canonis miſſequantū ad beatitudinisconſecutionemquantū ad bona corporis que ſūt infima.pro ſpe ſalutis et incolūitatispatriaffectiones pias ⁊oꝑa meritoria: queſua ſunt ꝓpter cooꝑatōem liberi arbitrij ⁊ reddunt ꝓpter gratiā quāaccipiunt a te per quam ſunt meritoria operaſue. tibiqꝫ reddūt potaſuapr̄i cui appropatureternitasſpuiſctō. ſpūseſt qͥ viuificatfilio. qui eſt veritasIoh̓. 14. Ego ſumvia veritas ⁊ vita. Ecce tria diuinarum perſonarum attributa: ſcꝫeternitas: veritas ⁊ vitaeterno deo. viuo et vero☞ Poſtqͣꝫ orauit ſacerdos ꝓ omnibus recte credentibus fraternaliter. In hac particula orat pro quibuſdam ſpēalibꝰ ſingulariter:⁊ hoc primo premittitur. Secundo quod a deo eis petitur ſubinfertur ibi. pro ſpe. Tertio vt oratio pro eis exaudiatur allegat̉: ibi. Tibiqꝫ. Circa primum orans ſacerdos dn̄o dicit Memento. Nonꝙ deꝰ qͥ eternaliter oīa preſentia: p̄terita: futura. ⁊ poſſibilia: actualiter cognoſcit aliquoꝝ obliuiſci poſſit: vt opus ſit aliqua ſibi ad memoria reuocare. Siquidē actus diuine cognitōnis vnus ⁊ ſimplexac eternus: qͦ omnia intuetur: eſt ſua diuina ⁊ infinita eſſentia ⁊ id̓oſicut neceſſario eſſentia ſua eſt immutabilis: ita neceſſario oīa cognoſcit ⁊ nullius vnqͣꝫ obliuiſcitur. Sed obliuiſci neſcire et noſceredeo quandoqꝫ attribuitur per effectum. Ita ſcire dicitur quod approbat: vnde dicitur. Nouit dn̄s qui ſunt eius.2. Thi. 3. Et neſcirevel obliuiſci quos reprobat. Unde dn̄s dicturus eſt reprob̓ Mat.⁊. Nunqͣꝫ noui vos. Et iterum fatuis virginibꝰ fruſtra ſibi aperiripetentibus. Amen amen dico vobis neſcio vos Math̓.2. Ita etconuerſoꝝ malicias obliuiſcit̉ ad penā ⁊ a bono cadētiū merita nōrccordatur ad premium. Ezech̓. 14. Orat igitur ſacerdos vt deꝰ memor ſit per gratie appoſitionem: ⁊ peccatorum remiſſionem: et adꝯferendū ea q̄ ſtatim in hac or̄one ſubiungūt̉. ☞ Sequitur. Famuloꝝ famularūqꝫ tuaꝝ. N. ⁊ N. Hoc eſt fideliū te colentiū ꝑ ſidēorthodoxam: per quam profitentur te dominū celi ⁊ terre: ſeqꝫ ſubiectos tuos famulos. Et hic locus eſt: vt ſacerdos pro quibuſdamoret: vt ſacrificijreis appplicet. Id̓o dr̄ N. ⁊ N.Quo deꝰ dealicuſſiuiſci ſeu aliqͥd ſcire velneſcire.