![]()
Proſa prima ¶ Notandū ꝙ qͣꝫuis q̄ſtio ſi eſt p̄cedit q̄ſtiōeꝫ qͥdē. ẜm ꝙ q̄ſtio qͥd ē q̄rit de qͥdditate rei. qꝛ qͥd eſt rei nulli debet̉ niſi enti. tn̄ q̄ſtio qͥd eſt q̄rens deqͥd ē noīs eſt prima cognitio. ⁊ iō ex quo qͥd ē noīs. oportet ſcire de aliqͦſē ꝓpter hoc ph̓ia ad querendū de caſu vtꝝ ſit vel nō accipit qd̓ qͥd eſt ꝙ ſi gnificat̉ ꝑ nomē. ⁊ d̓t. Si aliqͥ dicūt caſuꝫ eſſe euētū temerariū ſine oī cā ꝓductum ego video vocē caſus eſſe inantanqͣꝫ ſibi nihil correſpōdeat in re ¶ Quis em̄ coercente. Hic ph̓ia improbat opinionē iſtā on̄dens caſum nihil eſſe ẜm eam. ſcd̓o ſol uit q̄ſtionē ẜm rei ve ritatē. ibi. Ariſtote les meus. Prīo pōivnā rōneꝫ. ſcd̓o aliāibi. Nā nihil Antid dicebant ꝙ caſus eſt euētꝰ temerariꝰ.i. im prouiſus. Contra hͦ arguit ph̓ia ſic Ubi cunqꝫ oīa ſunt ꝓuiſa ibi nihil ē temerariū ſed oīa q̄ ſunt ꝓuiſa ſūt a deo. gͦ inter eo q̄ ſunt nihil eſt teme rariū. Hāc rōeꝫ breuiter innuit ī lr̄a di. Quis em̄ locꝰ vllus pōt eſſe reliquꝰ.i. relictꝰ. temeritati.i. īprouiſiōi. deo coercēte cūcta ī ordinē.ſ. ꝓuiſū. qͣi dicat nullꝰ. ¶ Notādū ꝙ oīa a deo ſūt ꝓuiſa. cuiꝰ rō eſt. Quorūcūqꝫ deꝰ ē cā oīa talia ꝓuiſa ſunt a deo. ſed deꝰ ē cā oīs entis. gͦ oīa entia a deo ſunt ꝓuiſa. ꝙ aūt deꝰ ſit cā oīs entis. patꝫ. qꝛ ab ipſo dependet celum ⁊ tota natura. vt patꝫ xij. metaphiſice ¶ Nā nihil ex nihilo exiſtere. Hic ponit aliā rōneꝫ ꝓbantē ꝙ caſus nō pōt eſſe ſine oī cā ꝓductꝰ ſicut dicebant antiqͥ. ⁊ arguit ſic. Qd̓ ē ex nihi lo nihil ē. ſed quod eſt ex nulla cauſa ex nihilo eſt. ergo qͦd ex nulla cauſa eſt nihil eſt. Sed ẜm antiquos caſus eſt ex nulla cauſa qꝛ ē ꝓductꝰ ſine om̄i connexione cauſaꝝ. gͦ caſus nihil eſt. Un̄ dicit in lr̄a. Uera ſnīa ē cui ne mo vnqͣꝫ veterē refragatꝰ ē.i. ꝯͣdixit.ſ. ex nihilo nihil exiſtere qͣꝫqͣꝫ illi antiqui illam ꝓpoſitionem ex nihilo nihil exiſtere iecerint.i. poſuerint quaſi Quis em̄(coercente ī ordinē cūcta deo) locꝰ eſſe vllus temeritati reliquꝰ poteſt. Nā nihil ex nihilo exiſtere ꝟa ſnīa eſt. Cui nemo vnqͣꝫ ve teꝝ refragatus eſt. quāqͣꝫ id illi non de oꝑante principio. ſꝫ de materia li ſubiecto(hoc eſt oīm de natura retionū) quaſi quoddā iecerint funda mentū. At ſi nullis ex cauſis aliqͥd oriat̉. id de nihilo ortū eſſe videt̉. ꝙ ſi hoc fieri neqͥt nec caſū qͥdeꝫ hmōi eſſe poſſibile eſt qualē paulo an̄ diffi niuimꝰ B. Quid igit̉ inqͣꝫ. Nihil ne eſt qd̓ vl̓ caſus: vel fortuitū iure appellari q̄at. An ē aliqͥd tā etſi vulgi lateat) cui vocabula iſta ꝯueniant. 