Expoſitio Deinde ꝯcluſionē p̄fatiōis: iungit̉ deuota ſupplicatio: admiſi ſionis vocū nr̄aꝝ vocibꝰ angeloꝝ in diuina laudatiōe. addit̉ qͥbꝰ: ſcꝫ angel̓ nr̄as. hūiles quidē ſed rōnabiles: qꝛ vox eſt ſon­ intentōe ꝓlatꝰ: vt admitti: in laude tua: huiuſqꝫ ſacr̄i iubeas dep̄­camur: qꝛ ſinc tuo iuſſu facultatē dante: fieri neqͥt: vt inter angelos nr̄a vox audiat̉. Dep̄camur aūt ſupplici ꝯfeſſiōe. ſuꝑba p̄ſump tione dicētes. Sctūs. Sctūs. Sctūs ⁊c̄. Hec ſuccincte de expoſiti­on qͦtidiane prefatōis. Sunt etem̄ alie p̄fatōes: quidē ab illa diſſone: ſed: feſtoꝝ magnitudine aūt tꝑis qͣlitate. ad maiorē deuo tionis excitatōeꝫ: ex feſti tꝑis materia cauſas diuine laudis ſuper­addentes. Haꝝ decē ſunt nūero ab eccleſia romana recepte. Licet in eccleſia ambroſiana ſint multe pl̓es. In hac em̄ pene de ſingulis ſctīs ſpēalis hr̄ prefatio: in ſūmarie merita miraculoſa eorundē ꝯuerſatio declaratur. Sed vt dictū eſt in eccleſia romana decē ſunt receptē: ſcꝫ Una in albis paſchalibꝰ. Alia in aſcēſiōe dn̄i. Tertia in penthecoſtꝭ. Quarta in natali dn̄i. Quinta in epiphania. Sexta de apl̓is. Septima de ſctā trinitate. Octaua de ſctā cruce. Nona de ie iunio qͣdrageſimali addit̉ Decima de Maria ꝟgine Que vbi in ſtitute ſint. quere lec. 10. in fine. Sequit̉ hymnꝰ cōis laudis angeloꝝ et hominū. Poſtqͣꝫ preſatōeꝫ: ad ꝯfitendū dn̄o mirabilia in ſacr̄o oꝑanti ppl̓s exercitatꝰ eſt. Simul cōfitēde laudis declarata Premiſſa deniqꝫ ad dn̄ꝫ ſupplicatōe acceptatōe diuīe laudis. Seqͥt̉ cōis an geloꝝ hōimqꝫ adorāde trinitatꝭ excelſa laudatio. finita p̄fatōne rus voce ꝯſona hymnū canit dicēs: ſctūs ſctūs ſctūs ⁊cͣ. In iūcta eſt ſil̓ vox angeloꝝ hōim. Et ẜm hymnꝰ ille diuiditur in duas ꝑtes: in laude ſcꝫ angeloꝝ hōim: ſcd̓a ibi: oſanna In laude ange loꝝ ter replicat̉ Sctūs: ſubdit̉ in ſingulari. Dn̄s deꝰ ſabaoth: in trinitas ꝑſonaꝝ eſſentie vnitas deſignat̉: ter em̄ replicatum S. S. S. trinitatē ꝑſonaꝝ. qd̓ ſubdit̉ ſingularit̉ dn̄s ⁊c̄. vnitatē eēntie atteſtat̉ Dicit̉ aūt ſctūs: a ꝟbo ſanctio is. ire. qd̓ eſt firmare: ſtatu ere: ꝯſecrare. Sic hōies qꝛ fide firmati. ſctī dicunt̉ leges ſctē: quia ſtatute decrete mores ſctī: qꝛ ꝯſecrati honeſti. Dicit̉ ſanctꝰ qͣſi ſanguine hoſtie tinctꝰ: tractū a veteris ꝯſuetudine legꝭ: in nihil ſctm̄ dicebat̉: niſi qd̓ fuerat ſanguine hoſtie aſperſum vel vnctū. Pe ne em̄ oīa in ſanguine ẜm legē mūdabant̉. ad Heh̓.j. Dr̄ etiam ſctūs: q̄ſi a ſecularibꝰ negotijs ſeꝑatꝰ. ẜm Orige. Item dr̄ ſanctꝰ quaſi ſine terra. agros qd̓ eſt ſanctus. grece ſonat qͣſi extra terrā Hec aūt interpretatōes veriſſime diuine maieſtati ꝯueniūt. Deus em̄ nobis incarnatus. ſanguine alieno ſed ꝓprio tinctus eſt: fa ctus hoſtis pctīs: incōmutabilis eternus firm Lec. 10. Sictus