& omnis actio& quicquid aliquam habet eſſentiam a deo eſt, a quo eſt omnis iuſticia,& nulla iniuſticia, facit igitur deus omnia quę iuſta uel iniuſta uoluntate fiunt ideſt bona opera& mala, in bonis quidem facit ſunt & bona ſunt. In malis uero facit quod ſunt, ſed qͦd mala ſunt. Sequit̉, Iuſticia enim aliquid eſt, iniuſticia ue ro nihil. Et poſt pauca ſubdit. Et ſicut deus facit iniu­ſticiam, ita non facit aliquid iniuſtum eſſe, qui tamen fa­cit om̄es actiones, omnis motus, quia ipſe facit res, a qui bus& ex quibus& per quas& in quibus fiunt,& nulla res habet ullam poteſtatem uolendi aut faciēdi niſi illo dante. Ipſum quoqꝫ uelle, quod aliqn̄ iuſtum eſt, aliquā­do iniuſtum, a deo eſt. Non eſſe uero rectū, eſt quid, nec a deo. Ad idem Iſidorus libro primo ſoliloquiorum ita di. Scito autē homo nullū tibi aduerſari potuiſſe, niſi deus poteſtatē dediſſet. Nec habuiſſet in te poteſtatem aduerſarius niſi ꝑmitteret deus uniuerſa quæ tibi acci­dunt, abſqꝫ dei non ueniūt uoluntate, Iniquoꝝ poteſtas ſuper te ex dei datur licentia, qui tibi aduerſant̉ dei con ciliū faciunt.&, Cui aūt hij doctores ſufficiant aut ampliorē noſtrę ueritatis quęrit confirmationē. uideat doctores in primo ſententiarū di. lxij.& ſequentibus. Et in ſecundo ſentētiaꝝ di. xxxvij. Vndemagnus ille& ue nerabilis inceptor Guilhelmus occā in ſuo primo di. lxv ita ait. Dico uoluntas dei ſicut& eſſentia dei eſt cauſa īmediata omniū earū quę fiunt. ponēs ad hoc pulchrā ſuaſionē. Quē imitatur uenerabilis& p̄cellens Gabriel biel p̄poſitus olim ſancti petri inſilua. in ſuo ſecundo di. xxxvij. di. Summa dei creatrix eſſentia. omniū effectuū poſitiuorū eſt cauſa īmediata. Concordat etiā Scotus in primo di. ij. q. ij. ubi primā cauſam probat eſſe infinitam quia ipſa eſt primum efficiens omniū Et di. xlij. q. unica ubi loquens, de om̄ipotentia dei dicit. Hoc modo eſt po tentia actiua primi efficiētis om̄ipotētia ꝓut extēdit ſe,