Seite
Collatio XVII abbatis Ioſeph rare. ſed cōminationem ex neceſſitate ꝓ­poſitam. clemēti miſeratiōe mollire. Qd̓ ne ſolis ſpecialiter niniuitis crederet̉ do­minus preſtitiſſe. etiam generaliter erga omnes eadem ſe eſſe facturum per hiere miā perpetuo proteſtatur. et cum neceſſe fuerit incunctanter ſuā ſe ſententiā mu­taturum pro noſtris meritis repromittit dicens. Repente loquar aduerſus gentē et aduerſus regnū. vt euellā et deſtruam et diſperdam illud. Si penitentiā egerit gens illa a malo quod locutus ſum ad­uerſus eam. agam ⁊ ego penitentiaꝫ ſuꝑ malum qd̓ cogitaui vt facerem ei. Et ſu­bito loquar de gente et regno. vt edificē et plantē illud. Si fecerit malum in ocu lis meis. vt nō audiat vocem meā. peni­tentiā agam ſuper bonū qd̓ locutus ſuꝫ vt facerem ei. Ad ezechiel quoqꝫ ait No­li ſubtrahere verbū. ſi forte audiāt. ⁊ cōu̓ tat̉ vnuſquiſqꝫ a via ſua mala. ⁊ penite bit me mali. qd̓ cogitaui facere eis ꝓpter maliciā ſtudiorum eoruꝫ. Quibus teſti monijs declaratur. nō oportere vt perti­naciter in noſtris diffinitionibus herea­mus. ſꝫ ratione eas ac iudicio temperan­das ſemperqꝫ prelegenda ac preferēda eſſe meliora. et ad illam quę vtilior diiu­dicata fuerit partem. ſine cūctatione ali­qua tranſeundum Ꝙ nō ẜm immenſitatē preſcien tie diuina clementia ſed ẜm pre­ſentes actus vel remueret vnu­queqꝫ vel puniat. Cap. xxvi. Ilud etiam pre omībus ineſti­mabilis illa cēſura nos īſtruit. qd̓ cū ſit ei an̄ ortū vniuſcuiuſ­qꝫ precognitꝰ finis. ita ordine ac rōe cō­muni et humanis quodāmodo omnia diſpenſat affectibus. vt nō potentialit̓ nec ẜm preſcientie ſuę ineffabilem notici am. ſed ẜm preſentes hominū actus vni uerſa diiudicās. vel reſpuat vnūquēqꝫ vel attrahat. et vel infundat qͦtidie ſuaꝫ gratiam vel auertat. Qd̓ ita eſſe etiam illa ſaulis manifeſtat electio. cuius vti­qꝫ cū vituperabilem finē pre ſcientia dei ignorare nō poſſet. de tot milibus iſrael elegit eū ⁊ vnxit in regem. preſentis in il lo meritū vitę remunerans. nō peccatuꝫ future preuaricationis intendens. ita vt poſtqͣꝫ reprobus factus eſt. velut penitu­dinem gerens electionis ſuę deꝰ. huma­nis quodāmodo de eodem vocibꝰ atqꝫ affectibus conqueratur dicēs. Penitet me ꝙ conſtituerim ſaul regem. quia de­reliquit me ⁊ ꝟba mea opere nō īpleuit. Et iteꝝ. Uerūtn̄ lugebat ſamuel ſaulē qm̄ dominum penitebat ꝙ conſtituiſſet regem ſaul ſuper iſrael. Deniqꝫ hoc quo niā opere fuerat executus. poſtea etiaꝫ ꝑ ezechielem prophetam dn̄s proteſtatur cum om̄ibus ſe hominibus quotidiano geſturum eſſe iudicio. etiam ſi dixero in­quiens iuſto ꝙ vita viuat. et confiſus in iuſticia ſua fecerit iniquitatem. om̄es iu ſticie eius obliuioni tradētur. et ī iniqͥta te quā operatus eſt in ipſa moriet̉. Sin autem dixero impio. morte morierꝭ. ⁊ ege rit penitētiam a peccato ſuo. feceritqꝫ iu dicium ⁊ iuſticiam. pignus reſtituerit il­le impius rapināqꝫ reddiderit. in man datis vite ambulauerit. nec fecerit qͥcqͣꝫ iniuſtuꝫ. vita viuet ⁊ nō morietur. om̄ia peccata eius quę peccauit nō imputabū tur ei. Deniqꝫ cum ab illo populo quem ex omnibꝰ gentibus dn̄s adoptauit. pro­pter ſubitam vituli preuaricationē miſe ricordie ſuę auertiſſet aſpectum. interue­niens pro eo legiſlator exclamat. Obſe­cro dn̄e. peccauit populus iſte peccatum magnuꝫ. fecer̄t ſibi deos aureos. et nūc ſi remittis peccatū eoꝝ remitte. ſin alias dele me d̓ libro tuo quem ſcripſiſti. Cui reſpondit dominus. Si quis inquit pec cauerit coram me. delebo eū de libro meo Dauid quoqꝫ dum de iuda et perſecuto ribus chriſti prophetico ſpiritu querere tur. deleantur inquit de libro viuuentiū. Et quia nō merebantur ad penitentiaꝫ ſalutarem pro reatu tanti criminis ꝑue­nire. ſubiungit. Et cum iuſtis nō ſcribā tur. Deniqꝫ ī ipſo iuda vis ꝓphetice ma ledictionis euidenter impleta eſt. Nam