appetūt ꝯiūgi ſuo principio ſcꝫ deo maxime qͥa vidēt tempꝰ ꝯiūctionis adueniſſe niſi aliqͥd obſtet. Item ex eo. qͥa tāto maior eſt leſio quāto maior eſt leſionis ap p̄henſio. ſicut delicati plꝰ affligūt̉ paruas penas ꝙͣ roſſi ruſtici magnas. Et aīe exute exiſtentes in pe­nis ſūt fortioris app̄henſionis ꝙͣ erāt permixte cor poribꝰ. qͥa ſūt puriores pͥꝰ. Item qͥa tota leſio et ſenſatio leſionis ī corpore cauſat̉ ab aīa vt patꝫ. qͥa pꝰ ſeparationē corpꝰ nihil ſentit. igit̉ ſi aliqd̓ ledēs agit in animā ipſā maxime affligit pꝰ ſeparatōeꝫ. Iteꝫ qͥa pꝰ egreſſū foꝝ iudicū mutatū eſt. qd̓ foꝝ multo pena liꝰ eſt ꝙͣ foꝝ militātis eccliē. igit̉ grauiꝰ ibi puniunt̉ Etiā ille ignis incōparabilit̓ mag̓ actiuꝰ eſt ignis p̄­ſens. videt̉ velle btūs auguſtīꝰ ſicut ignis pictꝰ ſe habet ad veꝝ igneꝫ. ſic p̄ſens ignis habet ſe ad ignē infernalem vel etiā purgatori. qͣſi nulliꝰ ꝯparationis Et tn̄ cuilibꝫ videt̉ gͣuiſſime puniret̉ ſi ferrū candēs in manu aut in alio membro ad tp̄us vniꝰ medie hore aut minꝰ tolerare deberet. Sꝫ heu hoīes hoc paꝝ per pendūt. In ſeq̄ntibꝰ tn̄ deo donāte habebit̉ quomo­do iſte ignis p̄caueri poteſt. Seqͥt̉ de qͣrto. v. et vi. ſcꝫ de inqͥſitoribꝰ ſeu exꝑim̄tatoribꝰ harū aīaꝝ. et quomō expediat eos eſſe diſpoſitos. Et de ceremonijs p̄cedentibꝰ ad iſtā expergentiā. Et de interrogatōibꝰ Ocemur ex ſacͣ ſcriptura ab aīabus faciendis. caſu nec ī om̄eꝫ euentū fcās fuiſſe reuelatōes ſe­cretoꝝ diuīoꝝ. nec īdifferent cuilibꝫ qͣlit̓cūqꝫ diſpoſito ſꝫ ſub certis modis et certis ꝑſonis. Et hoc etiā exper gentia quotidiana docꝫ. non oībꝰ ſe rep̄ſentāt aīe exute nec oībꝰ reſpōdēt. ſꝫ inter multos vix vni eoꝝ. ſi cut ꝯptū eſt. Et ad hoc videndū prout valeo alijs tra ſine p̄iudicio alioꝝ legiꝰ viris ſcīs vt patriarchis et prophetis reuelatōnes factas. vt abra yſaac iacob