Tractatꝰ mgr̄i Herici Gorychū ꝓpō. v Non ꝓhibēt feſta fieri oꝑa ſeruilia tercio accepta. Patꝫ qꝛ illud ꝓhibere repugnat fini obſeruatōnis diei feſtiue. em̄ ad hoc ab alijs abſtinet in die feſto vt vacet oꝑbꝰ ad dei ſeruitiū ꝑtinen tibꝰ. Et inde eſt ſicut d̓r Ioh̓.vij. Circūciſionem accipit in ſabba to vt ſoluat̉ lex Moyſi. In̄ etiā d̓r Math̓. xij. Sabbatis ſacerdo­tes in templo ſabbatū violāt. id eſt corꝑaliter in ſabbato oꝑant̉. et ſine crimine ſunt. ſic etiā ſacerdotes in ſabbato archā dn̄i circūferentes tranſgrediebantur p̄ceptū de obſe­uantia ſabbati. igit̉ ꝓpoſitio vera. ꝓpō vi. Nullus ſpūalis actus exer­citiū eſt in diebꝰ feſtiuis ẜm ſe prohibitum Patet qꝛ exercitiū talis actus eſt ꝯtra p̄ceptū de obſeruātia ſabba­ti. puta ſi qͥs doceat ꝟbo vel ſcripto Un̄ Nūeri. xxviij. d̓t gloſa faber hmōi artifices ociant̉ in die ſabba­ti. Lector autē diuine legis vel do­ctor ab oꝑe ſuo deſinit. nec tn̄ taminat̉ ſabbatū. huius autē qꝛ nullus actus ſpūalis eſt ꝓprie ſerui­lis. eo vnus d̓r ſeruus alte­rius ẜm mentem. ſed ſolum ẜm cor pus. igitur ⁊c̄. ꝓpō vij. In diebꝰ feſtiuis opus pri­mo dictū ſeruile potiꝰ ꝓ­bet̉ qͣꝫ opus ſequūdo modo dictū. qͣꝫuis foret corporale Patet ꝓpoſitio. nam oꝑa primo aūt ſequundo dicta ſeruilia ꝓhibent̉ inqͣꝫtum ꝯtrariātur obſer­uantie ſabbati. Cōtrariātur aūt ob­ſeruātie ſabbati inqͣꝫtū impediūt ap­plicatō hoīs ad diuina. et qꝛ ma gis impedit̉ homo a rebꝰ diuinis opus peccati. qͣꝫ opꝰ licituꝫ qͣꝫuis ſit corporale. Ideo magis ꝯtra hoc p̄ceptū agit peccat in die feſto. qͣꝫ aliquod opus corporale licitū facit Un̄ d̓t Augꝰ. in libro de deceꝫ chor dis. Meliꝰ faceret iudeus in agro ſuo aliqd̓ vtile qͣꝫ in theatro ſedicio­ſus exiſteret. Et melius femine eoꝝ die ſabbati lanā facerēt qͣꝫ tota die in neomenijs ſuis impudice ſalta­rent. Eſt tn̄ aduertendū peccat venialiter in ſabbato ꝯtra hoc p̄ce­ptū facit. qꝛ pctm̄ veniale non ex cludit ſanctitatem. igit̉ ⁊c̄. ꝓpō viij Opera cōia ſeruis et libe­ris qͣꝫuis corꝑalia in diebꝰ fe­ſtiuis fieri ſunt ꝓhibita. Hec ꝓpoſitio patꝫ doctorē ſan ctum. oꝑa inquit corꝑalia ad ſpūa­lem dei cultū ꝑtinentia intantuꝫ ſeruilia dicūtur inqͣꝫtum ꝓprie perti nent ad ſeruientes. inqͣꝫtuꝫ vero ſtꝭ ꝯmunia ſeruis liberis meren tur dici ſeruilia. qꝛ ſcripture autori­tas ꝓhibet ſolū oꝑa ſeruilia. patꝫ hu iuſmodi oꝑa ẜm ſe debere dici ꝓ­hibita. igitur ⁊c̄. p ix Multa opeꝝ genera etiam corporaliū in feſtis eſſe ꝓ­hibita p̄t ſtudioſus colligere ex ꝓpōne ꝓximo premiſſa Patet verbi gr̄a. nam quilibet ſeruus qͣꝫ liber tenet̉ in neceſſarijs ꝓ­uidere tm̄ ſibi ſed etiā ꝓximo. p̄­cipue quidē pͥmo in his ad ſalu teꝫ corꝑis ꝑtinent. ẜm illud Prouer bioruꝫ. xxiiij. Erue eos ducūt̉ ad mortem. Sequūdario etiā in dam rerū vitando. ẜm illud Deu. xxij. Non videbis bouem ouē fratris tui errantē preteribis. ſed reduces fratri tuo. hinc eſt opus corpora­le ꝑtinens ad ꝯſeruandā ſalutē pro prij corporis violat ſabbatū. em̄ eſt ꝯtra obſeruantiaꝫ ſabbati aliquis comedat alia hmōi faciat