Capitulum VI Redeat homo per gratiam ad cor ſuum. et dicat. Audiam quid loquatur in me dn̄s deus. Et infallibiliter inſtinctū diuinū aūt angelicū audiet deū pacem loquentem. Immo ratio humana. que ſemper deprecatur ad optima in pene­tralibus cordis pacem loquitur. et ad pacem hominem ad­hortatur. Si aūt homo in interioribus ſuis ad diſcidia vel pella ſtimulat̉. Hoc vel ab ira. vel ab inuidia vl̓ ab inſtinctu diabolico procedit. Unde talia ſunt velut virulentia que­dam reſpuenda. et ad petram chriſtū allidenda. Sexto Gloria inducit ad pacē ad pacem nos inducit gloria: In qua eſt pax indiſſolubilis. continua. atqꝫ ꝑpetua. Ibi enim nullus hoſtis ingreditur. qui pacem valeat violare. Nullus ibi Ciuis egreditur. qui rediens. alienis moribus pacem poſſit deturbare. Omnes in vna ſtabili. continua. et ꝑpetua voluntate ſunt vniti. Oēs id volunt qd̓ deum velle norunt. Nil extra voluntatem di­uinam volunt. Qui ob conformitatem ad voluntatem diui nam oēs ſunt omnipotentes. Quoniā quidqͥd volunt hoc poſſunt. Eſt aūt eccleſia militans in qua degimꝰ exemplata ad ſimilitudinem eccleſie triumphantis. Un̄ quanto ampli us ad vnitatem et pacem fraternā hic in terris accedimus. tanto ſimiliores cōprehenſoribus. gerarchicis ordinibus. et deo caritatis et pacis actori ſumus. Capit ulum ſextum. De pacis bone diuiſione Ax bona triplex eſt. Prima eſt interna que eſt pax pectoris vel cordis Scd̓a eſt fraterna eſt pax cuiuſlibet ꝓximi hoīs Tertia eſt ſuperna que eſt pax eternitatis Primo itaqꝫ de pace interna. Secundo de pace fraterna. Et tertio de pace ſuperna diſſerere ſtatui. De primo. Scꝫ de pace interna. Siue de pace cordis. Aut pectoris. Sciendū Aug. Pax(vt dicit augu. xix. de ciui. dei) tantū bonum eſt. vt in rebus terrenis atqꝫ mortalibus. nil gratioſius ſoleat audi­ri. nil deſiderabilius concupiſci. nil melius poſſit inueniri. Tantum bonū eſt pax. vt ſine pace nichil ſit bonū. Tantum bonum eſt pax. vt deus ipſe ſit pax noſtra. Et vocetur deus