quantum ad penam. Volens etiam penas purgatorij ¶euadere a largitione elemoſinaꝝ ſe nō elonget. et laſarum mendicantē reciꝑe in domū ſuā non recuſet. quēſi ille diues in inferno poſitus recepiſſet ſaluus eſſe potuiſſet. Nā dicit thobias. Elemoſina ab omni peccatoet a morte liberat et non patiet̉ animā ire in tenebraseiꝰdē. iiii. Ite ante omīa talis ſequat̉ doctrinā ſanctipauli ad romanos. xii. Obſecro vos vt exhibeatis corpora veſtra hoſtia viuentē ſanctā deo placenteꝫ Quehoſtia tunc deo offert̉ quando pura ꝯſcientia ſtuduerimꝰ vicia extirpare. paſſiones et ꝯcupiſcentias refrenare. ſenſus exteriores ab illicitis ꝯpeſcendo. aſperitate vite ī ieiunis et orationibꝰ vigilus lectiſtermis duris veſtibuſqꝫ et alijs afflictōnibꝰ corporalibꝰ nos exercendo. De qua ſancta hoſtia corꝑis noſtri dicit gregorius in fine dyalogi. Conflemꝰ in lacrimis duriciaꝫmentis. formemus proximis noſtris gratiā benignitatis. Et fidenter dico quia ſalutari hoſtia ſcꝫ corporischriſti poſt mortem non indigebimus ſi ante mortemdeo hoſtia ipſi fuerimꝰ. Non minime imo etiā maxime ¶pro penis purgatorij valent indulgentie vere a romanis pontificibꝰ et alijs auctoritatē habentibꝰ cōceſſede quibus ad preſens ſuperſedeo. et ſolent a theologis ſuper. iiii. libro di. xx. tractari. ¶ Sequit̉ exclaN calce matio actoris huius tractatus.huius ſcripture cupiens de penuria paupertatismee beniuolis lectoribꝰ per modum planctꝰ et medicine aliqͥd inferre. dicere mihi videor cū apoſtolo adromanos. ix. Veritatē dico in chriſto ieſu domino noſtro. non mentior teſtimoniū mihi perhibente conſcientia mea in ſpirituſancto. quoniā triſticia eſt mihi magna et continuus dolor cordi meo. Et iſte quidem deplāgebat auerſioneꝫ iudeoꝝ a fide chriſti quā reciꝑe
