Seite
lo quidam tenent vnū ⁊ quidā aliud. Iſta opy. Ii. de bel. videt̉ multū cōſentanea rōni ⁊ tex. l. ſi infanti.§. ſi vero de iur̄ deli. ⁊ vide quod ibi dixi. Et noͣ in. l. abſtinēdi ar. ad ml̓tas qōes vna ꝙ ſi aliꝗs accuſat̉ ⁊ accuſatōe pēdēte vēdit bona ſua ꝙ non ꝯhitur vitiuꝫ litigioſi ſed bona venirēt pu plicanda qꝛ accuſatio non fit ꝓpter bona vt hic dicit̉ ī tex. ſecūdum Guil. ⁊ cy. ſed cuꝫ iſta bona debe ant reuocari per fiſcum lata ſententia vt. l. poſt cōtractū. jͣ. de donat. quis ef fectus eſt cōtrahit̉ vitiuꝫ litigioſi vel nō. ℟endeo ꝙ duplex effectus inſurgit qꝛ quando cōtrahit̉ vitium litigioſi fit reuo catio officio iudicis cauſe prime vt. jͣ. de admi. tu. l. cirogra phis.§. fi. ſed ꝑ vʳ reuocatoriā tūc erit neceſſarius nouus ꝓ ceſſus facit. l. i. C. de iur̄ fiſci. li. x. Secundus effectus eſt ꝙ nō poterit agi ad penam cōdictione ex. l. vltima C. de li tigio. hunc effctū ponit. G. Item noͣ ꝙ etiam non tenet̉ eccle ſia ꝓ monacho vt heres ſed vt pater arrogator lꝫ dy. dicat qꝛ tenet̉ vt heres. nam nō eſt verum lꝫ iam hoc tenuerī mō non teneo qꝛ eccleſia dꝫ recipere aliquem principal̓r ꝓpter ꝑſonam honeſtā non autē vt habeat bona principaliter licet ꝯrium faciant hodie vt dixi in autē. caſſa que fit cum mona cho. cy. in addit. adde ꝙ noͣ in. l. peculium.§. i. jͣ. de pecul. vide etiam vnum dictū. bar. in. l. vxorem.§. heres de le. iij. Item noͣ aliud argumentū ex eo ꝙ hic dr̄ ꝙ debet inſpici principale ꝓpoſitum. nam ſi debet gabella de venditiōe fru ctuum. ⁊ vendit̉ fundus de fructibus plenꝰ iſti fructus nō veniunt gabellandi. ar. l. fi.§. pe. jͣ. que in frau. credi. ⁊ arg. huius. l. in rōne ſui ẜm. G. hoc eſt bonū dictum lꝫ ſit multuꝫ a remotis quo ad materiā. Oltimo nōͣ hic argumentuꝫ ꝗ lꝫ bona homicide debeant cōfiſcari. tamē hoc non intelligit̉ ī uito fiſco. ⁊ ideo donec fiſcus agnoſcat nō intelligent̉ confiſ cata. ar. huius tex. facit. l. i.§. an bona. jͣ. de iure fi. ⁊ ideo vi demus ꝙ lꝫ facta ſit confiſcatō verbalis niſi fiat incorpora tio cōfiſcati vtunt̉ bonis. Oltimo nōͣ hic ꝙ minor rōne in gratitudinis reuocat̉ in ẜuitutem ⁊ ꝑdit omnia que heres facit. l. ſi arrogati. jͣ. de tutellis. Seneficium reſtitutōis On ſolumt in integrum tranſinituū n ad quemlibet ſucceſſorem vniuerſalem ⁊ ſin gularem ꝑ viam ceſſionis. vt. jͣ. de admi. tu. l. ſi minor actum. ⁊ ibi ꝑ dy. vbicunqꝫ quis iuris ſucceſſor eſ ficitur. ibi beneficiuꝫ reſtōnis tranſit in eum. 9. Nota ꝙ minor etas ingrati Sed ſi fO2IC tudinis vitium nō excuſat. Nō ꝙ conſenſus in principali nō porrigit̉ ad acceſſoriū. In tex. ii etatis beneficio. ⁊ tunc reſcindit̉ herditatis ad ditio per reſtitutionem ⁊ perſona minor̄. vt. jͣ. de condictōe indebi. nec eſt nouū. non patrocinat̉. ⁊ tunc non reſcinditur ſed fit bonoꝝ ſeparatō. vt non teneat̉ dominus creditoribuſ illorum bonoꝝ niſi ẜm vires pr̄imonij. vt. jͣ. de mino. l. ait p̄ tor.