Primū eſt amotio īpedimentoꝝ. Scd̓m appoſitio conueniētium. Impedimenta tollunt dignā celebratōem tria ſunt. Primū ē culpa mortalis. Scd̓m pena canonica. Tertium aliqd̓ inexiſtēs qd̓ nec eſt culpa nec canonica pena. Oīs em̄ celebrās in mortali pctō ſciēter( eſt poſt cōmiſſum mortale pctm̄: a eſt ſacramētalit̉ abſolutꝰ cuiꝰ mēoriā premiſſa ſufficiēti diligētia examinis ꝓprie cō­ſciētie hr̄e potuit) celebrat: etiā ſi ꝯtritꝰ foret: indigne accedit: acce dendo mortal̓r peccat: niſi neceſſitate aliqͣ ꝯſtrictꝰ ꝯfeſſorē ſe abſolue re potentē ad manū hr̄e poſſet. De cuiꝰ latiore declaratōe. Uide lec. 7. totū. lec. 8. Pene canonice impedientes dignā celi bratōem ſūt. Degradatio ſiue depoſitio. infamīa. irregularitas. Ex cōicatio. Interdictū. Suſpēſio. Qui aliqͣ haꝝ penaꝝ tenet̉ ꝯſtrictꝰ ſi celebrat ſciēs mortal̓r peccat. De vide lec. 9. Sūt aliqͣ dignā celebratōem īpediētia ſunt culpe aut pene: vt ſunt ſolutio ieiu­nij nature. Qui em̄ poſt mediū noctis aliqͥd ſumpſit modum cibi id eſt in ſtomachū vel in via ad ſtomachū: ſiue ſit nutritiuū ſiue me dicinale: digeſtiuū vel laxatiuum: debet celebrare. Et d̓r modū cibi ⁊c̄. qꝛ ſaliua traiecta: aut aliqͥd remanēs in dētibꝰ ex heſterna meſtione: aut guttula aque ex lotione oris cōmixta ſaliue: ma­nens in ꝓpria ſpecie: impedit dignā celebratōem: nec ſoluit natu re ieiuniū. de hoc lec. 10. Patit̉ hec inſtitutio exceptionem in cele brante: ſi per negligentiā primo in calice fuiſſet ſola aqua quā ſump ſiſſet: putās ibi fuiſſe ſacramentū. Tūc licet hac ſumptiōe ſoluiſſet ieiuniū nature. tenet̉ tn̄ de nouo ꝯſecrare ſumere: vt infra patebit Et ad cōicātes ſi fuerint infirmi timeat̉ periculū ex dilatōe via tici: in hoc caſu pōt infirmus etiā poſt cibū ſumptū cōicari. Item īmundicia corꝑalis ꝯiūcta ſpūali īmūdicie: vt fornicatio aut ſemīs ſomnialis effuſio: inducens mentis hebetudinē: durante hebetudi­ne ẜm doctores abſtinere facit a digna celebratōe. Similiter corꝑalis immundicia inducens horrorē ſacerdoti: vel populo cir­cūſtanti: aut periculū vomitus: impediūt dignā celebratōem. Se­cus de alijs īmundicijs corꝑalibus peccato coniunctis. em̄ polluuntur ſacramenta contagione immundicie corporalis. Unde leproſus aut ſeminifluus vel menſtrua patiens prohibetur a ce lebratione ſimpliciter. licet quandoqꝫ ꝓpter reuerentiā ſacramenti aut vitationem ſcandali non ſit culpabile abſtinere. De hoc vbi ſu­pra lectione decima. Secundum in genere: quod ad congruitatem celebrandi ex par­te miniſtri requiritur eſt appoſitio conuenientium. Sunt enim quedam ex ordinatione eccleſie premittenda celebrationi: vt ſunt actus quidam: orationes et ſacre veſtes. Lec. 9 Lec. 10 Lectio.11