Capitulum ſecundum chriſti mercatus. in vna ſancta eccleſia dei et fide catholica vnitus. iugiter ſequitur. Et ideo deflende et miſerabiliter mutua et continua cede trucidatur. Nulla protectione ab alto contra feritatem infidelium iuuatur. Sed in continuā ſeruitutem. et miſerā captiuitatem redigitur. Et regio chria norum enſe teucrorum depopulatur. Hanc calamitatem jeremias Ieremias propheta defleuit atqꝫ deflendam monſtrauit. qn̄ ca. ix. dixit. Quis dabit capiti meo aquā. et oculis meis fon­tem lacrimarum. Et deflebo die ac nocte interfectos popu­li mei? Si fideles atqꝫ chriſtiani malā ac falſam pacem abij­cerent. Et in vera caritate ac pace firma ſe conglobarent. nemo ambigat quin contra infidelium immanitatem ab al­tiſſimo(a quo ſolo eſt vera victoria) auxilium efficaciter ſen tirent: protectionemqꝫ experirentur: Capitulum ſecundum de malis que pacem noſtram perturbant. Acem chriſtianam et ſignanter cordis internam quinqꝫ mala potiſſimū perturbant. Scꝫ. Hoſtilis malignitas. Penalis aduerſitas. Peruerſa ſocietas. Status noſtri dubietas. Et affectionum varietas ⁊c̄. Primo pacem noſtram ꝑturbat hoſtilis malignitas. Nam demones de ſtatu pacis felicitatis eiecti. pacem noſtrā mul­j. pe. v. tipliciter perturbare moliuntur. Hinc eſt. j. pe. v. dicitur. Aduerſarius vr̄ diabolus tanqͣm leo rugiens circuit que­psͣ rens quem deuoret. Qui(vt inquit psͣta) inſidiatur in ab­ſcondito quaſi leo in ſpelunca ſua. Et ideo nobis neceſſaria Lu. xi. eſt ſtrēnuitas ad defundendū. Quoniam(ſicut dicit̉ lu. xi.) cum fortis armatus cuſtodit atrium ſuū. in pace ſunt ea que poſſidet. Ideſt cum vir iuſtus. fortis per gratiam. armatus virtutibus. cuſtodit atrium cordis ſui. ne ex aliqua ſui parte diabolꝰ ingreſſum inueniat. Tunc in pace ſunt ea que poſſi det. ſpūalia qͣꝫ temporalia. potiſſimū tn̄ ſpūalia que ſunt vera aīe poſſeſſio. Sic qͥppe armatꝰ beſtiā terre ideſt diabolū