum eſſet abſens. p Preſide ꝓuincie. hoc ēt facit valere ſnīam. qꝛ pre ſes pōt damnare in metal lum vt. ff. de pen. l. ij.§. j. q Reformabit. ſnīa habita pro nulla vt. e. accuſatori bus.. quō quādo iu. ſi vt proponis. hoc quādo lis fuit cōte. quid aūt ſi ſe li. cōte. abſentauit; h. idem. A quidem. Diuidit̉ in EAduas ꝑtes. Primo loꝗ tur de crimine notorio ꝓceſ ſu ſuꝑ eo. Scd̓o loquit̉ de cri mine notorio. Scd̓a ibi vt . h. d. De notorio ad de­nūciationē officialis iudex cedit citra ſolēnitatem accuſa tiōis. pͥmo. In non notorio iudex dꝫ ꝓcede̓ viā accuſa tiōis ſolēnit̉. h. d. vl̓ ſic in iſto ſcd̓o. In notorio iudex viā accuſatiōis ꝓcedēs dꝫ cedere ſolēniter. h. d. bal. r Ea.ſ. crimina. ſ Officiū.i. officiales. erant enī ꝗdeꝫ officiales ad hoc de putati vt.. ti. ij. l. j.. ff. de of fi.. vr. l. j.§. ſane... de cu­rioſis. l. j... de decū. l. j. li. x. t Citra ſolēnia.i. ſine inſcri ptiōe. ē ſpeciale. regulariter ꝯtra vt.. e. l. fi. dic vt noͣ.. ti. j. l. iij. Sed an ſoli officiali credit̉ qd̓ videt̉ per predictā. l. de off. p̄fec. vr. aliā. ff. de rebus eoꝝ. l. magis.§. ne tn̄. maixi me qn̄ notoriū erat toti populo vl̓ maiori ꝑti: vt arg. ff. qui ſa. co. l. ſi v̓o pro cōdēpnato.§. fi. ſꝫ dico ꝯtra. vt. d. l. j. de curioſis. hic. ff. de cuſto. re. diuus .. e. ſinguli. hic. ergo ad minus debet probari notoriū eſſe. u Perpendi.i. audiri audita puniri. facit. ij. q. j. de manifeſta. x Nec notorijs. nam tūc crimē ſed notoriū eſſe ſufficeret probari. I quis. Corā preſide dꝫ ꝗs accuſatoriū libellū ꝓducere corā ſtatio narijs.. d. bal. y Ad ſtationarios. publicos ꝗbꝰ locate fuerūt publice ſtatiōes. vl̓ ecōtra ſtationarios dicit.i. ꝓcuratorē ceſaris fiſci pre erāt ſtatiōibꝰ. vel appellat ſtatiōarios liminarchas: cuſtodiūt limīa īperij. z Preſidalē. eſt iudex criminaliter: vt.. de iuriſ. om. iu. l. iuris ordineꝫ a Libellos. accuſando criminaliter. q̄relā qn̄ ciuiliter agit̉ ẜm azo. Ul̓ li bellos a ſe ſcriptos q̄relaꝫ qn̄ apud acta facit ſibi aſcribi libellū per alium. Uel libellum qn̄ eſt in ſcriptis dādus. querelā qn̄ ſine ſcriptis hoc pōt fie­ri vt.. de dig. l. quotiēs li. xij. vel libellum qn̄ ſcit ſcribere. querelā quādo ne ſcit. vbi verbotenus poteſt accuſare inſcribere. Ui de crimine. Accuſatus ab vno de eodem crimine poteſt ac­cuſari ab alio: ſed de diuerſo lꝫ ortum habēte ab eodē facto. tn̄ pͥus iudex de altero pronunciabit ꝙͣ de vtroqꝫ plene cognouerit. b. d. Saly. b Publico. que ſunt. ff. de pu. iu. l. j. c pōt. ſiue fuerit ꝯdēnatus ab accuſatione pͥmi: vt. ff. nau. ca. ſta. l. pe. in fi. ſiue abſolutus niſi doceret de p̄uaricatiōe pͥmi accuſatoris. vel niſi ſecū dus ꝓſequat̉ ſuā vel ſuoꝝ iniuriā ꝓbet ſe neſciſſe accuſationē ab alio inſti tutam: vt.. e. ſi ꝗs homicidij.. ff. de p̄uarica. l. iij. in pͥn.. ff. e. ſi cui.§. hijſdē. Siue etiam pendeat vt hic. ff. e. hi tamē.§. ab alio delatū. niſi deceſſerit pri mus vel al̓s impediret̉ ꝓcedere tūc.n. infra. xxx. dies admittit̉ alius: vt. ff. e. libelloꝝ.§. fi. Itē accipe hic ſiue vna lege ſiue diuerſis: vt. ff. e. ſenatus. Iteꝫ lit. cōte. ſi ante ambo ſimul veniant idoneor eligit̉. vt. ff. e. ſi plures. d Ex eodeꝫ facto. multomagis ſi ex diuerſis vt. ff. de priua. deli. l. fi... ad le. faui. de pla. l. j. in fi. e Plurima. vt ſi iniuria dn̄i ſeruū occidi. teneor iniuriaꝝ homicidij vt. ff. de priua de. l. pe. vl̓ ſi ꝗs cōmiſerit adul teriū ſorore tenet̉ adulterij īceſtus: vt. ff. de adul. ſi adulteriū īceſtu. in prin. Sed hic vr̄ ꝯtra vt. ff. e. l. ſenatꝰ. ſꝫ ibi erat idē crimē. duplex. Quid ſi aliquē fuerit aggreſſus ī aggreſſiōe homicidiū ꝑpetrauerit? Rn̄. lꝫ ſcā ſint diuerſa tn̄ qͣꝫtū ad initiū vno facto habet̉: vt ar.. ad. l. iul̓. de vi. qm̄. ac. f Ab alio. a cōtrario ergo ab eodē ni pōt accuſari. erit veꝝ vbi crimina