![]()
cant̉ mōachice vite normaꝫ ꝓfeſſꝰ ē. In qͣ qͣnto rigorē: qͣliqꝫ obẜuātia vixerit. ⁊ ꝟtutū ſuaꝝ exitꝰ ⁊ on̄ſe ſibi d̓initꝰ viſiōis patefecit ꝓuētꝰ. Nā cū. b. vuolfgāgꝰ adhuc ī pr̄no ſolo poſitꝰ. ꝑegrinari ꝓ amore d̓ino affectae̓t. ⁊ hmōi deſiderijs ſct̄oꝝ ſe ſuffragijs iugit̉ ꝯmēdae̓t bt̄m xp̄i ꝯfeſ ſorē othmarū. cui ſe ſuaqꝫ freq̄ntiſſime ꝯmedabat. ſibi ī ſōnis aſtae̓ videbat. quē iuſſꝰ intēdere ab eo hmōi accepit ꝟba. qͥa rogatꝰ a te. rogaui dn̄m ꝓ te. maīfeſto tibi nūc fut̉ a q̄dā. Pauꝑ et inops d̓ hac ꝓuīcia egredie̓is: ſꝫ ī alia ī qͣ ꝓ amo re dn̄i exulabis. ep̄atū caducis rebꝰ ſatis locupletē p̄deſtinatōe d̓ina ſuſcepturꝰ eris. Cꝰ ī admīſtratōe ſi fidelē te exhibueris expletis. xxij. an nis vitā tͣnſitoriā eris exiturꝰ. ⁊ et̓nā ingreſſurꝰ: Et hͦ ꝓculdubio ſcire te volo. ꝙ aīaꝫ tuā ꝯdito ri redditurꝰ es ī loco vbi ſb̓ noīe xp̄i a xp̄iās me moria mea venerat̉ ⁊ colit̉. Quo me ī hora exitꝰ tui d̓ egypto hꝰ md̓i ſꝑo aduētuꝝ cū cet̓is qͦs d̓ ciuibꝰ ſuꝑnis ad te venturos ꝯfolatores hr̄e merueris. Sct̄s igr̄ vuolfgāgꝰ hac viſiōe ꝑce pta. eo āpliꝰ qͦ certiꝰ ītēdebat aciē mētis ī ſpeculū d̓ine ꝯtēplatōis. reputās igr̄ ſecū qͣlit̉ ī ſalute alioꝝ ſibi ꝯceſſū duplicae̓t talētū. Cꝰ rei gratia moͣſteriū ⁊ mochū deſerēs īmo ẜm apl̓m maiora emulari cariſmata cupiēs. ꝑ alemaniā deuenit exul ī noricū. ad cꝰ oriētalē ꝑtē cū hūili commi tatu p̄tēdēs. p̄dicādi gr̄a panonie petijt ꝯfinia. ē qͣ ꝑ piligrimū patauiēſem ep̄m euocatꝰ pie vt decuit huanitatis ab eo ſuſcipit̉ ⁊ fouet̉ officio Apud quē et̄ rogatꝰ ē. ⁊ iuſſꝰ māſit aliqͦt diebꝰ. Hoc int̓ cetera prudēti ſecū tractās mēte. qͣre ꝓhibitꝰ ſit ab adducēda ad deū pānanioꝝ gente. Quo ꝯmoratōis tꝑe idē ep̄s optīe vſus. vt pote qͥ erat apprime eruditꝰ. ⁊ gene̓ nobiliſſimꝰ. clādeſtina ⁊ maīfeſta d̓ini ẜuicij obẜuatōe ac aſ ſidua ſacre ſcript̉e īdagatōe ſatis ꝓbauit. hunc quē ſuſceꝑat ꝑegrinū n̄ eē gyrophagū: ſꝫ ſtabi. lē et vere fidei domeſticū. Un̄ ⁊ qͦſdā de ſuis fa miliarit̉ ꝓ eo alloqͥt̉ di. O qͣꝫ felix eccl̓ia q̄ d̓o vo lēte iſto donabit̉ ſacerdote. Ergo ncc̄riū valde vidr̄ in ⁊ vtile. vt huic famulo dei petā regimen Ratiſbonēẜ ep̄i. ꝗ optīe ꝯueīt ſicubi habūdat bona volūtas. vt eā et̄ ad bōa oꝑa ꝓcede̓ faciat bn̄ collata facultas. Bonū ꝗppe qḋ h̓ vir ſemīare voluit. īduratis cordibꝰ paganoꝝ ⁊ ſalutis obſeqͥuꝫ qd̓ r̄pulit cecitas illoꝝ. qn̄qꝫ fortaſſis hͦ eodē agꝝ dn̄icū excolētē: dabit fructuꝫ ſuū ī ppl̓is xp̄ianoꝝ. Ad hͦ ꝗdā rn̄dētes dixerūt Quō fieri pt̄ vt iſte pauꝑ ⁊ igͦtꝰ ad hōrē accedat tāti ep̄atꝰ. cū iā aliqͣ alti ſanguīs ꝑſone. hūc apd̓ īꝑatorē p̄dijs ⁊ pecuīa ꝯpeſantes ſibi ꝯtē tarūt aceſce̓. Quibꝰ ille refert ꝟba pōderoſa: ſꝫ nō adeo moroſa. Diuīa et hūana. valde