¶ Contra huyſſitas co. lxxxiij cem qͥ eis loq̄bat̉ ꝟba pn̄te ppl̓o ex qͥbus in ppl̓o oriri poterat turbatio Pari cā hoꝝ petita diſputatio ex qͣ fumor ꝑturbatōis popularꝭ naſceretur nō ē corā vulgari ppl̓o admittenda Ex qͥbꝰ ptꝫ veritas pͥº partis huius ꝓpōnis Sequūda ꝟo ꝑs hu ius ꝓpōis pariformiter ꝓbat̉ ꝑſuaſione philoſophica. Cū em̄ natura regat̉ ab agēte deo īfallibili laudabiliter ea poſſumꝰ imitari q̄ rebꝰ na turalibꝰ indita eē cognoſcimꝰ. Uidemus āt in rebus naturalibꝰ tam nō aīatis qͣꝫ aīalibꝰ inditā eis inclinatōem nō ſolū ad ꝓſequendū bona ⁊ fugiendū mala. ſꝫ etiā inclinationē ad reſiſtendū īpedimētis ꝓſe quendi bonū aūt malū fugiendi q̄ iraſcibil̓ vocat̉ in aīalibꝰ. dictat gͦ rō ꝙ rectores cōitatis vtant̉ tali appe titu iraſcibili inferēte vindictā in illos qͥ reſiſtūt ꝓſecutioni ꝯmodi ⁊ fe licis ſucceſſus ꝯmiſſe coitatis. Nā ad hūc ſenſum ph̓s. iij. ethi. laudat Homerū dicentē virtutē īmitte furori. Rurſus virtutē ⁊ furorē erigeloquēdo de forti bellante ꝓ ſalute reipublice Quia igit̉ hmōi ſepedicti apoſtate vniuerſum catholicum populū ſuis erroribꝰ inquietant de bent rectores eccleſie vti vi iraſcibili ꝓcurando bella ꝯtra eos aggraua ri. Theologicis aūt ꝯſideratōnibꝰ Idē deducit̉ multiplicius. Prima igit̉ ꝯſideratio ſumit̉ ex iniuncti officij neceſſitate cū adiuncta poteſta te. Nam rectores eccleſiaſtici poteſtatem habent materialis gladij ꝑ modum imperij. Nam ſicut anima ſpiritual̓ imperat ſubiecto ſuo materiali. Ita poteſtas eccleſiaſtica ſpiritualbꝰ dedita imperat pote ſtati ſeculari q̄ circa tꝑalia verſatur Quia vero regula eſt. ꝙ fruſtra eſt potētia q̄ nō reducitur ad actum. fruſtra hmōi gladij poteſtas eſſet prelatis cōmiſſa ſi neceſſitatis tem pore eoꝝ imperio exequutōi nō da retur. Quinimo peccarent neceſſitate ſe offerente. ſi a talis poteſtatis vſu abſtinerent. teſte ſaluatore Iohānis. x. Nam bonus paſtor ꝓ ſalute ouiū ponit ꝓpriam animā. Cū igitur blaſphemi huyſſite offerant extremā neceſſitatē p̄dictum gladi um euaginādi recte ꝯcluditur con tra eos ꝓcedendū ꝑ arma bellica ꝓcurante catholica cccleſia Sequū da ꝯſideratio ſumit̉ ex heretice pra uitatis cōtagioſa natura. Nō em̄ hereſis eſt ſicut infirmitas in ꝓprio membro ꝑmanens. ſed ad ꝓxima membra ſerpens ⁊ diſcraſians iuxta illud apoſtoli ⁊ ad Thimo. ij. Sermo eorum vt caucer ſerpit. habens etiam morem picis quā qui tangit inquinatur ab ea Eccleſiaſ. decimotercio. Sicut igitur in corpore ſi membrū contagioſo morbo ſit infirmū. cōſulitur reſecandū ne totum corpus reddatur infectum. Ita a corpore myſtico chriſti qd̓ eſt eccleſia reſecari debent membra he retica cauſa preſeruandi ſana eius membra. Ad cuius ꝓpoſitum dicit Hieronymꝰ ſecāde ſunt carnes putride. ⁊ ſcabioſa ouis a caulis repel lenda ne totū corpus ⁊ pecora putreſcant ⁊ intereant. Arrius in alexandria vna ſcintilla fuit. ſꝫ qm̄ nō ſtatim oppreſſus eſt. totam orbem eius flamma populata eſt. Tercia conſideratio ſumitur ex horum ꝑfidoꝝ ꝟbis blaſphemia. ⁊ in factꝭ immaniū malorū ꝑpetratōne multifaria. Nam ſi legiſlatores ſtatuūt penas ⁊ p̄cipiunt vti gladio bellico intentōe retrahendi hoīes ne fa ciant mala. ẜm illud Apl̓i ad Romanos. xiij Princeps nō ſine cauſa portat gladium. miniſter em̄ dei eſt vindex in iram ei qui malum facit. iiij