§. non ſolū. nec ob. ſi dicat̉ ꝙ non dat̉ ſeparatio bonorū cōſentienti circa bonoꝝ īmixtionem. vt. jͣ. de ſeparat̉. l. i.§. ſciendum. nam ad hoc reſpondet lr̄a que ſequit̉ qꝛ nō aſpi ciende ⁊c̄. Et noͣ principale ꝓpoſitum cōſiderari non id qd̓ venit per ꝯn̄am. Nō ex glo. ꝙ effectus cuiuſlibet t̓mini ſtat in puncto. Item no ꝙ omnis terminus legalis oꝑat̉ effectum ſuū.ſ. excluſuram in pūcto.i. in vltimo inſtāti. ⁊ fac̄ ad noͣ in. c. vbi periculum d̓ ellec. li. vi. de iuribus an ſint trāſ miſibilia. Dic aut eſt ius cōmune aut bn̄ficium aut p̓uile gium pͥmo cāu tranſmittit̉ ſi modo ē actum ad action̄. vel excep. vt noͣ. ff. ſo. ma. l. lutius. ⁊ ſi naſcit̉ ex actu ex quo iuſ cōſueuerit tranſire ad hr̄des alias non vt noͣ. jͣ. de p̄cario. l. queſitum.§. fi. ſi autē eſt beneficium iuris vel reſcriptū prin cipis tranſmittit̉ niſi contineat ius inſeꝑabile a perſona vt hic. ⁊ per Inno. de iudi. c. qꝛ. D. ⁊ de ſuſpe. tu. l. poſt finitū. In priuilegio dic vt noͣ dy. in. c. pͥuilegium ꝑſonale. ⁊ nō in .l. ſordidoꝝ. C. de excu. mu. lib. x. Oltimo nō ex hac. l. ꝙ iudicia ānalia nō inducunt vitiū litigioſi. qꝛ conſtituuntur in iudicio cauſan̄ principal̓r ꝓpter res. probatur hoc. jͣ. d̓ do nat. l. poſt contractum. Item noͣ ex hoc tex. quare fiſcus ſuccedens ex delicto nō tenet̉ vltra vires bonoꝝ rō quia hꝫ beneficium ſeparationis ſicut ꝗlibet alius ſuccedens ex de licto vt hic. Baldus. Habet duas lec. 2 Iuus autem gm lec. Io. h. dicit verus cōtumax adhuc iudice ꝓ tribunali ſe dente comparens reſtituit̉ ad appellandum. hoc primo Item ſi ꝓpter dolum aduerſarij vl̓ ſin̄ ſua cul pa abfuerit. ⁊ nō comparuerit in termino nullo modo. h. d. Secundū iſtam lec. diuidit̉ in duas partes. qꝛ primo log tur de cōtumacia que excuſat̉ rōne immediate cōparitiōis ſcd̓o de contumacia que excuſat̉ ꝓpter dolum aduerſarij vl aliud eccleſiaſticum impedimētū. ſecunda iʳ nec intra has. Nō ꝙ comparens poſt ſnīam latam cōtra eū ex vera ꝯ tumacia tm̄ reſtituit̉ ſi cito comparuit.i. iudice adhuc ꝓ tri bunali ſedente lꝫ ad alia iam diuerterit. ⁊ ſic erat ꝓnunciatō abſoluta ab ipſo ſed ante ꝓnunciationem eſſꝫ in fieri iſte vt detur comparuiſſe in termino. ⁊ ceſſaret materia. l. nr̄e. ꝗꝛ comparuiſſet in ip̄o actu loc̄. ergo hec lex vbi ꝓnunciatō iā lata erat. ⁊ abſoluta. ⁊ loquēdo in vero contumace īmediate tranſiuerat in rem iudicatā ⁊ ſi dicat̉ nil eſt īmutandum ex ſnīa que eſt rite lata ⁊ vallata ſuis ſolēnitatibus. Iſtud eſt verum ꝓpter euidentem equitatē. ſed hic euidens equitas occurrit.