Tractat mgr̄i Herici Gorychū Patꝫ ꝟbi gr̄a qn̄qꝫ expellunt̉ Et quādoqꝫ expellūtur. tn̄ mul ta reſpōdēt vi adiuratōis ac aliorū applicatoꝝ. Aliqͦtiēs āt nec ad vnū ꝟbū reſpōdet. d̓r demoniū mutū vt habet̉ luce. xi. ieſus erat eijci ens demoniū illd̓ erat mutū. em̄ huiꝰ ē qͥa penſatꝭ meritis ip̄oꝝ adiurātiū vl̓ ip̄oꝝ obſeſſoꝝ aūt alio qͥbꝰ ſunt exēplar. ſic diuina ꝑmiſ­ſio diuerſimode tēperat̉ ex ꝯſequē ti etiā ip̄i demones vario ſe ex­hibēt apud actū adiuratōis ⁊c̄. po. xiij. Practica adiuratiōes ex­pellēdi demones ē ẜm ſe licita et qn̄qꝫ ad quandā artē ꝑtine re eſt cenſenda. Prima ꝑs huiꝰ ꝓpoſitōis ſatis elicit̉ ex ātea p̄libatꝭ ꝟo ꝑs appa ret qͥa ea habēt difficultatē īdigēt directōe artꝭ vt habet̉. ethi. Sic āt ꝯtigit ī ꝓpoſito qͥa oꝫ ad ml̓ta cir cūſpicere tu ꝓpter multitudinē eoꝝ deſeruiūt huic operi etiā ꝓpter multitudine in determinatōeꝫ in applicādi vt ex ſupra p̄miſſis ſatꝭ p̄t deduci ꝯſequēs expeditꝰ vſus huiꝰ res ꝓmpta exequutio ē oīno aliena ab arte vl̓ aliqͦ ha bitu officiū artis ſibi vēdicāte igi­tur ꝓpoſitio vera. ꝓpō xiiij Quoſdā alijs ad eijciendū de monia ꝑitiores eſſe q̄dam a qͥbuſdā non ab alijs expelli eſt imꝓbabile. Pꝫ hec ꝓpō pͥma ꝑte qͥa nego ciū dn̄s ē equalēter artificiale ſic alijs alios ꝯtingit pitiores ſicut etiā ī alijs officijs eccl̓iaſticis ꝑs apparet qꝛ ceteris paribꝰ ē tritꝰ in hac arte nouit applicare oīa illa ſtꝭ expulſiꝰ ad eiectiōeꝫ demonū. ſi āt iſtis digne fuerit diſpoſitꝰ tūc erit magnus ꝑſequutor demonū vix audebūt ei reſiſtere. ꝓpō. xv. Si demonū. expulſores in uitant̉ ad magnā hūilitatē. multaꝝ gratiaꝝ ex hoc oꝑe ex hibendā deo actionē Sꝫ qꝛ penſata dignitate nature I maligni ſpūs ad fragilē naturā hu mana nulla videt̉ ꝯꝑatio tn̄ ꝓpter ſuꝑbiā pepcit deꝰ nobili crea­ture ẜm grādū nature qͥn ſubij­ceret fragilitati nr̄e remedijs cō­grue aſſumptꝭ p̄t deuīcere Ma gna ſane indicit̉ nobis neceſſitas nos hūiliādi deo īceſſanter grāꝝ actōes offerēdi. Ex qͥbꝰ pꝫ aliqͣliter qͥd ad materiā ꝓpoſitā ſit dicendū verū p̄ter hec tacta ſunt aliquādo qͥbuſdā ꝯcedit̉ ꝟtute ſue ſanctitatꝭ vt poſſint īperare demonijs cogū tur obedire. ſꝫ tal̓ modꝰ ē arti. ſꝫ meritorū charitatꝭ. hec āt ſunt di cta more meo ſꝑ ꝓteſtato videlꝫ eo ſubijcio oīno iudicio melius de­cernentiū ad laudē dei cui gl̓a ho­nor ſapiētia ī ſeculoꝝ ſecula. Ame­Supradictꝭ p̄t ſubiūgi qd̓ beatiſſi­mus Grego. Omelia za ponit de­eiectōe demonū Ait em̄ ſic ſctā qͥppe eccl̓ia qͦtidie ſpūaliter facit qd̓ tūc apoſtolos corꝑaliter fiebat ſa cerdotes eiꝰ exorciſmi grāꝫ ma credētibꝰ īponūt habitare ma lignos ſpūs in eoꝝ mēte ꝯtradicūt d alid̓ faciūt niſi demonia eijciūt. Et fideles qͥqꝫ vite veteris ver ba ſecularia derelinquūt. ſctā āt mi niſteria in ꝯditoris ſui laudē potē tiā qͣꝫtū p̄ualēt narrāt qͥd alid̓ faci­unt niſi linguis nouis loquātur. bonis ſuis exhortatōibꝰ mali­ciā de alienis cordibꝰ auferūt ſerpē­tes tollūt. Et peſtiferas ꝑſua­ſiōes audiūt ſꝫ tn̄ ad oꝑatōem pra minime ꝑtrahūtur mortiferū qͥ­ ē qd̓ bibūt ſꝫ eos nocebit ce