Queſtio. LXXXI. lis: poſuerunt ſemine rationalis anima traducatur ut ſic ex infecta anima infecte anime deriuari uideantur. Alij v̓o hoc repudiātes tāqͣꝫ erroneū: conati ſunt oſtēdere quo culpa aīe parētis traducit̉ ī ꝓlē ēt ſi aīa traducat̉ hoc corporis defectꝰ traducuntur a parēte ī ꝓlē: ſic̄ lepro ſus gnat leproſū. podagricꝰ podacricum ꝑꝑ aliqͣꝫ corru­ptionē ſeminis: ſꝫ talis corruptio dicat̉ lepra uel poda­gra: āt corpꝰ ſit ꝓportionatū aīe defectꝰ aīe redūdēt ī corpꝰ: ecōuerſo: ſil̓i dicūt culpabilis defectꝰ aīe traductionē ſeminis ī ꝓleꝫ deriuat̉: qͣꝫuis ſemē actualiter ſit culpe ſubiectū. Sed oēs huiuſmodi uie īſufficiētes ſūt: qꝛ dato aliꝗ defectus corporales a parēte tranſeāt ī ꝓleꝫ origineꝫ. etiā aliꝗ defectus aīe ex ꝯn̄ti ꝑꝑ corporis in­diſpoſitionē ſicut īterdū ex fatuis fatui generant̉: tn̄ hocip̄ꝫ ē ex origīe aliquē defectū habere. videt̉ excludere rōne culpe: de cuiꝰ rōe ē ſit uolūtaria: vn̄ ēt poſito aīa rōalis ad aliā traduceret̉ ex hoc ipſo īfectio aīe ꝓlis non eſſet ī eius uolūtate amitteret rōnē culpe obligātis ad penā. ꝗa ut ph̓s dicit in. 3. Ethicorū: nullus īproperabit ceco nato­ſꝫ magis miſerebit̉. Et ideo alia uia ꝓcedēduꝫ ē dicēdo oēs hoīes naſcunt̉ ex Adaꝫ pn̄t conſiderari ut unus īquātū cōueniūt ī na quā a pͥmo parēte accipiunt ẜꝫ in ciuilibus oēs hoīes ſunt unius cōitatis reputāt̉ qͣſi unuꝫ corpꝰ. tota cōitas quaſi unus homo. Porphiriꝰ ēt dicit participatione ſpē plures hoīes ſunt unꝰ homo. ſic igit multi hoīes ex Adā deriuati ſunt tāqͣꝫ multa mēbra uni­corporis: actꝰ āt uniꝰ mēbri corporalis: puta manꝰ: non eſt uolūtarius uolūtate ipſius manus: ſꝫ uolūtate aīe pͥmo mouet membrū: unde hōicidiū manꝰ cōmittit īputa­ret̉ manui ad peccatū ſi cōſideraret̉ manꝰ ẜm ſe. ut diuiſa a corpore: ſꝫ īputaret̉ ei īquātū ē aliꝗd hoīs qd̓ mouetur a pͥmo pͥncipio motiuo hoīs: ſic igit̉ inordinatio que eſt in iſto hoīe ex Adā gnato ē uolūtaria uolūtate ipſiꝰ: ſꝫ uo­lūtate pͥmi parētis mouet motione gnatiōis oēs ex eiꝰ origine deriuātur: ſicut uolūtas aīe mouet oīa membra ad actū: vn̄ peccatū qd̓ ſic a pͥmo parēte in poſteros deriuat̉: dicit̉ origīale: ſicut pctm̄ qd̓ ab aīa deriuat̉ ad mēbra cor­poris dr̄ actuale: ſicut pctm̄ actuale qd̓ per mēbrū aliqd̓ cōmittit̉ ē pctm̄ illius mēbri. niſi inqͣꝫtuꝫ illud membrū eſt aliquid ipſius hoīs: ꝑꝑ qd̓ uocat̉ peccatū humanū: ita peccatū originale ē pctm̄ huiꝰ perſone niſi īquantū hec perſona recipit nam a pͥmo parente: unde uocatur pec­catuꝫ nature: ẜꝫ illud Eph̓. 