Seite
in nihilū tenderet, uel uim agendi illius creaturæ ſuſpē deret, aut ad coagendum nō concurreret. Quēadmodū uis agendi ignis ꝓpter non cooperationē dei ſuſpenſa fuit, erga tres pueros a Nabuchodonoſor in igne pro­iectos,& ita ſuſpenſa ꝙ nec in corpora aut ueſtes eorū egit. Minorē uero p̄dictę argumētatiōis, Philoſophi gē tiles in lumine naturali uiuētes cōfeſſi ſunt. Nā Ariſto. inquit. xij. methaphiſicę A deo dependet cœlum& tota natura. Et author de cauſis ait. Nulla cauſa ſecunda po­teſt agere, niſi coagēte prima ideſt deo. Dn̄m em̄ deum quē chriſtiani, ob uniuerſalē ſuam poteſtatē quā habet & in ſubſtantiā& actionē oīm creaturarū uocāt omni­potentē. Ipſi philoſophi uocarūt cauſam primā, a qua di cebant oriri quod cauſę ſecūdę eſſent& qͦt cauſæ eſſent Saluator deniqꝫ noſter idem ꝓprio confirmauit ore. lo­annis. ij. Cū increparetur a iudęis quia ſabbato curaſſet hominē. reſpōdit, pater meus uſqꝫ modo oꝑatur,& ego operor illud, q. d. patrē cœli non rep̄henditis, qui a prī­cipio creatiōis mundi uſqꝫ modo, omni tꝑe.& ſic etiā in ſabbato, oꝑatur cōſeruādo creaturas ſuas ineſſe& acti­uitate ſua,& cooperādo actiōibus eaꝝ. Ipſo em̄ agente uolente, cōſeruante& cooperāte mulieres pariūt, ſege­tes creſcunt, flumina fluunt, etiam in ſabbato. Cur ergo me accuſatis ſi& ego operor ſalutem homīs in ſabbato exqͦ pater idem mecū operatur. Et Ioannis. xv. Cū dixiſ­ſet ad diſcipulos Ego ſum uitis, uos palmites, qͣſi ut glo. inquit interli. Ego totum uobis dans. nihil a uobis reci­piens, cōcluſit. Sine me nihil poteſtis facere. ubi glo. ſuꝑ uerbo, nihil. inquit. Nec parum, qͣi. di. Sicut palmes a ſe nihil ꝓducit, ſed omnē fertilitatē a uite recipit. Ita uos nihil a uobis ſolis agetis, ſed uim agendi a me recipietis & hoc ratione deitatis meę. Nam hanc gratiam palmiti bus non daret niſi etiā deus eſſet, inquit glo. Et licet na­turales philoſophi, hāc ueritatē clare ꝑdicauerint, tamē