Prologus accedamꝰ qͥnqͣꝫ ſunt p̄mittēda. Primū de cā ſuſcepti oꝑis. Scd̓m d̓ cauhꝰ li. Tertiū de titl̓o hꝰ li. ⁊ de eiꝰ expōne. Quartū d̓ cā intitulatōis pn̄tꝭ li. Quintū de generali ſūma ⁊ ſnīa hꝰ li. ¶ Circa primū vicꝫ circa cāꝫ ſu ſcepti oꝑis qͣre boetiꝰ hūc libꝝ ꝯſcripſit eſt ſciēdū ꝙ Boetiꝰ vir eximiꝰ. cō ſul romanꝰ. fide catholicꝰ extitit qͥ diſputas de fide catholica ꝯͣ duos hereticos.ſ. ꝯͣ Neſtoriū ⁊ euticē. cū nullꝰ eēt qͥ eis reſiſteret. Boeti ipſos in cōi ꝯcilio d̓uicit. ſic̄ pꝫ ī li. ſuo d̓ duabꝰ natis ī xp̄o. Tꝑe ꝟo theodorici re gis gothoꝝ cū idē theodoricꝰ tyrānidē ſuū ꝯͣ romāos vellet exercere ⁊ qͦſlibet bonos oppͥmere. Boetiꝰ ꝟtute d̓i armatꝰ plꝰ oībꝰ alijs ſibi reſtitit. ⁊ qͥs tyrānica rabies inuaſerat. Boetiꝰ amore iuſticie exponēs ſapinal̓ ipſos lib̓auit. Uidēs aūt thedoricꝰ rex gothoꝝ ſolū ip̄m boetiū ſibi reſiſtētē cogitabat qͣliter ip̄m ꝑderet. ⁊ cū iuſtā cām ꝯͣ eū nō inueniret duas falſas cās ꝯfinxit. Dixit eī boetiū īpediuiſſe quēdā delatorē ſibi lr̄aꝝ q̄ cōti nebant accuſatiōeꝫ ſenatꝰ romāoꝝ vt ſic ſenatꝰ redderet̉ reꝰ leſe maieſtatꝭ Hāc cām tāgit boetiꝰ ꝓſa. iiij hꝰ primi dicēs. Delatorē ne documēta de ferret qͥbꝰ ſenatū maieſtatꝭ reū faceret īpediſſe criminamur. Scd̓o accuſabat̉ boetiꝰ ꝙ qͣſdā lr̄as direxiſſet ad īꝑatorē ꝯſtātinopolitanū. ꝑ qͣs reſtitueret libertatē priſtinā ipſis romāis. Hāc cāꝫ tangit boetiꝰ eadē ꝓſa ſic dicēs. Nā de cōpoſitꝭ falſo lr̄is qͥbꝰ liberratē arguor ſperaſſe romanā qͥd attinet dicere. His d̓ cau boetiꝰ ꝑ viles ꝑſonas ⁊ īfames accuſatꝰ. inde fenſus reꝰ ē iudicatꝰ. ⁊ a rege theodorico papie ī exiliū relegatꝰ. Boetiꝰ āt ī exilio poſitꝰ p̄teritā ꝓſꝑitatē ſecū reputans. ⁊ pn̄tē aduerſitatē ꝯſiderans ne aliqͥs hō in ſil̓i ſtatu poſitꝰ deſꝑaret. Sꝫ vn̄ ꝯſolaret̉ ⁊ hr̄et ph̓icaꝫ cō ſolatōeꝫ ꝯpoſuit ꝯͣ mutabilitate fortune. Ex qͥbꝰ dictis pꝫ ꝙ cā ſuſce ⁊ oꝑis ē illa qͣtenꝰ boetiꝰ ſe ī exiliū relegatū ab oībꝰ bonis depulſū. dignita tibꝰ exutū ph̓ice ſe tueret̉. volēs cōſolari quēlibet hoīeꝫ ī ſil̓i ſtatu poſituꝫ ne deſꝑet ſil̓r eē ꝯtuēdū. ¶ Scd̓o vidēdū eſt cauē hꝰ li. cꝰ cā efficiēs fuit boetiꝰ qͥ deſcribēs materiā hꝰ li. vtit̉ tā ꝓſa qͣꝫ metro imitatꝰ Marcianū felicē capellā qͥ ī deſcribēdo nuptias mercurij ⁊ philologie hͦ ſtilo vſus ē. de qͦ fit mētio ī Theodolo. vbi d̓r. Egregiā ſobolē cui pͦ Stilbōtꝭ amorē Ui ſupeꝝ magͣ ſociaſti teſte capella. Lꝫ ille lib̓ Boetij ml̓tū excellat li brū Martiani tā nobilitate mat̓ie qͣꝫ priuilegio eloq̄ntie. Boetiꝰ enī nec Tullio ī pſa nec Uirgilio ī metro mīor reputat̉. Utit̉ āt boetiꝰ ī hͦ libro pſa ī qͣ pōitrōes ⁊ cōſolādū boetiū ꝓbādo ꝙ nō ſit dolēdū de amiſſione reꝝ tꝑaliū. Utit̉ aūt metro delectabili vt dū audiat̉ meror obliuiōi tradat̉. ¶ Cā mat̓ial̓ hꝰ li. ē ph̓ica cōſolatio ordīata ad cōtēptū mūdanoꝝ ⁊ ad appetitū ſūme felicitatꝭ. vl̓ ph̓ica cōſolatio ꝑſuadēs neminē extolli ī ꝓ ſperꝭ nec d̓primi ī aduerẜ. Ul̓ alit̓. Cā material̓ ſiue ſubiectū hꝰ li. ē ſtat miẜabil̓ boetij ph̓ica ꝯſolatōe ſuꝑīducta Cā āt formal̓ tractatꝰ hꝰ li. cōſtit ī eiꝰ diuiſiōe. de qͣ videbit̉ pꝰ. Cā aūt formal̓ tractandi ē modꝰ agēdi boetij. ⁊ ē dialogꝰ.i. ẜmo duoꝝ. Introducit em̄ boetiꝰ ī hoc li. duas ꝑſonas.ſ. ſeip̄m ſuā miſeriā deplāgētē ⁊ ph̓iam ſibi ꝯdolentē: ⁊ ip̄m ſuꝑ ſua miſeria cōſolantē. ⁊ hoc ē rōnabile. Nā ẜm btm̄ Greg. Uerꝰ ordo cōſolatōis ē vt cū volumꝰ aliqueꝫ a merore ſuſpēdere prīo ſtudeamꝰ luctui ei b 2
