Miraculū de.s. katheri. CLXXXIII. ibiqꝫ cū cāticis leticie ſuſcipit̉. atqꝫ more pōtiſtꝰ cū ītroizatꝰ a clero ⁊ ppl̓o ſūmo paſtori ꝯmēdat̉ nec nō a frederico archiep̄o. illiuſqꝫ ſuffragāijs pꝰ aliqͦt dies ī ſacerdotē apl̓icū ibidē ꝯſecratur Igr̄ pꝰ ml̓ta pietatis ⁊ eꝗtatꝭ oꝑa. qͥbꝰ d̓o ẜuire ſtudebat febricitae̓ cepit. quā corꝑis moleſtiā il li qͥ neſcit occaſū ſedul̓ p̄cibꝰ vite ſue ꝯmēdauit excurſū di. Deꝰ miẜeri dignet̉. ⁊ mͥ miſero pct̄o ri. mortē nūc ſubeūti. ⁊ cuiqꝫ eā timide ac hūilit̉ aſpiciēti. hͦ cū dixiſſꝫ. r̄uerēt̓ ocl̓us clauſit. ac ve lut ī ſōno pauſās. pͥdie kl̓. nouēbriū ī pace qͥeuit Epiſcopꝰ quidā medi olanēſis Sabinꝰ noīe. vir vite venerabil̓(ſic̄ refert petrꝰ rauēnēſis ī li. geſtoꝝ noͣbiliū) pꝰ mr̄eꝫ dn̄i ꝟginē katherinā ī p̄cipua deuotōne hēbat hāc et̄ ab īfātia ſibi ſpōſā elegerat ⁊ ip̄aꝫ oībus ſacris ꝟgībꝰ p̄ferre ſolebat. vtpote adiutricē fideliſſimā. Cū igr̄ p̄dictꝰ p̄ſul vltͣ mare nauigaſſꝫ cū abbate theodoro d̓ mōte caſſino ⁊ duobꝰ ca pellanis ⁊ militibꝰ ⁊. xv. ẜuis. ⁊ ſepulcrū dn̄i viſi taſſꝫ. mōtē ſyna ſil̓ adierīt. Et ecce dux qͥdā turcoꝝ ferociſſimꝰ hoſtis xp̄ianoꝝ. a ſoldano rediens cū ml̓tis armatis ep̄o ī pede mōtis occurrit cꝰ comitiuā vt vidit atrocit mox ꝑemit di. Sic̄ feci familie ſic faciā dn̄is. qd̓ cū dictꝰ ep̄us et ab bas vidiſſent. ceper̄t ducē rogae̓ di. Liceat q̄ſu mꝰ nob̓ mōtē ip̄iꝰ priꝰ aſcēde̓ ⁊ gl̓ie ꝟgīs tubā viſitae̓. deīde ꝗcꝗd tibi placuerit ſuſtīebimꝰ patiēter. Quibꝰ rn̄dit. Ncc̄e ē hac vice vt mea nō vr̄a volūtas fiat. ⁊ ꝯfeſti p̄cepit vt lingua. ocl̓is auribꝰ. naribꝰ. manuū ac pedū ſūmitatibꝰ vterqꝫ pͥuaret̉. ſicqꝫ adhuc ſemiuiui ī iumētis ad tu mulū veherēt̉. dixitqꝫ. Nūc qͥd vobis valet hꝰ ſepulcri viſitatio. Et adiecit. Cū mēbra vob̓ re naſcunt̉ qd̓ īpoſſibile ē: tūc abſqꝫ dubio dei vr̄i legibꝰ adhe̓bo. Cū gͦ ad tūbaꝫ ꝟgīs veniſſent: abbas ꝯtinuo exprauit. ep̄s ꝟo ſic̄ potuit p̄ces fudit. Et ecce circa noctꝭ mediū mōs totꝰ vehement̓ ꝯtremuit. tātuſqꝫ terror ac pauor ducem īuaſit cū ſuis. vt īde fuge̓ vellēt nec valent. Po ſtea ꝑ trium ꝟo horaꝝ ſpacia tāta luīs redundātia ibidē reſplēduit. vt n̄ ſolū vicini: ſꝫ et̄ ſaraceni ī remotꝭ ꝑtibꝰ ꝯſtituti. hora eadē vigilātes diē clarū crederēt eē factā. ⁊ ip̄m mōtē ſyna ī ſolē ꝯuerſū eſtīabāt. Int̓ea ꝟgo katherina detumulo ꝓceſſit ⁊ triſte caput ſui amatoris tactu blādo ꝑmulcēs. pͥmo ocl̓os. aures. naſū ⁊ līguā deīde mēbra oīa doloroſa pungēs ṗſtine reſtituit ſanitati. Cū vir dei gl̓ioſā ꝟginē corꝑalibꝰ cerne̓t ocl̓is. īeffabili gaudio r̄plebat̉: ſꝫ fulgorē pulcritudīs eꝰ ferre n̄ valēs ad pedes eiꝰ cecidit