Et largus nimium negat eſſe bonum quoqͣꝫ ſummūSemper re vera falſis prefert. quia veraExtat veridicus. quia bonorum ſummus amicusEt fore prudentem planum ſatis eſt ſapientemUirtus moralis eſt omnis. cui ſocialisPhiloſophi veri mos talis debet haberiPhiloſophus ſi ſit. quem non hec gratia viſitPluſqͣꝫ dicatur homo monſtro conſimilaturOrdo nature ſolet eſſe. cui male cureIſte magiſter ſuper omnibus artibus vtiPerfecte ſciuit omnes. itaqꝫ vincerequiuitCulmine virtutis dantis bona cuncta ſalutis¶ Hic autor dicit. ꝙ ſicut Areſtoteles habuit plenitudinem phyſicarum ſcientiarum ac omnium aliarū artium. quas in ſcriptis poſteris ſuisreliquit. ita etiam habuit virtutum copiam. per quas comparat vitam nature ad vitam eternam. quia vita eterna in ſecula ſeculorum eſt duratura.vita autem nature momentanea. ⁊ ſi ad aliquod tempus durat. hoc tamēeſt in multis periculis. poſt que tandem neceſſario deficit. quia omne generabile eſt corruptibile. quod ex determinatione potentie ad maximuꝫ tandem corrumpitur. Propter cuius vite meritum mors naturalis non eſt timenda. quia in rebus mutabilibus ⁊ rerum ſpeciebus ſub vſu homīs cadentibus eſt comprehendenda norma iuſticie. ꝑ quam vnicuiqꝫ(quod ſuūeſt) reddit̉ Uir enim iuſtus dꝫ voluptates temporales refutare ſceleratasquare carnis luxuriam vitat tanqͣꝫ inimicā. Etiam largus. quia in diſpenſando pecuniam non credit in ea eſſe ſummi boni rōnem. ſed ꝑ rōnem diſcretionis homo prudens vera bona ſemꝑ falſis prefert. Hec aūt prudentia eſt oīm moraliū virtutum principaliſſima dirigens omniū aliarum virtutum actus ⁊ operatōes in ſuos fines debitos. que cuilibet vero ph̓o d̓r eēneceſſaria. quoniam ſine prudentia philoſophus monſtro comꝑatur. quodcauſatur ex eo. quia cadit extra nature frequentē ordinatōnem. Sed quiaAreſtoteles hanc prudentiā cum ceteris virtutibus habuit. non monſtroſed deo potius comꝑari debet. qͥ noticiā recte viuendi cum ſcriptis ſuis poiiij
