Seite
De vita Incipit liber de vita et morte Areſtotelis. omniū philoſophoꝝ principis. naturaliū s. creaturaꝝ.i. ſine mora. Ature cauſa rerum rector ſine pauſa .i. effectꝰ d̓r q̄libet creatura. Cuius factura fertur queuis genitura ꝑ oīa tꝑa ꝓducens entia Omnia naturans. quis per ſecula durans throno ſapīam diuina tribue Mitte mihi diuam celi de ſede ſophiam ſcꝫ laboris et vite habitantē Regnantem tecum. ſit in iſto tempore mecum ſubſidia adiuuans Me bene confortans. ſimul atqꝫ iuuamina portans .i. ꝯgrua apta intellectꝰ Mens per que nata mea ſcribere ſit tibi grata ſcꝫ de areſtotele intellectuꝫ ſtupendo De ſapiente viro. cuius cor lumine miro illuminaſti. diuine ſupple hoīes Luſtraſti diue ſuper omnes philoſophie s areſtotelē.i. corruptū. mortꝭ doloroſe Quem ſi non fractum leti per flebilis actum. ſcꝫ iuſticie .i. filij dei Aduentus prolis diui veri quoqꝫ ſolis luxiſſet ſupple xp̄iane Poſt ſe liquiſſet. fidei ꝙ vi micuiſſet ſcīe exꝑtis exiſtimat̉ Creditur a multis doctoribꝰ artis adultis ſupple xp̄iane illuminās cordis ſubtilitatē: Ꝙ fidei lumen illuſtrans mentis acumen ſcꝫ ꝯͣ hereticos cognouiſſet vtiliorē Defenſatorem vix ſciuiſſet meliorem. Iſte eſt liber de vita ⁊ morte Areſtotelis. qͥ pͥma ſui diuiſione diuidit̉ in duas partes. In quaꝝ prima determinat de origine Areſtote. qͣꝫtum ad parentes et locum. de geſtis circa ſuū diſcipulū Alexandrū magnū. In ſcd̓a ꝟo ꝑte determinat de multiplicibꝰ ſententijs ab eo inuentis et in diuerſis voluminibus collectis. ibi(Inde ſua ꝓpria) Prima ꝟo ꝑs adhuc in duas diuidit̉ partes. ſcꝫ in ꝓhemium ⁊ in tractatū. Tractatꝰ