ſint. Iudicant huiuſmodi(ſicut uerū eſt) bona opera deū pręcepiſſe uel cōſuluiſſe. Tota ergo cauſa cur dicimus deum bona agere& ea male fiūt permittere, eſt, quia ad bene agēdū dedit p̄ceptū& cōſilium. Ad male uero agēdum dedit inhibitionē, ꝗͣuis ad utrūqꝫ cooꝑetur. Et utiqꝫ uolens& uolens. Inſuꝑ qui ratiōe ꝑmiſſionis di uinę, puerilē ſupradictā hanc habent imaginatiōem. At tendant ſimilia quę declaratiōe ueritatis nr̄ę aſſignat Auguſtinus ubi ſupra in. iij. capitulo de re publica. Inꝗͣ ſi eſſet rector, ſine quo nulla de re hac publica aliꝗd age re poſſet incōſulto illo rectore Vtiqꝫ ille rector eſſet pri ma& ſumma cauſa omniū quę in ea fierent. Ita uult eſſe in ꝓpoſito de domino deo erga omnes creaturas mūdi. Præterea idē Auguſtinus contra manicheos in libro de moribus eorundē diſputaret, inter cætera dicit ſic. In eccleſia catholica dicitur omniū naturarū atqꝫ ſubſtātia rum eſſe authorē deum, ubi nomine naturę& ſubſtātię intelligit, om̄e quod eſt. Nam an̄ illa uerba p̄poſuit, ip̄a natura nihil aliud eſt qͣꝫ id qͦd intelligit̉ in ſuo genere ali quid eſſe. Idem aſſerit. xij. de ciui. dei. capitulo. v. di. De­us ſumme eſt& ab illo facta eſt om̄is eſſentia ſum­me eſt. Conſtat aūt omnis effectus poſitiuus eſt quę­dam eſſentia non autē eſt ſumma, ergo poteſt eſſe ni ſi a deo factus eſſet. Ad idē eſt, S, Auguſtinus in de caſu dyaboli capitulo. xix, diſcipulo dicens. Quid mirū ſi di­cimus deū facere ſingulas actiones, quę fiūt mala uolū­tate, eum fateamur facere ſingulas ſubſtantias quę fi unt iniuſta uoluntate.& inhoneſta actione. Et poſtea in capitulo ultimo. A deo neceſſe eſt eſſe omne qͦd aliquid eſt, Et loqueretur de iniuſto uelle dyaboli, quo pecca uit dicit, uelle autē ſecundū eſſentiā bonum eſt, ſed qm̄ non iuſte factum eſt, eſt malū,& tamen a deo fuit, a quo eſt om̄e quod aliquid eſt, Idem etiam in de cōcordia pre ſcientię cum libero arbitrio ait. Omnis quippe qualitas