PrologusEſus chriſtus rex pacificus(cuius regnū. licꝫ nonſit de hoc mundo. tn̄ vt pacem doceret et tribueretvenit in mundū) pia miſeratōe diſpoſuit ſibi ſubtos fore pacificos. modeſtos. atqꝫ pudicos. Ut deo patriimmaculatas preſentaret ac lucrifaceret animas. Sed heufacta eſt pax terrena atqꝫ chriſtiana velut vidua. que priushumano generi tenaci federe erat copulata Unde ⁊ chriſtiana religio turbat̉. Et plurimoꝝ deuotio eliminatur. Cumauctor pacis chriſtus. non niſi pacis in tempore bene colat̉.Hinc res publica chriſtiana iugiter decreſcit et infirmaturQue melius precibus electorū. qͣꝫ armis(ſi mortales amorem et timorem dei pre oculis haberent) iuuaretur: Namſaluſtiusteſte ſaluſtio Concordia res parue creſcūt: diſcordia magnedilabuntur: Unde ruina et quotidianum decrementum inſuꝑabilis atqꝫ pulcerrimi imperij noſtri Romani. ſuꝑ quodeus glorioſus eccleſiam ſuam fundauit: et ipſum pro fundamento eccleſie ſue jecit: niſi qͥa membra eius ſunt nimisdiſſona: nec debito federe pacis ac caritatis ꝯglobata: oēsque ſua ſunt querentes: pauci que ſunt dei. et rei publice?Pacem affectuoſam. tanqͣꝫ ſit vicioſa refugientes? Qui ſipacis et vnitatis p̄ſtabilitatem agnoſcerent: profecto odiatecta abijcerent: tranſactas iniurias poſtergarent(Eo ꝙſumma felicitas ſit reꝝ p̄teritaꝝ obliuio). Et pacem cunctismortalibus optabilem amplecterentur: Sine qua nec tuteincedere poſſunt in hac trāſitoria vita: nec ꝑuenire poſſuntabſqꝫ ea ad celica algamata: Nam ſaluator mundi chriſtusieſus(cuius delicie ſunt: eſſe cum filijs hoīm. ⁊ cuius in pace factus eſt locus. qui nec habitare dignatur. niſi in hominibus pace quietatis) cupiens pacem in chriſtianis eſſe: vtper eam tanqͣꝫ in templo ſuo in eis habitare poſſit: crebriuseam nobis dedit. optauit. et recōmendauit: Per mortemenim carnis: hinc exiturus ait diſcipulis ſuis: Pacem relinquo vobis: pacem meam do vobis: Surgens etiam a mortuis repetitis vicibus: an̄ quelibet alia colloquia apoſtolisdixit: Pax vobis. Sed ⁊ fidelis magiſter: volēs diſcipulosin datōne pacis eſſe ſui imitatores: cum eos mitteret binoset binos in oēm ciuitatem et locum: quo ipſe erat venturus.eoſdem inſtruxit. vt quācunqꝫ domū ingreſſi fuerint. primū
