telligenū ē oēs intra illā falliculā ꝯcludāt̉: qꝛ eēt puerile vt dic̄ hiero. Sꝫ erūt ibi ī locis circūiacētibꝰ. In ꝑua at̄ terra īnumerabilia milia hoīm p̄nt maxīe qn̄ ꝯſtrigunt̉. Et ſi neceſſe fu­erit. electi erūt ī aere corꝑm agilitate. dānati vero etiā poter̄t diuīa ſuſpēdēte ꝟtute. tūc iudex mal̓ diſceptabit eos oꝑibꝰ miſcd̓ie ha buer̄t: obiurgabit. tūc oēs ſuꝑ ſe plangēt ẜm on̄dit criſo. ſuꝑ math̓. di. Plāgēt ſe iudei viden­tes viuētē viuificātē quē qͣi hoīeꝫ mortuū exiſti mabāt ꝯuīcētes ſe corꝑe vulnerato: ſcelꝰ ſuū de negare poterūt. Plāgēt ſe gētiles vanis diſputatōibꝰ ph̓oꝝ decepti. irrōnabilē ſtulticiaꝫ putauer̄t deū colere crucifixū. Plāgēt xp̄iani pct̄ores magꝭ dilexer̄t mḋꝫ qͣꝫ deū vl̓ xp̄ꝫ. Plā gēt ſe he̓tici puꝝ hoīeꝫ crucifixū dixer̄t: vide ant ip̄m iudicē ī quē ꝯſpuer̄t iudei. Plāgēt ſe oēs tribꝰ t̓re. qꝛ nec reſiſtēdi ꝟtꝰ ē ꝯͣ. nec fugiē­di facultas an̄ faciē eiꝰ ē. nec peītētie locꝰ. nec ſa­tiſfactōis tp̄s. ex āguſtia oīm reꝝ. nihilqꝫ eis r̄ma net p̄ter luctū. Scd̓m ē dr̄a ordīs. naꝫ ſic̄ dicit greg. In iuditō qͣtuor er̄t ordīes. Duo ex ꝑte re­proboꝝ. duo ex ꝑte electoꝝ. Alij iudicant̉ et ꝑeūt. ſic̄ hi qͥbꝰ dicet̉. Eſuriui dediſtis ⁊cͣ. Alij iudicant̉ ꝑeūt. ſic̄ hi de qͥbꝰ dr̄. Qui credi­derit iudicatꝰ ē qꝛ nec iudicꝭ ꝟba ꝑcipiūt. eiꝰ fidē nec ꝟotenꝰ ẜuare voluer̄t. Alij iudicāt̉ re gnāt ſic̄ hi qͥbꝰ dicet̉. Eſuriui dediſtis mihi ⁊cͣ. Alij iudicant̉ regnāt. ſic̄ viri ꝑfecti alios iu dicabūt. ſnīaꝫ ferāt. qꝛ ſoliꝰ iudicis ē: ſꝫ di­cunt̉ iudicare.i. iudicāti aſſiſte̓. Et illa aſſiſtentia erit. Prīo ad honorē ſct̄oꝝ. Magnꝰ em̄ honor erit iudice ſeſſionē hr̄e. Iuxta qḋ ꝓmiſit dn̄s dicēs. Sedebitis ſuꝑ ſedes ⁊cͣ. Scd̓o ad ſnīe firmatōꝫ. ſnīaꝫ em̄ iudicis approbabūt ſic̄ aliquā do illi iudicāti aſſiſūt. eiꝰ ſnīaꝫ approbāt. ad ip ſā approbādā ſubſcribūt. Pſal. vt faciāt ī eis iu­diciū ꝯſcriptū ⁊cͣ. Tercio ad maloꝝ ꝯdēnatōem qͦs qͥdē ꝯdēnabūt ex vite ſue ꝯꝑatōe. Terciuꝫ e inſignia paſſiōis.ſ. crux. claui cicatrices in cor­ꝑe xp̄i. Hec em̄ erūt pͥmo ī on̄ſionē ſue gl̓ie vi­ctorie. ideo ī excellētia gl̓ie apparebūt. vn̄ criſo. ſuꝑ math̓. crux cicatrices radijs ſolis erunt lu­cidiores. Item ꝯſidera quanta ſit virtus crucis. ſol obſcurabt̉. luna dabit lumen ſuū. vt di­ſcas quātū crux luna lucidior ſole p̄clarior eſt Scd̓o in on̄ſionē ſue miſcd̓ie vt ex hoc on̄datur qͣꝫ miſericordit̉ boni ſint ſaluati. Tercio in on̄ſio­nem ſue iuſticie. vt ex hoc on̄dat̉ qͣꝫ iuſtiſſime re­ꝓbi ſint dānati. qꝛ.