Seite
De vtilitate Libri. A a domine deꝰ ec ce neſcio loqui. qꝛ puer ego ſum. Hieremie pͥmo. Licet iſtd̓ ver­bum propheticū ab ip̄o propheta alio fine ſit enarratū. tn̄ non abſqꝫ methaphora qͣdam no ſtro propoſito pro aliqͣrali elacidatione appli­cari pōt. vt ſic quilibet puer inſcius exiſtens ꝓ uerbia ⁊ vocabula bene vſitata vix intelliges licite poteſt dicere. Ecce neſcio loqui.i. nō poſ­ſum mentis cōceptū exprimere qd̓ tn̄ maxime oportunū ⁊ neceſſariū eſt curam aīaꝝ gerenti­bus. ⁊ qui gregulum cōmiſſum paſtu vite. id eſt ſacra ſcriptura que ſcriptis comprehendi­tur paſcere debent ⁊ exemplis. Preſupponitur nāqꝫ in qualibet ſcientia iuxta ꝺictum ph̓i. pͥ­mo poſterioꝝ ſcire quid nominis eſt principi um doctrine. Etiam dicit Remigius. Niſi no mē rei ſcieris. cognicō rerum perit. Sed qͣꝫuis diuina pagina litteraliter intellecta. vt ait apo ſtolus. ij. Corinth̓. iij. occidat. tn̄ adoleſcenti neceſſariū eſt. vt ip̄e pͥus eā litteraliter qͣꝫ ſpūa liter intelligat. Nāqꝫ vinuꝫ de torculari eijcere qūo qͥs poterit ſi racemos in eo ꝯpͥme pͥmitus nō agnouit. Uerū cū dictiōes rare ⁊ ꝟba inſo­lita intellectū ſepiꝰ ꝑuertē ſolent. ⁊ quēadmo fruter ⁊ arbuſtum laborioſum impedit arātem ita ip̄a ignorantia raraꝝ dictionū ⁊ vocabu­lorum lectoris aīm procedere non ſinit ad per fectū. Hec aīaduertendo ob neceſſitatē paupe­rū qͥd noīs ignorantiū. rara ⁊ incōſueta voca bula ſicut ab alijs abſtracta ſunt pro poſſe in vnū fideliter colligā. ſuꝑ ordine ꝯpetēti ad in ueniendū qd̓libet. lucidiori mō quo potero or dinādo. Licet ꝟo Iſidorus. Papias. Brito. et Alanꝰ. alijqꝫ qͣꝫplurimi magiſtri ſatꝭ de his tractauerūt. a qͥbꝰ etiā hoc opus receptum eſt. attamen ob cauſam prefatā hoc opus preſēs aggrediar. Quorūdā nāqꝫ volumina ita ſunt prolixa ⁊ magno precio comparanda vt tenu­is noſtraꝝ rerū facultas ea non ſufficit cōpa­re. Quorundā quoqꝫ ita ſunt accurtata ⁊ ſpar ſim ⁊ inordinata conſcripta. vt paucus in eis fructus carpi poteſt. niſi valde diligenter reqͥ­ratur. ꝙ om̄ia reformata ⁊ emendata. etiā a qͦ cūqꝫ vt ſic fierent ſūmopere eſt affectandū. Id circo preſenteꝫ laborem aggrediens vniuerſis ſupplico cum Goffredo in nouella poetria ſic dicente. Quatenus nemo moleſtus mihi exi­ſtens. ſtimulus me pungat inuidie. Si qͣ tan qͣꝫ inſcius ⁊ ignarus adduxero. patientiam in me habe Tu enim lima charitatis fraterne cor rige. ⁊ ſi in aliquibus deuiauero. nō mihi ex to to. ſed a quibus recipio. imputetur. Un̄ Po­ſcoqꝫ doctores iuuenes ſimul ⁊ ſeniores. Ut queuis dicta liment hic non bene ſcripta. Qd̓ minus eſt ſupple. quod plus abrade qd̓ hir­tum Come quod obſcurum declara qd̓ vicioſū Emenda: a curis iſtis ſint omnia ſana. Et in principio cuiuſlibet operis inuocandus eſt pa ter omniū reꝝ ſcꝫ deus quo p̄termiſſo nullum rite fundatur exordium. vt d̓t Boetius in iij de ꝯſolatōne philoſophie. Unde qͥdam Abſ­qꝫ deo facta ſua qui diſponere curat. Huius amor vere non multo tempore durat. Dici­tur ergo in ſpeculo grammatice Te precor om nipotens vt me tua gratia gratum. Ad fineꝫ ducat nauigantem per mare latum Hic ſcribē daꝝ doctrinaꝝ variaꝝ. Ut poſſint clero que ſcribo valere nouello. Ut aūt iſtud quod a le ctore in libro iſto queritur facilius inueniat̉. poſui vocabula ẜm ordinem alphabeti Et eſt ordo alphabeti non ſolum in primis ⁊ ſecun dis litteris vocabuloꝝ hic poſitoꝝ. ſed etiam in tercijs ⁊ quartis ⁊ ceteris litteris ſequenti bus vſqꝫ ad finem eoꝝ. Uerbi gratia. Aaron ſtat ante. Abacuch ex eo quia licet ambe ī hac littera A incipiunt. tamē ſecūda littera in Aa ron precedit ſecundam litteram in Abacuch. Etiam actum ſtat ante acidum. quia licet in ipſis prime due littere concordant. tamen ter cia littera in actum. precedit terciam in aci­dum. ⁊ quarta littera in actor precedit quar­tam in actrix ⁊ ſic de alijs. Et licet talis ordi­natio ſeu ordo in aliquibus vocabulis non preciſe obſeruatur. vel forte hoc eſt ꝓpter ali­quam ꝯuenientiam ſimul poſitoꝝ vel forte ex in aduertentia. Ad meliorem autē intellectuꝫ et memoriam firmiorem applicaui qͥbuſdaꝫ vocabl̓is ꝟſus ex diu̓ſis auctoribꝰ collectos b.i.