Appologia auctoris in malleum maleficarum. Um inter ruentis ſeculi calamitates. quas prochdolor tam legimus qͣꝫ paſſim exꝑimur. vetus oriens damno ſue ruine irrefragabili diſſolutus eccleſiam quam nouus oriens homo xp̄s ih̓s aſperſione ſui ſanguinis fecūdauit licet ab initio va rijs hereſim contagionibus inficere non ceſſat. illo tamen precipue in temꝑe bis conat̉. quā do mūdi veſpere ad occaſum declinante malicia hominū excreſcente. nouit in ira magna. vt Ioh̓. in Apocal̓. teſtatur. ſe modicum tempus habere. Quare inſolitam quandam here ticam prauitatem in agro dominico ſuccreſcere fecit. hereſim inquā maleficarum. a princi­paliori in quo vigere noſcitur ſexu. denotando. Que dum innumeris machinatur inſultibꝰ hoc tamen in ſingulis. quod cogitatu terribile. deo nimiū abominabile. omnibꝰ xp̄ifideli­bus odibile cernitur. operibꝰ expletur. Ex pacto em̄ inferno federe cum morte. fetidiſſi­me ſeruituti. pro eaꝝ prauis explendis ſpurcitijs ſe ſubijciūt. Preterea ea in quotidianis erūnis. hominibꝰ. iumentis terre frugibꝰ ab eis deo ꝑmittente virtute demonū concurrē­te inferūtur. Inter que mala. nos inquiſitores Iacobꝰ ſprenger. vna chariſſimo ab apo­ſtolica ſede in exterminiū tam peſtifere hereſis ſocio deputato. licet inter diuinoꝝ eloquioꝝ profeſſores ſub p̄dicatoꝝ ordine militantiū minimi. Pio tamen ac lugubri affectu penſan­tes quid remedij quid ve ſolaminis mortalibꝰ ip̄is ſalutari anthidoto foret adminiſtran­dum. huic operi pre cūctis alijs remedijs. pios ſubmittere humeros dignum iudicauimus cōfiſi de melliflua largitate illius. qui dat omnibus affluenter. qui calculo ſumpto de alta­ri. forpice tangit mūdat labia imꝑfectoꝝ in finem optatum cūcta perducere. Uerum in operibus hominū nil fiat adeo vtile licitum. cui non poſſit aliqua pernicies irrogari. In­geniola etiā noſtra ad acumen non perueniūt veritatis. niſi lima alterius prauitatis pluri­ fuerint abraſa. Ideo qui de nouitate operis nos redarguendos eſtimat. ad certamē illi us confidenter accedimus. Sciat tamen hocip̄m opus nouū eſſe ſimul antiquū. breue pa­riter prolixum. antiquū certe materia auctoritate. nouū vero partiū compilatione earūqꝫ aggregatione breue ꝓpter plurimoꝝ auctoꝝ in breuem perſtrictionem. longum nihilomi­nus ꝓpter immenſam materie multitudinem maleficaꝝ imperſcrutabilem maliciam. Nec hoc dicimus ceteroꝝ auctoꝝ ſcriptis p̄ſumptuoſe derogando noſtrumqꝫ opus iactanter inaniter extollendo. cum ex noſtro ingenio pauca quaſi nulla ſint addita. Unde noſtrū opus. ſed illoꝝ potius cenſetur quoꝝ ex dictis fere ſunt ſingula cōtexta. Qua ſimul ex cau­ſa nec poemata condere nec ſublimes theorias cepimus extendere. ſed excerptoꝝ more ꝓce­dendo. Ad honorem ſumme trinitatis indiuidue vnitatis. ſuper tres partes principales. originem. progreſſum finem. Maleficaꝝ malleum tractatum nūcupando aggredimur. re colletionem operis ſocio. executionem vero his quibꝰ iudicium duriſſimū imminet. eo in vindictam maloꝝ. laudem vero bonoꝝ conſtituti cernūtur a deo. cui omnis honor gloria in ſecula ſeculoꝝ Amen.