veſtra iuriſdicio quā ego ſic approbo vt ꝑ me ligataſunt et in celo. Et ſic ſimiliter de ſolutione. licet aliudſit foꝝ ibi et hic. ideo etiā pene variant̉ ſcd̓m mutationem fori. ¶ Premiſſa locū habent et pro maxima ſuiparte reſpiciunt aīas ſeparatas a corporibꝰ. Nūc etiāreuertat̉ ſtilꝰ ad aīas adhuc vnitas corporibꝰ. Quomodo igitur nobis viuis ambulandū ſit ne illas acerbiſſimas tam inferni ꝙͣ purgatorij īcidamꝰ penas enodare reſtat. Felix enim quem faciunt aliena periculacautū. ¶ Sequit̉ ergo modus quomō viuentes poſCimꝰ ex philoſo(ſunt euadere penas futurasphia morali omne ſenſitiuū triſtia fugere naturaliter et delectabilia proſeq̄ velle. ita vt ait auguꝰ libro. lxxxiij. queſtionū. nemo eſt qui non magis doloretimeat ꝙ appetat voluptatem. quandoquidē videmꝰimmaniſſimas et īhumaniſſimas beſtias a maximis voluptatibꝰ arceri dolorū metu. Et quia vt prius habitum eſt pene huius temporis quantūcūqꝫ acerbe eſtimantur. tamen pene nulle dicende ſunt ī comparatione futurarum. Qui ergo futuras acerbiſſimas fugereappetit. p̄ſentes minimas nō refugiat. quia dicit ſcriptura. Qui timet pruinā cadet ſuper eum nix. id eſt qͥparuā huius vite penitentiā aſpernat̉ veniet ſuper eūmaior in futuro. Teſtis eſt ille diues qui biſſo et purpura induebatur. et epulabatur quotidie ſplendide.luc. xvi. Non vtiqꝫ fulciebatur vita penitentiali ſed voluptuoſa. et ꝯſtat quid eū ſequebat̉ ſcꝫ mendicitas aq̄que tam̄ ſibi nō fuit ꝯceſſa. Ideo ibi in flama ꝑpetuacogit̉ agere infructuoſam penitentiā. qui hic paruamet breuem agere recuſabat fructuoſam. Pons ergo ettabula penarū futuraꝝ ſunt pene p̄ſentes. dicēte chriſto et iohanne baptiſta. Penitentiam agite. appropinquabit em̄ regnū celoꝝ. mathei. iii. Et alias chriſtus