quē ip̄a ſtatī p̄cipiēs eleuari. Nā duo pulcerrimi iuuenes iuxͣ cā ſtabāt. ip̄m d̓ t̓ra leuabāt. cui co. Scire debes mi care oꝑamator meꝰ ⁊ ſi ſus meꝰ ih̓s xp̄c h̓ ⁊ ī futuro te ⁊ omēs hōrātes me ꝑatꝰ ē hōrare. Et qꝛ ꝑdidiſti ꝓpt̓ me līguam tnā. vix ī ꝓprio ydeomate expeditā. ecce comodaui tibi meā ī greco ⁊ latīo ꝑitiſſimā. Pret̓ea. oēs aīas familie tue noueris eē ī ſinu abrahe. fa cto inſuꝑ die craſtīa cū miſſaꝝ ſolēnia celebraueris. ſct̄o euāgelio ſingl̓a mēbra abbatꝭ d̓ oleo qḋ ſudat d̓ tumulo meo punges: ſicqꝫ ſuſcitabi tur ⁊ an̄qͣꝫ d̓inū officiū ꝯpleas ad vigorē ⁊ ſtatū ṗſtinū reformabit̉. His dct̄is ꝟgo bt̄iſſima de xtrā pōtificis app̄hedit. dāſqꝫ illi anulū p̄cioſū ⁊ cartulā aureis lr̄is ſcriptā ⁊ diſꝑuit. ⁊ miri ibdē odoris fragrātia remanſit. Cartula ꝟo tres ꝟboꝝ lineas hēbat ⁊ hͦ ꝑ ordinē ꝯtīebat. pͥma linea. ſabine he lr̄e ſūt int̓ me ⁊ te ſigͣ dilectōnis ꝑpetue. Scd̓a fec̄ tibi merituꝫ īgēs dolor. faciet tibi gaudiū vehemēs amor. Tercia. ducē bapti zab̓: ſanꝰ ad ꝓpria remeab̓: ſicqꝫ decēnio expleto laudabilit̉ mecū eris ī celeſti pallatio. Tūc vir īmēſas gr̄as ⁊ laudes d̓o reddidit ꝓ tā ineffabili ꝯſolatōe. quā ei exhibuerat pn̄tia ꝟgīs gl̓ioſe. Facto igr̄ die dux mōtē aſcēdit. ⁊ cū ep̄m ad altae̓ ꝓcedētē. vidētē. loquētē. ⁊ oīa mēbra inte gͣlit̓ hn̄tē ꝯſpice̓t: obſtupuit vehement̉. Tūc le cto euāgelio pn̄te duce. ep̄s mēbra abbatis qͥ ī medio poſitꝰ erat vngēs ꝑ ordine abbas oībus videntibꝰ rediuiuꝰ apparuit. Sicqꝫ mēbris oībꝰ r̄naſcētibꝰ an̄qͣꝫ d̓inū officiū ꝑfice̓t pleīſſime ſanatꝰ ē. Quo viſo miracl̓o: dux lacrimis ꝑfūdit̉. corde ꝯpūgit̉. ⁊ āplectit̉ fidē. ⁊ cū ml̓tis nobilibꝰ ꝑfecte credētibꝰ ab ep̄o baptizat̉. Qui cum hedibꝰ care̓t: ſecl̓o renūciauit. t̓rā ſuā vēdidit ⁊ bonā portōeꝫ fr̄ibꝰ ī mōte ſyna degētibꝰ tͣdidit. Romā cū ep̄o ⁊ abbate ⁊ alijs multis deuotōis gr̄a veīt. ml̓ta auri pōdera ſecū d̓ferēs pauꝑibꝰ tribuit. Deīde ad ꝯſiliū ſct̄i ſabini: famoſiſſimū moͣſteriū ꝟginū qḋ dr̄ aula dei ī hōre. b. katherīe fūdauit. qd̓ ī ml̓tis poſſeſſiōibꝰ ⁊ diuitijs am pliauit. Poſtrēo ī mōte caſſino mochalē hītuꝫ ſuſcepit. ibidēqꝫ xp̄o regi. ſueqꝫ mr̄i ⁊. b. katheri ne qͣꝫdiu vixit deuotiſſime militauit. ſct̄s ꝟo ſabinꝰ cū pꝰ decēniū ad extremū veīſſꝫ: dignū deo ſpm̄ efflauit. ſꝫ cū līgua eꝰ ī ore eiꝰ mime appare̓t nulli dubiū qͥn ꝟgo gl̓ioſa eā tulit. q̄ ſuo deuoto eā ꝑ decēniū mutuauit. In huiꝰ qͦꝫ gl̓ioſi ep̄i memoriā anuulꝰ ⁊ carta apd̓ mediolanū vſqꝫ ho die ſeruantur. Finit lombardica hyſtoria ꝑ mandata. Anthonij koburger Nurenberge impreſſa. Anno ſalutis. Mcccclxxxij. kl̓. octob̓.
