De diffiniēdo vel diffiniēdo expleto proditiōis crimine ſuſpendio ſe necauit. ne ſi poſt illam deletionem noīs ſui conuerſus ad penitentiam eſſet. iteꝝ cum iuſtis ſcribi mereret̉ in celo. Non eſt ambigendum. etiam iude nomen illo tempore quo electus a chriſto apoſtolatꝰ ſortitus eſt gradum. in libro viuuentium fuiſſe conſcriptum. ac pariter eum audi­ſe cum ceteris. Nolite gaudere. quia de­monia vobis ſubijciuntur. gaudēte aūt quia nomina veſtra ſcripta ſunt in celis Sed quia filargirie peſte corruptus. de aſcriptione celeſti ad terrena deiectus ē cōpetenter de eo ac de ſimilibus eius dr̄ per ꝓphetam. Dn̄e omnes qui te derelin­quunt confundentur. recedentes a te in terra ſcribentur. quia dereliquer̄t venaꝫ aquarū viuuentiuꝫ dn̄m. Et alibi. In ſilio populi mei erunt. et in ſcriptura domus iſrael ſcribentur. et ī terrā iſra­ei ingredientur. ſancti viri pertinaces ac du­ri eſſe poſſunt. Cap. xxvij. Ec illius precepti vtilitas eſt ſi­lenda. etiā ſi inſtigante ira vl̓ qualibet alia paſſione ſacramē to nos aliquo vinxerimus. qd̓ a nemine quidem monachorū fieri penitus debet. vtriuſqꝫ tamen rei cauſa integro mētis eſt penſanda iudicio. et cōparanda eſt il la res qͣꝫ ſtatuimus huic ad quā tranſ­ire cōpellimur. atqꝫ ad eam ſine cuncta tione eſt tranſeundum. quę ſuꝑueniēte ſaniore tractatu iuſtior fuerit iudicata. Rectius enī eſt noſtrum nos preterire­moneꝫ: qͣꝫ rei ſalubrioris ac pie ſubire ia cturam. Deniqꝫ nunqͣꝫ rationabiles ac probatos patres duros aut irreuocabi­les in huiuſmodi diffinitionibus fuiſſe reminiſcimur. ſed velut cerā calore ſolis ita eos ratione mollitos. et intercedente ſalubriore conſilio melioribus partibꝰ ſine heſitatione ceſſiſſe. Quoſcunqꝫ aūt vidimus definitionibus ſuis pertinacit inherere. irrationabiles ſemper probaui­mus ac diſcretionis expertes. Interrogatio an ſit contrariuꝫ predicte ſententie illud qd̓ dici­tur. iuraui et ſtatui. Cap̄. xxviij. Ermanus. Quantū ad hāc rationem pertinet que euidēter copioſeqꝫ digeſta eſt nihil oꝑ­tet monachuꝫ definire. ne aut preuarica tor inueniatur aut pertinax. Et vbi illd̓ pſalmiſte ponimꝰ eloqͥuꝫ. Iuraui ſta­tui cuſtodire iudicia iuſticie tue: Quid ē aliud iurare ſtatuere qͣꝫ definita im mobiliter cuſtodire: Reſponſio in quibus immobi lis definitio ſit tenenda et ī qui bus ſi oportuerit reſcindenda. Cap̄. xxix. Oſeph. Nos de principa libus mandatis ſine quibꝰ non poteſt ſalus noſtra omnino ſb̓ſi ſtere. iſta decernimus. ſed his quę ſine periculo ſtatus noſtri vel relaxare poſſu mus vel tenere. vtputa de irremiſſo rigo re ieiunij. de vini ſiue olei ꝑpetua abſti nentia. de progreſſu cellule penitus cohi bendo. de lectionis ſeu meditationis in­ceſſabili iugitate. quę ſine iactura profeſ ſionis ac propoſiti noſtri exerceri li buerit poſſunt et cum neceſſe fuerit irrep̄­henſibiliter pretermitti. Ceterum ſuper obſeruantia illorum principalium man datorum cōſtantiſſime definienduꝫ eſt. ac his etiā mors ſi neceſſe fuerit non vi tanda. pro quibus immobiliter eſt dicē­dum. iuraui ſtatui. Qd̓ fieri debet pro­cuſtodia charitatis. pro qua ſpernenda ſunt vniuerſa. ne bonū tranquillitatis il lius perfectioqꝫ maculetur. Similit̓qꝫ iurandum eſt caſtimonie puritate. nec aliud facere nos oportet pro fide pro ſo­brietate atqꝫ iuſticia. quę omnia indemu tabili perſeuerantia ſunt tenenda. et a bus paululum receſſiſſe damnabile eſt. De illis ꝟo corporalibus exercitijs que ad modicum dicūtur eſſe vtilia. ita ē vt diximus ſtatuendū. vt ſi qua ſuperuene rit certior pietatis occaſio que illa ſuade at relaxari. nulla ſuper his lege teneam. ſꝫ p̄termiſſis eis ad vtiliora libere trāſea­