2. Eramꝰ na filij ire. Ad pͥᵐ ergo dd̓ꝫ filius dr̄ portare pctm̄ pr̄is. qꝛ punitur pro pctō pr̄is: niſi ſit particeps culpe. ſic ē ī ꝓpoſito deri­uatur.n. originē culpa a pre ī filiuꝫ: ſicut pctm̄ actuale imitationē. Ad 2ᵐ dd̓m: ſi aīa traducat̉. qꝛ ui­tus ſeminis pōt cauſare aīaꝫ rōnalē mouet tn̄ ad ip̄aꝫ di­poſitiue. unde v̓tutē ſeminis traducit̉ hūana na a parēte ī ꝓlē. ſil̓ naͣ naͣe īfectio: ex hoc.n. ſit iſte naſcit̉ cōſors culpe pͥmi parētis naꝫ ab eo ſortit̉ quādā gnaͣtiuā mo tionē. Ad 3ᵐ dd̓m: ſi culpa ſit actu ī ſemine: eſt tn̄ ibi v̓tute hūane naͣe quā ꝯcomitat̉ talis culpa. Ad qͣrtū dd̓m ſemen ē pͥncipiū gnationis. ē ꝓprius actus naͣe eiꝰ ꝓpagationi deſeruiēs ideo magis īficit̉ aīa ſemē qͣꝫ carnē ꝑfecta determinata ē ad perſonā. Ad 5ᵐ dd̓m illud qd̓ ē ꝑoriginē ē īcreꝑabile ſi conſideret̉ iſte qui naſcit̉ ẜm ſe. ſed ſi conſideret̉ ꝓut refert̉ ad aliqd̓ pͥn­cipiū. ſic poteſt ei īcrepabile: ſic̄ aliquis qui naſcit̉ patit̉ ignominiaꝫ gn̄is ex culpa alicuiꝰ ꝓgenitorum cauſatam. Ad ſecūduꝫ ſic ꝓcedit̉. Ur̄ ēt alia peccata uel ipſius pͥmi parētis: uel ꝓxi morū parētū traducantur in poſteros: pena eniꝫ nūqͣꝫ de­bet̉ niſi culpe: ſed aliqui puniūtur iudicio diuino pecca­to ꝓximorū parētū ẜꝫ illud Exo. o. Ego ſuꝫ deus zelotes uiſitans iniquitatē patrū ī filios ī tertiā quartā gnationē iudicio ēt hūano ī crimine leſe maieſtatis filij exheredant peccato parētū. ergo ēt culpa ꝓximorū parētū tranſit ad poſteros. P̄terea. Magis poteſt trāſferre ī alteruꝫ id qd̓ hꝫ aliquis a ſeipſo qͣꝫ id qd̓ hꝫ ex alio: ſicut ignis magis poteſt calefacere: qͣꝫ aqua calefacta: ſꝫ homo trāſfert ī ꝓleꝫ originē peccatū qd̓ hꝫ ab Adā. ergo multo magis pctm̄ ipſe ꝯmiſit.. Ideo ꝯͣhimꝰ a pͥmo parēte pctm̄ or­ginale. qꝛ ī eo fuimꝰ ſicut ī pͥncipio naͣe quā ip̄e corrūpit: ſꝫ ſil̓r fuimꝰ ī ꝓximis parētibus ſic̄ ī quibuſdā naͣe pͥncipijs. ſi ſit corrupta poteſt adhuc magis corrūpi per pctm̄: ẜꝫ illud Apoc̓. ulti. Qui ī ſordibꝰ ē ſordeſcat adhuc. ergo filij ꝯͣhūt pctā ꝓximoꝝ parētū originē ſicut pͥmi parentis. Sꝫ ꝯͣ. Bonū ē magis diffuſiuū ſui qͣꝫ maluꝫ: ſꝫ merita proxiorū parētū traducuntur ad poſteros. ergo multo minus pctā. Rn̄º. dd̓m: Augu. hāc rationē mouet ī­Ench̓. in ſolutā relinquit: ſed ſi quis diligēter attēdat im­poſſibile ē aliqͣ pctā proximoꝝ parētū: uel ēt primi pare tis p̄ter pͥmū originē traducant̉: cuiꝰ ratio ē. qꝛ gn̄at ſi bi idē in ſpē: āt ẜm īdiuiduū: ea directe ꝑtinēt ad īdiuiduū: ſic̄ ꝑſonales actus. ad eos ꝑtinēt: tradu­cūtur a parētibꝰ in filios..n. grāmaticꝰ traducit in filium ſcīam grāmatice quā prop̓o ſtudio acquiſiuit: ſꝫ ea ꝑtinēt ad nam ſpē traducūt̉ a parētibꝰ ī filios: niſi ſit defectꝰ naͣe. ſic̄ oculatꝰ gn̄at oculatū niſi naͣ deficiat: ſi naͣ ſit fortis etiaꝫ aliqua accidētia īdiuidualia ꝓpagantur in filios ꝑtinētia ad diſpoſitionem nature: ſicut velocitas corporis. bonitas īge­nij: alia huiuſmodi: nullo aūt ea que ſunt pure per­ſonalia: ut dictū eſt. Sicut autem ad ꝑſonā pertinet aliꝗd ẜm ſeipſaꝫ. aliquid ex dono gr̄e. ita etiam ad naꝫ pōt ali­quid ꝑtinere ẜm ſeipſaꝫ.