Seite
Areſtotelis exiſtentis cognitiōem. a quo cūctis deriuatum eſt eſſe viuere ⁊ intelligere. his quidem clarius. his autem obſcurius. In cuius cognitione hoīs ſum­ma conſiſtit felicitas Ioannis. xvij. Hec eſt vita eterna vt cognoſcant te deum veruꝫ. ⁊ quem miſiſti ieſum xp̄m. qua cognitione adepta nihil eſt vi rius quod quis adipiſci valeat. cuius boni excellentiſſimi natura omniuꝫ temporaliū ſitim extinguit. facienſqꝫ cupere diſſolui. ⁊ eſſe cum criſto. quod nobis concedat deus in ſecula benedictus. A M E N ☞ Concludendo ergo finaliter ⁊ cum veritate dico. ꝙ Areſtoteles ꝑ dei miſericordiam(quā ex intimo cordis affectu implorauit dicens O ens en tium miſerere mei) ſua ſancta morte potitus tranſlatus eſt ad eterne beati­tudinis ſolum. Quis ergo ſane mētis de huiꝰ rei veritate ambigere poſſit cum ipſe Areſtoteles habuerit dei omnipotentis noticiā. ꝙ etiam deū ſum mū bonorum cōmunicatorē non diligeret. cum dicat in primo libro de ce­lo ⁊ mundo. ꝙ extra celum eſt ens a quo cunctis deriuatum eſt eſſe. ſcꝫ taꝫ naturale qͣꝫ gratuitū. Qui quidem Areſtoteles adeo neceſſarius fuit ante verbi dei incarnationē. ſicut neceſſario collatio gratie p̄ſupponit conditio­nem ipſius nature. quia Areſtoteles fuit legis nature maximus doctor et inuentor Ex quo patꝫ. ꝙ Areſtoteles fuit precurſorcriſti in naturalibus fiet Ioannes baptiſta fuit precurſor criſti ad preparandū ip̄i plebem per­fectam in gratuitis. Nec obſtat Areſtotelē fuiſſe ante legeꝫ gratie. qꝛ dicit Auguſtinus ꝙ aliqui erant homines veteris legis. qui per gratiam perſo­nalem fuerunt de noua lege. Et hoc eſt quod d̓t Apl̓us ad Romanos ſe tundo. Qꝭ gentes legem non habētes naturaliter agunt ea que ſunt legis quemadmodū noſter Areſtoteles fecit. vt patet in ſcientijs ab eo traditis. Contra quem murmurantes ſunt generaliter omnes begardi et lollardi. qui videntes feſtucam in oculo alterius. in proprijs autem oculis trabem minime cōſpiciunt. qͥbus omnibꝰ ſilentiū impono. quia ſi ꝓpriuꝫ ſtatum eo rum ⁊ cōditiones ſuas bene ꝑſpexerint ſentient ſeipſos ⁊ ſtatus ſuos om­nino reprobatos ⁊ ꝓhibitos. vt pater in cle. Ad noſtrū. de here. cum ꝯcor. Ibi em̄ ſtatum ⁊ religionē ſuam intueri valent ſeipſos iudicaturi.