Seite
Collatio XVII abbatis Ioſeph tua diſcretione ſubmouerit. Tuꝫ ille. qͥ patriarche virtutem ⁊ merito referret et nomine. nōne per dominum inquit ē hu­manarum cogitationū curatio: profe­rantur in medium. potens eſt enim diui na clementia ẜm fidem veſtram nr̄o eis medelam prebere conſilio. Expoſitio abbatis germani cur vel ī egypto reſidere mallemus vel retraheremur ad ſyria. C. v. O hec germanus. Crede­bamus inquit nos veſtre beati­tudinis viſione. nō ſolum leti­cia ſpiritali. ſed etiam profectu abunde repletos ad noſtrum cenobium recurſu­ros. et ea quę fuiſſemꝰ veſtro magiſterio ꝯſecuti a nobis poſt reditum vel tenui emulatione ſectanda. Hoc enim ⁊ ſeni­oꝝ nr̄orū dilectio ſibi ſpondere nos cō pulit. dum ſublimitateꝫ vite veſtre atqꝫ doctrine poſſe nos aliquatenus imitari in illo cenobio crederemus. Unde cum ex hoc nobis omnē eſtimaremus leticiaꝫ conferendaꝫ. intolerabili econtrario do­lore conficimur. conſiderantes illo nos ordine id quod ſalutare nob̓ eſſe cogno­ſcimus obtinere non poſſe. Ex vtroqꝫ er­go nunc latere coartamur. Si enī ꝓmiſ­ſioni quā ſeniorū charitate nos compel­lente coram cunctis fratribus in ſpeleo ī quo dominus noſter ex aula vteri virgi­nalis effulſit. ip̄o teſte deprompſimus. ſatiſfacere voluerimus. ſummū ſpirital̓ vitę incurrimus detrimentum. Sin aūt ſponſionis immemores. et in his regio­nibus reſidentes. vtilitati perfectiōis no­ſtre illam voluerimus poſtponere pactio nem. abrupta mendacij nō implete pro­miſſionis pericula formidamꝰ. Sed ne hoc quidem eſtus noſtros poſſumus re­leuare conſilio. vt poſtqͣꝫ velociſſimo re­ditu ſponſionis fuerit impleta cōditio. hec denuo loca celeri repetamꝰ recurſu. Nam qͣꝫuis ad profectum ſpiritaliū re­rum virtutemqꝫ tendētibus. periculoſa ac noxia ſit etiam parua dilatio. tamen pollicitationem fidei noſtre quāuis mo­roſo ſolueremus reditu. niſi nos non ſo lum charitate verumētiaꝫ auctoritate ſe niorum noſtrorum ſciremus in exolubi­liter colligādos. ita vt remeandi ad hec loca nobis poteſtas deinceps nullomo­do tribuatur. Interrogatio abbatis Ioſeph an̄ ī egipto maior profectus no bis qͣꝫ in ſyria conferretur. Cap. vi. D hec beatus ioſeph interpoſi­to aliquantiſper ſilentio. certi ī quit eſtis maiorem ſpiritalium rerum profectum in regione hac vobis poſſe conferri. Reſponſio de differētia inſtitu­tionum vtriuſqꝫ prouincie. Cap̄. vij. Ermanus. Quāuis etiaꝫ il­loruꝫ doctrine ſummas grates repēdere debeamꝰ. qͥ nos docu­er̄t a ꝑuulis magna conari. et dato bōi ſui guſtū. egregia perfectionis ſitim nr̄is viſceribus indiderunt. ſi quid tamen iu dicio noſtro creditur. nullam ducimus comparationem inter hec atqꝫ illa quę illic percepimus inſtituta. vt ſileamꝰ con­uerſationis veſtrę inimitabilem purita­tem. quā vobis nō ſolum mentis ac ꝓpo ſiti diſtrictione. ſed etiam locorum credi­mus beneficio patrocināte conferri. Un de nō dubitamus ad imitandam perfe­ctionis veſtre magnificentiā hāc q̨̄ cur­ſim traditur doctrinam nō poſſe ſuffice­re. niſi nobis etiaꝫ cōmorationis ipſius affuerint adiumenta. longiqꝫ temporis eruditio quotidiana inſtitutione torpo rem noſtri cordis vtcūqꝫ diſcuſſerit. Ꝙ perfecti viri nihil abſolute debeant definire. vel vtruꝫ ſine pctō poſſint definita reſcidere Cap. viij. Oſeph. Sanum quidem eſt atqꝫ perfectum. noſtreqꝫ ꝓfeſſi­on omnino cōueniens. vt ea q̨̄ ſb̓ aliqua ſponſione decernimus efficaci