Seite
De bello iuſto Fo. ſu bet. non tamē in foro conſciē tie video ipſos autētizandos aut iuſtificandos diuinitus. Ad huius ꝓpoſitionis euidētiā eſt aduertendū ꝙ antiqua conſue­tudo inoleuit p̄ſertim in imperio ꝙ preuia diffidatōne dux contra ducē vel comitē vel ecōuerſo ⁊ ſic de alijs militaribus aut nobilibus aūt ciui tas contra ciuitatem vel contra pͥn cipem aliquem et ecōuerſo ſibijnui­cem concitant guerras cōmittendo bella et plurima damna ſuis ſubdi tis inferendo. quatinus adoptataꝫ ſatiſfactionē perueniant arbitrātes ſe ex talibus medijs licite ſuorū de ſideriorum exequutionem practica re. ꝓut quotidiana tribulatio mimi­um teſtatur per effectum. dicit ergo propoſitio ꝙ qͣꝫuis antiqua conſue­tudo talem practicam obſeruauit ⁊ qͣꝫuis premiſſa diffidatione reputen tur apud mundum tales guerre fie ri iuſto titulo. attamen apud forum conſcientie et legeꝫ diuinam dirigē­tem hanc tranſitoriam vitam ad vi tam futuram eternam neſcio auten tiſare tales modos guerraudi ꝓut cōmuniter exercentur. Hec igitur propoſitio poteſt oſtendi ex his que ſequuntur. Et primo quidem non admitto allegatōnem qua poſſet di­ci ꝙ cōmuniter talis practica obſer­uatur. Nam lata ⁊ ſpacioſa eſt via vicioꝝ. et multi ſunt qui intrant per eam. Sed qͣꝫ anguſta porta ⁊ arta via que ducit ad vitā ⁊ pauci ſunt qͥ inueniunt eam Unde dicit̉ Math̓. ſeptimo. hac igitur de cauſa. dictam nolo admittere allegationem qua repulſa. Arguitur ad ꝓpoſitionē ex ordine poteſtatum Nam ẜm do ctores tam theologie qͣꝫ vtriuſqꝫ iu­ris. Qui ſubditus eſt ſuperiori po teſtali non poteſt abſqꝫ conſenſu ta lis ſuperioris poteſtatis indicere bel lum. Alioquin ferit illum illa ſenten tia ſalliatoris Matthei viceſimoſe xto Om̄is qui gladio percutit gla­dio peribit. Quoniā auteꝫ dn̄i aūt ciuitates ſub imperio ſubdātur po teſtati imperiali cōcitare guerras in conſulta eius autoritate nō poſſunt loquēdo de tali poſſe quo apud do minos iuriſtas dicit̉. hoc poſſumus qd̓ iuſte poſſumus. Uidetur mihi ꝙ aliquis poteſt ſic obijcere ꝙ videli cet conſenſus imperialis autoritatꝭ p̄ſumitur interpretatiue haberi cuꝫ ipſe talem conſuetudinem non igno rans non contradicat. et preſertim cum propter ſuam nimiam diſtātiā facilis ad eum non ptꝫ recurſus hec inſtantia non meretur militare Cur ita Nam ſicut leges humane neque unt prohibere omnia que ſunt con­tra virtutem. ſed multa diſſimulāt qͣꝫuis non approbant. pari ratione imperialis poteſtas plura diſſimu lat que emendare non valet. Et qͣꝫ­uis longinqua diſtantia autoritatꝭ imꝑialis poſſet adduci ꝓ iuſtificati on defendendi ſuam terram cōtra hoſtes inuadentes. tamen iuſtifica re non videtur inuaſores propo mo tu procedentes. Ad hec dicunt iuriſꝑiti ꝙ autoritas ſeu poteſtas in dicendi bellum competit ei qui non habet ſuperiorem cuiuſmodi eſt im perator vel rex. Alijs cōpetit ſequū dario ex precepto vel commiſſione ſuperioris auctoritatis. Offertur igitur nobis conſideratio diuerſoꝝ graduuꝫ in latitudine poteſtatum Prima enim ſimpliciter ⁊ ſuprema poteſtas eſt in deo a quo omnis po teſtas in terris exoritur. vt dicitur Ad Ro. xiij. Et qꝛ in ordine ptātū R iiij