Seite
Folium. XXV Pars Decimaſeptima alligatus eſt. Iunc enim ſoluit̉ quando ⁊ breue tempus erit Nam tribus annis& ſex mēſibus legit̉ ſuis totis ſuorumqꝫ viribus ſeuiturus: ⁊ tales erūt cum quibus ei belligerandū eſt: vt vinci tanto eius impetu inſidijſqꝫ non poſſint. Soluet̉ aūt ſathanas in fine ſeculi. vt qmͣ fortē aduerſarium dei ciui­tas ſuperauerit: cum ingēti gloria ſui redemptoris: adiutoris ilberatoris aſpiciat. Quare in nouiſſimo ſoluitur. Capl̓m. iiij. Tibit aūt vt dictū eſt ſatanas in aptam ꝑſecutiōꝫ de latebris erumpet odiorū. Hec erit em̄ nouiſſima perſecutio. Nouiſſimo imminente iudicio quando ſancta eccleſia toto orbe terrarum patietur: vniue̓ſa videlicet ciuitas criſti ab vniuerſa ciuitate dyaboli quantacunqꝫ erit vtraqꝫ ſuper terrā. Vnde apl̓us. Refrigeſcet caritas multorū et abundabit iniquitas. Vnde daniel. Et erit tempus inquit tribulationis quale non fuit ex qͦ nata eſt gens ſuꝑ terram vſqꝫ ad tempus illud. Quāto tēpore erit vltima tribulatio Ca. v. Ec perſecutō nouiſſima futura ab anticriſto. tribus annis ⁊ ſex menſibus erit. Non em̄ veniet ad viuos et mortuos iudicare chriſtus: niſi priꝰ venerit ad ſe­ducendos in anima mortuos aduerſarius eius antichriſtus: quem dominus hieſus interficiet ſpiritu oris ſui. De Aduentū Helie ⁊ Encch Capl̓m. vj. Eniet tunc Helias theſbites: anteqͣ veniat dies dn̄i magnus ⁊ illuſtris qui cōuertet cor patris ad filiū et cor hoīs ad ꝓximum ſuū: ne forte veniēs percutiā erram penitꝰ. Per hūc heliam magnū mirabilemqꝫ ꝓph̓am expoſita ſibi lege nouiſſimo tꝑe ante iudiciū iudeos in xp̄m verum. id eſt in chriſtū nr̄m eſſe credituros celeberrimū eſt ī ſermonibus cordibuſqꝫ fidelium. Ipſe quippe ante aduentū iudicis ſaluatoris non inmerito ſperat̉ eſſe venturꝰ: qui etiā nunc viuere non immerito credit̉. Curru nanqꝫ igneo raptꝰ eſt de rebꝰ humanis: qͦd euidentiſſime ſcripta ſacra teſtatur. Cum venerit ergo exponendo legem ſpiritualiter: quā nunc iudei carnaliter ſapiunt: conuertet cor patris ad filium: ⁊ cor patrum ad filios. Tunc em̄ cor patrum ad filios cōuertetur cum intelligentia patrum perducetur ad intelligentiam fi­liorum. ⁊ cor filiorum ad patres eorum. dum in id quod con ſenſerunt illi: conſentiunt ⁊ iſti: De Qualitate perſone iudicis. Auguſtinus de trinitate. Capitulum. vij.