ſ. qꝛ cito cōparuit. vnde non preſumit̉ defuiſſe ex animo. ſed ex inaduertentia hor̄ vel puncti comparitōnis ⁊ eſt mirabilis preſumptō. Secundo no ꝙ ſi ꝗs nō compa 2uit ꝑ dolum aduerſarij. puta qꝛ aduerſarius dicit ēt ſe non comparituꝝ. tn̄ fefellit citatus. qꝛ comparuit ⁊ ꝓnunciari fe cit ⁊ dat̉ reſtꝰ ad littem. qꝛ ſi ceſſaret reſtº cōpeteret actio d̓ dolo. ꝑmittēda eſt ergo magis reſtꝰ ꝙͣ actio famoſa ad quā in ſubſidiū confluendū eſt cū remediuꝫ defficit aliud. It noͣ ꝙ vbicunqꝫ quis ē abſens ſui culpa ei eſt ſuccurrenduꝫ facit quod noͣ in. l. ꝓxima. ⁊. jͣ. de dāno infecto. l. ſi finita.§. ſed ſi forte. Conclude ex p̄miſſis ꝙ prima pars iſtius. l. lo quit̉ ẜm Io. in vero contumace q̄ citatus dixit nolo venir̄. Sed contra hanc lec. op. de tex. q dicit ſi citatus nō reſpon dit. ſolue ꝙ exponit̉.i. nō venit. tam̄ ſe nō venturuꝫ dixerat mutato tn̄ ꝓpoſito cōparuerat iudice ſedente ꝓ tribunali. Extra ſentit glo. que incip̄. i. nō venit. ſed hͦ occurrit qd̓ dam dubium vtꝝ dicens nollo venire extra iudiciū repute tur verus cōtumax. glo. ſentit ꝙ nō in. c. ſi ante de dolo ⁊ tu. in clem̄. nec videt̉ ꝙ de iſtis verbis credat̉ nuncio. licet credat̉ de citatione. facit d̓ ſenten. exco. li. vj. in. c. venerabil .§. ſecus. Bar. dicit ꝙ ēt ille ꝗ extra iudiciū dixit nolo venit eſt verus cōtumax ſicut hic pꝫ. qꝛ nō venit ad iudiciū. ergo nō fuerunt ꝓlata in iudicio. ⁊ tamē glo. appellat eum cōtu macem verum ẜm eum. ꝙ eſt veꝝ. qꝛ eſt in eo verus ꝯtēp tus. hoc ēt apparet qꝛ mulctari pōt facit. sͣ. ſi ꝗs iuſdice. nō obtem. in prin. ⁊.§. fi. ⁊ ita teneatis hoc videt̉ ſentire archi. in. d.§. ſecus. ẜo modo op. ꝯͣ lec. Io. contumax comparens iudice ꝓ tribunali ſedente pōt appellare ſine aliqua reſtōne vt noͣ. jͣ. l. ꝓxima. ergo ceſſat reſtꝰ in integrum. ergo hec lec. vr̄ falſa. Scd̓o dicit ꝙ verus cōtumax cōparens iudice ſe dente ꝓ tribunali non audit̉ ad appellandū ip̄o iure. qꝛ ſen tentia īmediate trāſiuerat in rem iudicatā ⁊ ſic nego oppoſi tum. Ex hoc noͣ ꝙ comparitō iudice ſedente ꝓ tribunali nil opitullat̉ ad appellandū ip̄o iure quod ſic ꝓbo. Aut verus cōtumax erat. ⁊ tunc nullo mō audit̉ appellans n̓ r̄medio reſtōnis vt hic ⁊ ſic ad appellan̄ in integrum reſtꝰ cōcedit̉. Ex hoc apparet ꝙ lex iſta malle allegat̉ ꝙ cōparitō iudi ce ſedente ꝓ tribunali affert beneficium appellandi. nā hoc nō dicit hͦ ſed dicit ꝙ offert bn̄ficium reſtōnis quod etiaꝫ apparet ex titulo. qꝛ eſt ſituata ī titulo reſtōnis. ⁊ nō in ma teria appellationū. ⁊ hic fixit Io. ſuam lec. Sed doc. nr̄i cōmuniter ſunt in opy. ꝯͣria.ſ. ꝙ verus cōtumax iudice ad huc ꝓ tribunali ſedente poſſit appellare ip̄o iure. ⁊ hāc opi. firmat glo. i. l. ꝓxima. ⁊ videt̉ fundari per rōnem huiꝰ tex.