quo ad actus cōiugales tria cōcurrere.ſ. maleficam. diabolum ⁊ dei permiſſionem. Preterea fortius agere poteſt in id quod ē minusforte. Sed virtus demonis ē fortior virtutecorporali. Iob.xl. Non eſt poteſtas ſuꝑ terram q̄ ei valeat comꝑari. qui creatus eſt vt neminē timeret. Rn̄ſio. Hic impugnandi ſunttres errores hereticales quibꝰ reprobatis veritas patebit. Nam qͥdam iuxta doctrinaꝫ.ſ.tho. in. iiij. di. xxiiij. vbi tractat de impedimēto maleficiali conati ſunt aſſerere maleficiuꝫnihil eſſe in mūdo niſi in opinione hominuꝫq̄ naturales effectus quoꝝ cauſe ſunt occulte maleficijs imputabāt. Alij qͥ maleficos cōcedūt ſed ad maleficiales effectus illos tantūmodo imaginarie ⁊ fantaſtice concurrere aſſerūt. Tercij qͥ effectus maleficiales om̄ino dicunt eſſe fantaſticos ⁊ imaginarios. licet demon cū malefica realiter cōcurrat. Hoꝝ errores ſic declarant̉ ⁊ reprobantur. Nam primiomnino de hereſi notātur ꝑ doctores in. iiij.p̄fata di. p̄cipue ꝑ ſctm̄ Tho. in. iij. ar. ⁊ in corpore. q. dicens illam opinionem eſſe omninoꝯtra auctoritates ſanctoꝝ ⁊ ꝓcedere ex radice infidelitatis. Quia vbi auctoritas ſcripture ſacre dicit ꝙ demones habēt poteſtate ſupra corꝑalia ⁊ ſupra imaginationē hoīm qn̄a deo ꝑmittūtur. vt ex multis ſcripture ſacrepaſſibꝰ notatur. Ideo illi qͥ dicunt maleficiūnihil eſſe in mūdo niſi in eſtimatione hoīm.Etiā nō credūt eſſe demones niſi in eſtimatione vulgi tm̄ vt terrores quos homo ſibip̄ifacit ex ſua eſtimatione imputet demoni. Etꝙ etiā ex imaginatione vehemēti aliq̄ figureapparent in ſenſu tales quales hō cogitat ꝙ ⁊tūc creduntur demones videri dicamus veletiā malefici. Et qm̄ hec vera fides repudiatꝑ quā angelos de celo cecidiſſe ⁊ demones eēcredimus. Ideo ⁊ fatemur ip̄os ex ſubtilitate ſue nature multa poſſe q̄ nos nō poſſumꝰ.Et illi qͥ eos ad talia faciēda inducūt malefici vocātur. hec ibi. Quia ꝟo infidelitas in baptiſato hereſis nomīatur ideo tales de hereſirep̄henduntur. Alij duo errores demones ⁊eoꝝ naturalē potentiā nō negantes ſed interſe quo ad effectum maleficialē ⁊ ip̄am maleficam diſſidentes inquātū vnus ꝯcedit maleficam realiter cooꝑari ad effectū nō tamē verūſed fantaſticū. Alter vero ꝑ ꝯtrariū effectū realem in leſo ꝯcedens ſed maleficam fantaſtice putat cooꝑari. Fundamentū erroris ex duobus paſſibus canon. qͥ hn̄tur. xxvi. q. v. ep̄i.ſumpſerūt. vbi pͥmo rep̄hēdūtur mulieres q̄credūt ſe cū dyana vel herodiana nocturnishoris eqͥtare. Inſpiciat̉ ibi canon. Et qꝛ ſepefantaſtice ⁊ imaginarie talia ſolummodo fiunt. ideo ⁊ illi errantes de omnibus alijs effectibus ita fieri iudicant. Secundo. Quiaibi continetur ꝙ qui credit vel aſſerit poſſe fieri aliquam creaturam aut in melius deteriuſue immutari aūt tranſformari in aliam ſpeciem vel ſimilitudinem qͣꝫ a deo omniū creatore. infidelis eſt ⁊ pagano deterior. Undepropter hoc quod ibi dicitur deteriuſue immutari dicunt illum effectum non eſſe realeꝫin maleficiato ſed tantūmodo fantaſticum.Sed ꝙ hi errores hereſim ſapiant ⁊ contraſanum intellectum canonis militant. oſtenditur primo tam per legem diuinam qͣꝫ etiaꝫeccleſiaſticam ⁊ ciuilem. ⁊ hoc in generali. demum in ſpeciali verba canonis exprimendolicet etiam in ſequenti queſtione clarius hocdeduceretur. Nam lex diuina in pleriſqꝫ locis precipit maleficas non ſolum eſſe vitandas ſed etiam occidendas. cuiuſmodi penasnon imponeret ſi nō veraciter ⁊ ad reales effectus ⁊ leſiones cum demonibus concurrerent. Mors enim corporalis non infligit̉ ſine corꝑali ⁊ graui peccato licet aliud de morte anime que ex fantaſtica illuſione ſeu etiamtentatinne oriri poteſt. Hec eſt ſententia ſancti. Tho. in. ij. diſtin. vij. in queſtione. An vtiauxilio demonū ſit malum. Nam Deutron̄.xviij. precipitur omnes maleficos ⁊ incantatores interfici. Leuitici etiā. xix. dicitur. Anima que declinauerit ad magos ⁊ ad ariolos⁊ fornicata fuerit in eis ponam faciem meaꝫcontra eam ⁊ interficiam eam de medio populi mei. Et iterum. xx. Uir vel mulier in qͥbusphitonicus vl̓ diuinus ſpūs fuerit moriaturlapidibus obruēt eos. Et dicūtur phitonesin quibus demon operatur miros effectus.Preterea hec ſunt ꝙ ꝓpter hoc pctm̄ ochorias infirmꝰ mortuꝰ fuit. iiij. Reg. i. ⁊ ſaul.i. paralipo. x. Diuinorū deniqꝫ eloqͥoꝝ tractatores qͥd aliud in eoꝝ ſcriptis ſuꝑ. iij. diſti. vij. ⁊viij. tradiderūt de ptāte demonū ⁊ magicis artibus eoꝝ ſcripta inſpiciātur cuiuſcūqꝫ doctoris ſuꝑ. ij. li. ſen. ⁊ inueniet nullo diſcrepāte magos ⁊ maleficos virtute demonū ꝑmittente deo miros effectus nō fantaſticos poſſe ꝓducere. Taceo de varijs alijs locis in qͥbus ſanctus Tho. diffuſe de hmōi oꝑibus ꝑtractat vt in ſumma cōtra genti. li. iij. c. i. ⁊. ij.in prima parte. q. cxiiij. ar. iiij. Et in ſecundaſecunde. q. xcij. ⁊. xciij. Inſpiciantur deniqꝫpoſtillatores ⁊ gloſatores de magis pharaonis. Exodi. vij. Inſpiciantur ⁊ dicta Auguſtini. xxviij. de ciuitate dei. ca. xvij. Et in ſecudo de doctrina chriſtiana. Similiter aliorū