ad plus eam firmandā. Adducēdę ſunt ſcripturę ſanctę. quæ negari poſſunt,& precipue de leſionibus& af­flictionibus, hominibus accidentibus. Primo igitur oc­currit uerbum domini per os ſanctiſſimi ꝓphetę Iſaię. di ctum capitulo eiuſdē. xlv. ita ſonās. Ego dominus& eſt alter, formans lucē& creans tenebras, faciēs pacem & creans malum, ego dominus faciens om̄ia hęc, penſa uerba o lector, conſidera, creans tenebras creans ma­um, ubi ſecundū glo. interli. ꝑtenebras aduerſitas, ſicut per lucem, ꝓſperitas, per malū, malū penę intelligit̉, non culpę ſecūdū Gregoriū in glo. quia malū culpę pro for­mali nihil eſt, quia carentia cicūſtantię debitę in eſſe. Ca rentia rei debitę in eſſe, nihil eſt, qͦd nihil eſt, nullam cau ſam habet effectiuā. Nec deum nec creaturā Vel ut alte ri gloſſę placet marginali. per malū intelligit̉ bellū& af flictio, ratione cuius& dicit̉ Matthęi. vi. ſufficit diei ma litia ſua. cōcordat his uerbis alia ſcriptura Eccl̓iaſtici. xi dicens, bona& mala, mors& uita, pauꝑtas honeſtas a deo ſunt. ubi ſecundū glo. per bona ꝓſpera,& per ma la aquerſa, per uitam ſalus, per mortē interitus carnis in telligenda ſunt. Idem prędicauit ſanctus ꝓpheta Amos capitulo. iij. Filiis iſrael. Si erit malū in ciuitate, qͦd domi nus fecerit, ubi ſecundū om̄es, ſi pro non exponitur. Cōſonat Micheas capitulo. i. Deſcēdit malum a domino in portam Ieruſalē. Vnde ut in nullo dubitaremus, oēs afflictiōes noſtras a deo eſſe, ipſe dominus id ipſum nos cōfiteri docuit. iij. Regū. ix. Vbi dominus ad Salomonē inquit. Si auerſio eſt auerteritis uos& filij ur̄i, ſequē tes me, nec cuſtodiētes mandata mea, ſed abieritis, aufe ram iſrael de ſuperficie terræ ꝗͣ dedi eis,& templum qͦd ſanctificaui nomini meo proijciā a cōſpectu meo, eritqꝫ Iſrael in ꝓuerbiū& parabolam cunctis ppl̓is& domus hęc erit in exemplū. Om̄is tranſierit per eam ſtupebit & dicet, quare fecit domīus ſic terrę huic& domui huic