ſ. tantuꝫ p̄ciū ſui ſanguīs con tēpſer̄t. vn̄ in hec ꝟba eis exprobrabit. vt dic̄ cri ſo. ſuꝑ math̓. dicēs. ego ꝓpter vos factus ſū pter vos alligatꝰ ſum deluſus ceſus crucifi­xus. vbi eſt tantaꝝ iniuriaꝝ meaꝝ fructꝰ: Ecce ciū ſanguīs mei quē dedi redēptōe aīaꝝ vr̄arū. Ubi ſeruitꝰ vr̄a quā mihi p̄cio ſāguīs mei de­diſtis: Ego ſuꝑ gl̓iaꝫ meā vos hūi eēm deus apparēs. viliorē me oībꝰ rebꝰ vr̄is feciſtꝭ. oēm viliſſimā terre āpliꝰ dilexiſtꝭ qͣꝫ iuſticiā me am fidē. criſo. Quartū ē ſeueritas iudicātꝭ em̄ flectet̉ timore qꝛ oīpotēs ē. Criſo. nec re­ſiſtēdi ꝟtꝰ ē ꝯͣ ⁊cͣ. nec mune̓ qꝛ ditiſſimꝰ ē bern̄. veniēs veniet dies illa ī plꝰ valebūt pura corda qͣꝫ aſtuta ꝟba: ꝯſciētia bona qͣꝫ marſubia plēa. ille em̄ ē fallet̉ ꝟbis nec flectet̉ donis. Item aug. expectat̉ dies iudicij aderit ille eqͥſſimꝰ iu­dex nulliꝰ potētis ꝑſonā accepit. cꝰ palaciū au­ro argēto nullꝰ ep̄s vl̓ abbas vl̓ comes corrūꝑe poterit. Nec odio qꝛ optimꝰ ē. In em̄ qꝛ optīꝰ ē odiū cadere pt̄. ſapīe. xij. Nihil odiſti eoꝝ fe ciſti. Nec amore qꝛ iuſtiſſimꝰ eſt. Un̄ fr̄es ſuos.i. falſos xp̄ianos liberabit pͣs. fr̄ redimet. Nec errore qꝛ ſapiētiſſimꝰ ē. Leo ppͣ. Iſta ē ſcīa ſūmi iudicꝭ. Iſte trem̄dꝰ aſpectꝰ cui ꝑuiū ē ſolidū. aꝑtū ſecretū. Cui obſcura clarēt: muta rn̄dēt. ſilētiū ꝯfitet̉. ſine voce mēs loquit̉. Et eiꝰ ſapīa ſit tal̓ tāta ꝯͣ ip̄iꝰ ſapīaꝫ: nil valebūt allega tōes aduocatoꝝ. nec ſophiſmata ph̓oꝝ. nec p̄cla riſſima eloqͥa oratoꝝ: nec aſtucie ꝟſutoꝝ. De hiſ iiij. ſic dic̄ hiero. Quāti illic elīgues muti felicio res loqͣcibꝰ erūt: ad pͥmū quāti paſtores ph̓is: ad ſcd̓ꝫ. qͣnti ruſtici oratoribꝰ: ad terciū. qͣnti ebetes argutijs p̄frēdi ſūt cicerōis ad qͣrtum. Quītū ē accuſator horribil̓. tres tūc accuſa tores ꝯtra pct̄orē ſtabūt. Primꝰ ē dyabolꝰ. Au­gu. preſto tunc erit dyabolus recitās verba pro­feſſiōis nr̄e. obijciēs nob̓ q̄cūqꝫ fecimꝰ. ī loco ī hora peccauimꝰ. qͥd boni face̓ debuimꝰ. di cturꝰ ē em̄ ille aduerſariꝰ. eqͥſſime iudex iudica iſtū meū ob culpā. tuꝰ noluit gr̄aꝫ tuꝰ ē na­turā meꝰ miſeriā tuꝰ ob paſſionē. meꝰ ob ſuaſio . tibi īobediēs mihi obediēs. a te acceꝑat īmor talitatꝭ ſtolā. a me accepit hāc pānoſā indutꝰ ē tunicā. tuā veſtē dimiſit mea huc veīt. eqͥſſime iudex iudica illū meū mecuꝫ dānādū. heu heu poterit ne talis aꝑire os tal̓ īuenit̉ vt iuſte dyabolo deputet̉. aug. Scd̓s accuſator erit ꝓpriū ſcelꝰ. pct̄a ei ꝓprria vnūquēqꝫ accuſabūt. ſa­pīe. iiij. venient ī cogitatiōe pct̄oꝝ ſuoꝝ timidi. tͣnſducēt illos ex adu̓ſo iniqͥtates eoꝝ. bern̄. tūc lo q̄ntia ſil̓ eiꝰ oꝑa dicēt tu nos egiſti. oꝑa tua ſumꝰ te deſeremꝰ: ſꝫ ſꝑ tecū erimꝰ. tecū ad iudiciuꝫ ꝑgimꝰ. ml̓tiſqꝫ ml̓tiplicibꝰ criminibꝰ accuſa­bāt. Terciꝰ accuſator erit totꝰ md̓s. greg. Si q̄ris qͥs te accuſabit: dico totus mūdꝰ. offenſo crea­tore: offendit̉ totꝰ mundꝰ. criſo. ſuꝑ mat̄. ī illo die nihil ē qd̓ rn̄deāꝰ. vbi celū t̓ra ſol luna ⁊cͣ et to­tus mundꝰ ſtabūt an̄ deū aduerſus nos ī teſtimo