![]()
Lizabeth interpre tat̉ deꝰ meꝰ ꝯgͦuit. vl̓ dei mei ſeptīa. l̓ d̓i mei ſat̉ itas. Dicit̉ gͦ prīo elizabeth demeꝰ cogͦuit. qꝛ deus eā cogͦuit. i. ſuo bn̄placito obẜuauit et approbauit vel cogͦuit.i. noticiā ſue cognitōnis ſibi īfudit. Scd̓o dr̄ elizabeth.i. dei mei ſeptīa. ip̄a em̄ hūit ſeptimā dei. vel qꝛ ſepteꝫ oꝑ bus mīe ſe exercuit. vel qꝛ nunc eſt in ſeptīa etate qͥeſcētiū ꝑuētura. ⁊ tādē ī octaua reſurgētiū. vel ꝓpt̓ ſepteꝫ ſtatꝰ in ꝗbꝰ fuit. Ip̄a nāqꝫ fuit ī ſtatu virgīali. Scd̓o ī ſtatu ꝯiugali. Terco in ſtatu viduali. Qꝛto ī ſtatu actiuo. Quīto ī ſtatu ꝯtēpla tiuo. Sexto ī ſtatu r̄ligioſo. Et nc̄ ſeptīo in ſtatu glorioſo. Et iſti ſepte ſtatꝰ maīfeſte ꝯtinēt̉ ī legē da ſua. vt poſſit dici de ea qḋ dr̄ ī daniele de nabucho. Septē tꝑa mutāt̉ ſuꝑ eā. Tercio dr̄ dei mei ſaturitas. deꝰ em̄ mō ſatiauit eam et r̄pleuit ſplēdoe̓ ꝟitatis. dulcedīe ſuauitatis. ⁊ vigoe̓ trinitatis. Un̄ aug. ī li. de ci. dei. agēs d̓ cītate dei vi get. ī ꝟitate dei lucet. In ꝟitate dei gaudet. Lizabethilluſtriſ regis vngarie filia. gene̓ nobil̓ ſꝫ fide ac religiōe nobilior ſtirpē. tānobilem nobilitauit exēpl̓. illuſtrauit miracl̓is ⁊ decorauit gr̄a ſctitatis. Quā autor nat̉e ſup̄ nat̉am qͦdāmō extuit: dū puella r̄galibꝰ nutrita delitijs: oīa puerilia aūt oīo ꝯtēneret. aut ad dei obſequiū māciparet. vt liꝗdo clareat tenera eiꝰ infātia. quā ta ſimplicitate viguit. quāta dulci deuotōe incepit. Extūc ſiꝗdē cepit bonis aſſueſce̓ ſtudijs. ludos ſperne̓ vaītatis. ſucceſſus ꝓſperos fuge̓ mū di. ꝓfice̓ ſemꝑ ī reuerētia dei. Cū adhuc eēt quīquenis: ī eccl̓ia orādi gr̄a tā ſedula ꝑmanebat. vt eā eiꝰ ſodales vel ācille auelle̓ vix valerēt. Quaꝫ cū ācille vel coetanee obẜuarēt: aliquā de ill̓ cā ludi ꝟſus capellā īſe videbat̉. vt ꝑ hͦ ītrādi eccleſiā opportuītatē captae̓t. quā īgrediēs genua flectebat. aut pauimēto toͣlit̓ incubebat. Et lꝫ lr̄aꝝ ꝑitiā nō hr̄et. tn̄ corā ſe ī eccl̓ia ſepe pſalteriū expādebat. vt qͦdāmō ſe lege̓ finge̓t. ne velut occupatā ꝗs īpedie̓t. ſe qͦꝫ cū puellis ad terrā ꝓſtratā ludi ſpē mēſurabat. vt ſo tali occaſiōe d̓o r̄uerētiā exhibe̓t. In ludo etiam ⁊ anuloꝝ ⁊ alijs ludis ſpem totā ī deū pōebat. et ex his qͥ puella ꝑuula lucrabat̉. vl̓ al̓s peculiarit̓ poſſidebat: puell̓ pau ꝑculis decīas exhibeat. īducēs eas vt ſepe orōeꝫ dn̄icā dicerēt ⁊ crebro ꝟgīeꝫ ſalutarēt. Creſcēs ꝟo ꝑ etatē tꝑis: creſcebat āpliꝰ ꝑ affectū deuoti onis. Nā bt̄aꝫ ꝟgīem dei geītricē ī ſui pr̄onā et aduocatā: et bt̄ꝫ ioh̓eꝫ euāgeliſtā ī ſue caſtitatis cuſtodē elegit. Cū eī ſingl̓e ſcedule ſingl̓oꝝ apo ſtoloꝝ noībꝰ īſcpͥte altari īponerēt̉: ⁊ qͣlibꝫ aliaꝝ puellaꝝ caū ſibi ſcedulā ꝯtīgētē acciꝑet. iſta ora tione fuſa tribꝰ vicibꝰ ſcedulā vbi nomē ſct̄i petri erat īſcriptū vt deſiderabat accepit. ad quē tā to deuotōis ferebat̉ affectu. vt nihil ī eiꝰ noīe pe tētibꝰ denegae̓t. Ne ꝟo mūdi ſucceſſꝰ ſibi nimiū blādiret̉: qͦtidie ī rebꝰ ꝓſperis ſibi aliqͥd detrahe bat. Cū eī in aliqͦ ludo ſibi ꝓſpere ſuccede̓t: reliquū int̓mittēs dicebat. nolo ꝓcede̓ ſꝫ ꝓpt̓ deū re liquū int̓mitto. Cū ad choreas qͦꝫ cū puell̓ cet̓is aduocata. cū vnū circuitū ꝑegiſſꝫ: dicebat. Sufficiat vob̓ vnꝰ circuitꝰ iā ꝓpt̓ deū alios dimittāꝰ et ſic ꝑ talē modū puellas a vaītatibꝰ temꝑabat. Ueſtimētoꝝ laſciuos vſus ſꝑ abhorruit ⁊ oēm ī his honeſtatē dilexit. Certū qͦꝫ ſibi nūerū orōnū īdixe̓at. quē ſi qn̄ occupatōe aliqͣ p̄uēta nō potuiſſet ꝑfice̓ ⁊ ab ācillis lectū īgredi coget̉: cum celeſti ſpōſo vigilias vigilāter ſoluebat. Dies qͦꝫ ſolēnes puella nobilis tāta deuotōne colebat. vt et̄ maīcas ſibi ꝯſui nulla rōe pate̓t̉. an̄qͣꝫ miſſaꝝ ſolēnia ꝯplerēt̉. Cirotecaꝝ et̄ vſus an̄ meridiē ī diebꝰ dn̄icis ſibi int̓dixit. volēs ī hͦ et ſacre deferre ſolēnitati: et ſue ſatiſface̓ deuotōi. ꝓpt̓ qd̓ ſolita erat ad hec et ſil̓ia ſe ꝑ votum aſtrigere ne ꝗs eā poſſet aliqͥbꝰ ſuaſioībꝰ a ſuo ꝓpoſito reuocae̓. Officiū eccleſiaſticū audiebat cū tāta reuerētia. vt cū ſacra legerent̉ euāgelia. vel ſacra hoſtia cō ficeret̉. manicas ſi forte ꝯſute eēt ſolueret ⁊ mo nilia deponeret ⁊ capitis ornamēta ī immo locaret At vbi gradū ꝟginalē prudēter texit et īnocē ter ꝑcurrit: ꝯiugalē gradū intrare cōpellit̉. vtpo tē que ad hūc paterno imꝑio vrgebat̉ fructum ꝑceptura triceſimū. que fidē trinitatis ẜuauit in decalogo p̄ceptoꝝ. Cōſenſit igit̉ licet īuita ī copulam cōiugalē nō vt libidini cōſentiret. ſꝫ ne pa tris p̄ceptū ꝯtemnet: ⁊ vt filios educādos ad dei ſeruitiū ꝓcrearet. Quis em̄ fuerit legi thori ꝯiugalis aſtricta nulli tn̄ delectatō fuit ſubiecta. qd̓ inde maīfeſte cōſtat. qm̄ in manibꝰ magiſtri conradi votū emiſit. ꝙ ſi viro ſuo eam ſuꝑuiuere cō tingeret. cōtinētiam ꝑpetuā obſeruaret. Fuit igitur lantgrauio turingie ſociata cōiugio: ꝓut regalis exiebat magnificētia: et diſpoſitio ordīauit diuina. vt ſcꝫ ibidem multos ad dei amorem ad duceret: et incultos homīes edoceret. licet at̄ mu tauerit ſtatum mentis: nō mutauit mētis affectū Quāte aūt fuerit deuotōis et huiliatōis ad deū quāte auſteritatis et abſtinētie ad ſeip̄aꝫ. quāte largitatis et mīe ad pauꝑes. ex his q̄ ſubiecta ſt̄ aꝑtiꝰ declarat̉. Nā in orōne tāti extitit feruoris vt etiā ancillas ad eccleſiā gradu cōcito p̄ueīret vt qͣſi quibuſdā clādeſtinis orōibꝰ aliquā d̓i gratiā impetraret. In nocte ad orōeꝫ ſepe ſurgebat rogāte eam marito vt ſibi ꝑceret et quiēti alicui corpꝰ donaret. Ordīauit at̄ cū quadā domicella 