De. arte pūctandi Fetus. Fetura. Felix Phebus. phebe aūt ephebus. Phronea prouidētia Phedorus. Ledoria. dicacitas. mordax Menia Monecus. porcus ſic ab hercule dictus. Mechus meach Mericus ꝓpriū viri. Merer meror triſticia. āt meritādo. Menetius. pr̄ patrocli. Melibeus Meledia. Hodeporus. viator. Hodeporicū. ad iter ꝯſcriptū opus. Prohemiū. Paremia ꝓuerbiū. Pena. Peni pro afris. Penitentia penitet. Pſalmedia. pſalmodia. Trezen oppidū. Trezenius. Schenobates. conſcenſor fumiū. Finis. Compendioſus de arte punctādi dialogus feliciter incipit Iſcipulus. Salue magiſter egre­gie Magiſter. Et tu chariſſime a doleſcēs. D. Nūqͥd olim audiui a te doctiſſime magr̄ punctādi rōneꝫ nedū legenti: verūetiā dicēti/ ſimul audito ri/ ꝑuū adiumētū p̄ſtare. M. Sic ē. con­ſentanea etem̄ pūcta/ diſiūgendas lcōis ꝑtes ſeꝑant. ꝓnūciatꝭ ſpm̄ recreāt. auditoribꝰ qͣꝫ or̄o nis ſenſus diſtinguūt atqꝫ demōſtrāt. D. Dic igit̉ q̄ſo mihi in pͥmis qͥd ē pūctꝰ. M. fe­re dictū puto. Eſt em̄ ſignū qd̓ vl̓ figura/ vel mora ſua/ clauſulas ſeꝑat. ſenſus diſtīguit.nimū recreat. ſpaciūqꝫ cogitādi relinqͥt. Et fit aut mora ꝓnūciacōis aut tꝑis: aut imp̄ſſione calami. qͦꝝ pūctoꝝ/ alter alteriꝰ ſignū ē. calamo recte forma: viā qͣſi ꝓnūciandi on̄dit. āt ꝓnūciacōe: modū recte formādi. D. Cu ius at impͥmit̉ calamo: figure ē. M. Mo do vniꝰ: modo aliꝰ/ atqꝫ aliꝰ: ꝓut aggregatio vocū recte poſtulat. Quīqꝫ em̄ modis ꝓpe qͥ­dem formari p̄t rōne/ qͥnqꝫ dicimꝰ eſſe gene­ra pūctoꝝ ꝟgulā/ cōma/ colon/ periodū/ ctūqꝫ interrogatiuuꝫ. D. Hec ergo definias et ſingula vbi locāda ſint: on̄de. M. ꝑlibentur. ꝟgula/ eſt ꝑpēdicularis linea/ dexterā ꝟ­ſus ꝑte erecta ſic. Que rite ponit̉ poſt dictiōes ꝟbo ac ꝑfectiōe carētes. vocat̉qꝫ a claris virꝭ vi ris ludi ſubdiſtincto. Cōma/ ē pūctꝰ vir gula ſuꝑius eleuata ad modū pͥme virgule ſic: locat̉ ꝯgrue poſt dictiones hn̄tes ꝟbum: ſed perfectionis exꝑtes. cui nomē diſtinctio eſt Colon/ eſt ſolus pūctus planus ẜm imp̄ſ­ſionē calami ſic. Qui tametſi recte ponat̉ poſt dictiones debitum verbū perfectionē haben tes: ſignat tn̄ orationi quippiam non imperti nens iūgi poſſe: quidē oracō nomē clauſu­le ſortita ē. Periodus/ ē punctꝰ planꝰ cum virgula curua inferius ſiue deorſum ducta ſic Punctus interrogatiuus ē punctꝰ planus ꝟgula retorta ſic: Et locatur recte poſt ora­cōnē interrogantē. vt intelligis ne ea que dixi Et hec ſunt genera pūctoꝝ quibus clauſulas diſtinguere debes. Parentheſim ꝟo/ ab incepta clauſula ſed nondū ꝑfecta clauditur: duobus ſemicirculus(ſic em̄ pleriqꝫ vt hic vides: notare ſolent) poterꝭ intercludere. D. vi deo. M. Sunt tn̄ alia puncta duo/ clauſu­las reſpiciūt. alterū quoꝝ reꝑtū eſt/ ad in­cognitū ſiue nomē ſiue cognomē ꝑſone ſignifi­cādū. aut etiā loci/ vl̓ dignitatis. Cui puncto nomē/ vt quibuſdā placet: gemipūctꝰ ē. Bis etem̄ tranſuerſū cōprimit̉ ſic. Alterū/ ſemi­punctu noīant. qd̓ recte fieri ſolet tranſuer­ſum ad dextrā ꝑtē ꝓtractū: in fine alicuius linee dictio ſcindit̉ in altera mox linea ſuſcipi ens ꝯplementū ſic. D. Et nūqͥd diceres/ vt de his qͦꝝ exēplū ſuꝑiꝰ neglexiſti: ſaltē ꝑuū nunc poneres. M. Decꝫ vtiqꝫ. qͣre hoc ſit exemplū. neglecta debita partiū oracōis ꝯſtructione recta punctandi racō haberi poſſit: debet hu­ius artis cupidus/ impͥmis grāmatice p̄ceptꝭ operā dare. In de coordinandis dictionibꝰ/ perfecta racō tractur. D. Et dic pariter ſi placꝫ: quo pacto puncta ip̄a(vt dixiſti) oſtendūt viā pronunciādi. M. Saltē in mora temporis. Uirgula enim/ pronuncias: paruā tēpo­ris morā exigit. Cōma/ longiuſculā: cum ſu ſpenſa tn̄ voce. Colon tandē Periodus/ ꝓ­lixius interuallū deſiderant. Hec de ratōe pun ctandi/ ſi ad exercitationē accōmodaueris/ ti bi ſufficient. grato aīmo ſuſciꝑe velis. D. qͣꝫ gratiſſimo. Semꝑ valeas p̄ſtantiſſime magr̄ M. et tu amātiſſime adoleſcēs. Finis. Incipit tractatus de accentu perutilis. Ccentus ē artificioſa modulatio vocꝭ ī ſignificatīa ꝓlatōe Tres ſiquidem ſunt ꝓlationes ſcꝫ melli ca. que attendit̉ in cantu. et illi ad­iacet neuma. qd̓ eſt cātus. Metrica attēdit̉ in ſcanſiōe metroꝝ illi adiacet tempꝰ. Sig­nificatiua ſiue proſaica. que attēdit̉ in cōmuni ſermone. illi adiacet accētus. Sūt autē tres accentus principales.ſ. acutus qui ſit eleua tionē vocis. vt in pͥma ſyllaba huiꝰ noīs dn̄s et rep̄ſentat̉ figurā dr̄ oxia. ab oxi. quod ē acutum. Grauis qui fit inclinationē vocis. vt patet in media ſyllaba vltima huiꝰ noīs