Seite
De diffiniēdo vel nō diffiniēdo ter impleamꝰ. Ob quā reꝫ nihil oportet abrupte monachum diffinire. ne aut id qd̓ incaute promiſit implere cogat̉. aut conſideratione honeſtioris ītuitus reuo­catus ſponſiōis ſue preuaricator exiſtat. Sed quia nūc p̄poſitum nobis eſt. non tam de ſanitatis ſtatu qͣꝫ de infirmitatis curatione tractare. nō quid priore loco a vobis fuerit actitandum. ſed quēadmo­dum de ſcopulo huiꝰ pernicioſi naufra­gij poſſitis euadere. ſalubri eſt conſilio re quirendum. Quādo igitur nulluꝫ nos coartat vinculum. nec vlla conditio cō­ſtringit. de cōparatione ſecundarum re­rum optione ꝓpoſita. id quod maioris ē cōmodi prelegatur quando vero aliqͣ diſpendiorum obſiſtit aduerſitas. in cō paratione damnorū illud eſt appetendū quod leuioribus ſubiacet detrimentꝭ. vt quodam dictū eſt loco. De maximis ma lis minima deligas. Proinde qͣꝫtū vr̄a patefacit aſſertio. cū ad id vos loci ſpō­ſio incōſulta perduxerit. vt ex vtroqꝫ vo bis grauis incōmodi ſubeunda iactura ſit. in eaꝫ partem inclinandum eſt electi onis arbitriū. quę vel tolerabiliora diſ­pendia inferat. vel ſatiſfactiōis remedio facilius expietur. Si ergo maiora ſpiri­tui veſtro lucra ex hac commoratione credatis conferenda. qͣꝫ illa ſunt quę vo bis de cōuerſatione illius cenobij naſce­bantur. neqꝫ ſine iactura ingentiū cōmo dorum poteſt conditio veſtre ſponſioniſ impleri. ſatius eſt hoc vos mendacij vel nō implete promiſſionis ſubire diſpēdi­um. quod ſemel preteritum nec ipſuꝫ vl­tra iam repeti. nec alia per ſemet poterit generare peccata. qͣꝫ in illud incidere. per quod tepidioris vite vt dicitis ſtatꝰ qͦti diano vos atꝫ interminabili afficiat de trimēto. Ueniabilit̓ enī īmo ꝟo etiā lau dabiliter definitio īcanta mutabitur. ſi ad ſalubriorem tranſeat partem. nec cō ſtantie preuaricatio eſſe credenda eſt qͦti ens ſponſio vicioſa corrigitur. ſed teme­ritatis emendacio. Quę omnia ſcriptu­raruꝫ quoqꝫ poſſunt teſtimonijs aptiſſi me comprobari. qͣꝫ multis pernicioſum fuerit. definitionibꝰ ꝓprijs inheſiſſe. ⁊ ab­eis ecōtrario deſtitiſſe cōmodum fuerit ac ſalubre. Ꝙ plerūqꝫ vtilius ſit ſtatuta ir­rupere qͣꝫ implere. Eap̄. ix. Uod liquidiſſime ſācti apoſto li petri ⁊ iude traditoris exēpla teſtātur. Ille enī qꝛ diſceſſit ab­inconſulte diffinitionis ſnīa qua dixe­rat. non mihi lauabis pedes in eternuꝫ immortale chriſti oīnꝫqꝫ ſanctoꝝ ꝯſor­tiū promeretur. abſcidēdus ꝓculdubio ab huius beatitudinis gr̄a. ſi in ẜmōis ſui obſtinatione manſiſſet. hic vero perti­naciā ſuę retinēs ſpōſionis. ꝑpetua mor te damnatur. qͣ fuiſſet ꝓculdubio libera tus. ſi definitionis ſuę maluiſſet deſtitu­tor potius qͣꝫ pertinax inueniri. Qd̓ in il lis quoqꝫ duobꝰ filijs qͥ in euangelio ad oꝑationē vine deſtinātur euidētiſſime perdocemur. qͦꝝ vnus pr̄is reſtitit impe rio. alius ꝓna reſponſione ꝯſenſit. Sed nec illi ꝓfuit humilis obſequendaqꝫ re­ſponſio. quia preceptuꝫ patris opere de tractauit implere. nec illi obfuit refraga­tio iuſſionis. eo ꝙ ſtatuti ẜmonis obſtīa tione mutata. ſcopon patris operis exe­cutione cōpleuit. et id qd̓ reprehenſibili ter ſtatuerat. definitione correcta lauda biliter emendauit. Necnō ⁊ herodis cru entiſſimi regis exēplum. qui fidem incō­ſulte retinens ſacramenti. cruentiſſimus precurſoris domini extitit interemptor­vanoqꝫ timore periurij damnationi ſe­metipſum atqꝫ ſupplicijs perpetue mortꝭ immerſit. Primū etenī eſt optima ſtatu ere. ꝙ et ſi aliter ceſſerit. ſequēs eſt in me lius ea q̄ ſunt ſtatuta mutare. ordinatio nibusqꝫ noſtris iam iacentibus vt ita dixeri manū dexterā porrigere. Ubi prī­cipia ꝯſilij non approbantur. prudentia ē. vt vtili addita ꝓuiſione reparent̉. Si claudicat ad pͥma ſtatuta diſpoſitio. ad hibeat̉ ad ſcd̓a correctio In om̄ibꝰ ergo rebus conſiderandus eſt finis. et ẜm eū