ſ. cauſat̉ ex pͥncipijs eius: ali­quid ex dono gr̄e: hoc modo iuſticia originalis ſicut ī dictū ē erat quoddā donū gr̄e toti humane naͣe diuinitus collatum in primo parente: qd̓ ꝗdeꝫ pͥmꝰ homo amiſit pͥmuꝫ peccatū: unde ſiē illa originalis iuſtitia traducta fuiſſꝫ in poſteros ſimul naͣ: ita etiā inordinatio oppoſita: lꝫ alia peccata actualia: uel pͥmi parentis: uel aliorū corrūpunt nam qͣꝫtum ad id qd̓ naͣe eſt: ſꝫ ſolū qͣꝫtum ad id qd̓ per­ſone ē.i. ẜm pronitatē ad actū unde alia pctā non traducū tur. Ad pͥmū ergo dd̓m: pena ſpūali. ſicut Aug. dicit in epiſtola ad Auitu: nunqͣꝫ puniunt̉ filij pro parētibus niſi cōicent in culpa uel originē: uel imitationeꝫ. qꝛ oēs aīe īmediate ſunt dei: ut dr̄ Ezech̓. 18. ſed pena corporali inter dum iudicio diuino uel humano puniuntur filij pro parē­tibus inqͣꝫtū filius eſt aliquid pr̄is ẜꝫ corpꝰ. Ad 2ᵐ dd̓ꝫ illud habet aliquis ex ſe magis pōt traducere dūmō ſit traducibile: ſed peccata actualia proximorum parentuꝫ non ſunt traducibilia quia ſunt pure perſonalia: ut dictū ē. Ad 3ᵐ dicēdū: primum peccatum corrumpit naturā hūanā corruptiōe ad nam ꝑtinēte. alia v̓o pctā corrumpūt eam corruptione pertinente ad ſolam perſonam. Ad tertiuꝫ ſic proceditur. Ur̄ peccatū pͥmi parentis: tranſeat per origineꝫ in oēs hoīes. mors enī ē pena ꝯn̄s originale pctm̄. ſꝫ non oēs procedūt ſeminal̓r ex Adā moriētur: illi.n. quiui re­perientur in aduentu dn̄i nūqͣꝫ morient̉ ut uidet̉ hoc qd̓ dicit̉.i. Theſſa. 4. Nos quiuimus p̄ueniemus in ad­uentu dn̄i eos dormierūt. ergo illi ꝯͣhūt origīale pec­catum. P̄terea. Nullus dat alteri qd̓ ipſe non habet. ſꝫ baptizatus non habet peccatum originale. ergo tra ducit ipſum in prolē. Pͣterea. Donū xp̄i eſt maiꝰ qͣꝫ pec catum Ade: ut apl̓s dicit Ro. 5. Sꝫ donū xp̄i tranſit ī oēs hoīes: ergo nec peccatū Ade. Sed ꝯͣ ē qd̓ apl̓s di­cit Ro. 5. Mors in oēs ꝑtranſit in quo oēs peccauerunt. Rn̄º. dd̓m ẜm fidē catholicā firmiter eſt tenenduꝫ omnes hoīes preter ſolum xp̄m ex Adā deriuati pec­catū originale ex Adam ꝯͣhūt: alion non oēs indigerēt re­dēptione que ē xp̄m: qd̓ ē erroneum aūt ſumi pōt ex hoc ſupra dictū ē.ſ. ſic ex peccato primi parētis tra­ducitur culpa originalis in poſteros ſicut a uolūtate anime per motionē mēbrorū traducitur peccatū actuale ad mē­bra corporis: manifeſtum ē āt peccatū actuale traduci pōt ad omnia mēbra nata ſūt moueri a uolūtate. unde culpa originalis traducit̉ ad oēs illos mouētur ab Adaꝫ motione generationis. Ad pͥmū ergo dd̓m: proba­bilius conuenientius tenet̉ oēs illi qui ī aduētu dn̄i re­periētur morient̉: poſt modicū reſurgēt. ut in tertio ple­nius dicet̉. Si tn̄ hoc uerū ſit qd̓ alij dicūt illi nūqͣꝫ mo rientur: ſicut Hierony. narrat diuerſorū opiniones ī qua­