inter ſe ꝓbant̉ diſtae̓ iudicia. Sꝫ ſcrutator cordiū et renū. ab initio mūdi elegit ꝯtēptibilia ⁊ igͦbilia. vt ꝯfunde̓t fortia. Et ecōtrario mudꝰ qd̓ ſuū ē ſuꝑbe ad horā extollit. ac ī breui cū ꝯfuſiōe diſ tollit. Un̄ oꝑepciū cēſeo. qͦ mittā ad marchico mitē. cꝰ ꝯſilio ml̓ ta ſolꝫ face̓ īꝑator. vt ſugere̓t ene ꝑ ābitōꝫ aūt ſimoniacā he̓ſim. quēqͣꝫ ep̄aleꝫ ſinat acciꝑe dignitatē: ſꝫ ob eternā remuneratō nē. quē huilē ⁊ modeſtū ac eruditū īuenerit. nec nō officijs eccl̓iaſticis aptū eē ꝓbauerit. hūc cꝰcūqꝫ ſit ꝯditōnis vl̓ ꝑentelle ꝓmoueri faciat ad culmē eccl̓ie. Per legatōꝫ igr̄ ep̄i. ac ſuggeſtionē ꝯſiliarij. imꝑator ſue et eccl̓iaſtice vtilita ti admonitꝰ. īmo qd̓ veriꝰ ē nutu dei cꝰ ī manu ē cor regis. Prīceps bonꝰ otto ſcd̓us. aīo mutatꝰ. oēs ꝗ ꝓ eodē ep̄atu adipiſcēdo laborabant: auertit. ⁊ ſe totū ad electōꝫ venerādi viri ꝯu̓tit vuolgāgi. Sicqꝫ legatos pꝰ eū celerit̓ mittit. qͥ vt miſſi fuerāt ꝑgētes: īuenert eū cuꝫ p̄nomīato ep̄o ꝯmorātē: ſꝫ iā ad patriā repedae̓ cogitatē. Bt̄s at̄ vuolfgāgꝰ ignarꝰ erat legatōis iꝑatoris. ⁊ ceteraꝝ reꝝ ꝓ ſe geſtaꝝ. ⁊ idcirco aīm intēdebat aliorſuꝫ. Cūqꝫ legati qͣre venerit ei indicarēt. pͥmū recurrit ad ſecretariū cordis. ſe ſuaqꝫ deo ꝯmēdās ī ītimis. deīde ep̄o piligrimo. cꝰ caritate ibi detētꝰ erat. cām ſuā expones. id qͦ gͣuabat̉ tꝑamēto leuiabat ſimplicitatis colūbine ac prudētie ſerpētine. atqꝫ ī hūc moduꝫ ꝓloqͥt̉ di. Hoc nouum qd̓ mͥ ꝑ nūcios imꝑatoris dn̄i ottonis ſcd̓i veīt. caritas tua efficit. cui pͥmū bone volūtatis abſqꝫ dubio erit. ſꝫ mee ꝑuitati timorē īcutit. qꝛ neſcio ſi volūtas d̓i ſit. Et qꝛ mū dus ſub ſpē religiōis ml̓tos ad vicia tͣhit. Cui rn̄dens ep̄s dixit. Qꝛ dicis te time̓. hͦ mētis ē ꝓuide. Sꝫ hāc ī bonā ſpem erigit p̄s. qͥ dic̄. Ini tiū ſapiētie timor dn̄i. Et iteꝝ. Timor dn̄i ſct̄s ꝑmanēs ī ſecl̓m ſecl̓i. Tl̓ia qͦꝫ pontifice ꝓloq̄nte. vir venerādꝰ vuolfgāgꝰ. ꝑ mētis ſpeculatōꝫ. diſpēſatōis d̓ine intuēs moderamē. ſubſe tur d̓i. Ecce ẜuꝰ dn̄i fiat mͥ ẜm ꝟbū tuū. Tunc arrepto itine̓ cū his ꝗ miſſi fuerāt ab īꝑatore. te tēdit ī ꝑtes occidētales bauarie. Cūqꝫ ꝑuētum eēt ad regiā cītatē. clerꝰ ⁊ ppl̓s ẜm more eccl̓iaſticū vnanimit̉ vt īꝑator petijt. ſct̄m vuolfgangū eleger̄t. atqꝫ cū vniu̓ſali electōe ad curiā euꝫ regiā miſerūt. Cūqꝫ ī pn̄tiam ceſaris eēt delatꝰ: an̄ pedes eiꝰ ꝓſtratꝰ. ſe dixit indignū. indotuꝫ. ignobilē. ſub monachi ꝓfeſſiōe degentē. ſine licētia ſui abbatis nihil acciꝑe debe̓. Poſtremo. ne locum ſct̄m vilitate violare īplorauit. Imꝑa tor at̄ vidēs eū deifice rēnuente. magis de ꝓbitatis eius dignitate certꝰ. qͣꝫuis reluctāti. multū qꝫ gem̄ti ep̄atū ꝯmēdauit. Deīde cū comitatu fideli multoꝝ remiſſus. ratiſbonā eſt ingreſſus. 