quo ad actus cōiugales tria cōcurrere.ſ. ma­leficam. diabolum dei permiſſionem. Prete rea fortius agere poteſt in id quod ē minus forte. Sed virtus demonis ē fortior virtute corporali. Iob.xl. Non eſt poteſtas ſuꝑ ter­ram ei valeat comꝑari. qui creatus eſt vt ne minē timeret. Rn̄ſio. Hic impugnandi ſunt tres errores hereticales quibꝰ reprobatis ve­ritas patebit. Nam qͥdam iuxta doctrinaꝫ.ſ. tho. in. iiij. di. xxiiij. vbi tractat de impedimē to maleficiali conati ſunt aſſerere maleficiuꝫ nihil eſſe in mūdo niſi in opinione hominuꝫ naturales effectus quoꝝ cauſe ſunt occul­te maleficijs imputabāt. Alij maleficos cō­cedūt ſed ad maleficiales effectus illos tantū modo imaginarie fantaſtice concurrere aſſe rūt. Tercij effectus maleficiales om̄ino di­cunt eſſe fantaſticos imaginarios. licet de­mon malefica realiter cōcurrat. Hoꝝ erro­res ſic declarant̉ reprobantur. Nam primi omnino de hereſi notātur doctores in. iiij. p̄fata di. p̄cipue ſctm̄ Tho. in. iij. ar. in cor pore. q. dicens illam opinionem eſſe omnino ꝯtra auctoritates ſanctoꝝ ꝓcedere ex radi­ce infidelitatis. Quia vbi auctoritas ſcriptu­re ſacre dicit demones habēt poteſtate ſu­pra corꝑalia ſupra imaginationē hoīm qn̄ a deo ꝑmittūtur. vt ex multis ſcripture ſacre paſſibꝰ notatur. Ideo illi dicunt maleficiū nihil eſſe in mūdo niſi in eſtimatione hoīm. Etiā credūt eſſe demones niſi in eſtima­tione vulgi tm̄ vt terrores quos homo ſibip̄i facit ex ſua eſtimatione imputet demoni. Et etiā ex imaginatione vehemēti aliq̄ figure apparent in ſenſu tales quales cogitat tūc creduntur demones videri dicamus vel etiā malefici. Et qm̄ hec vera fides repudiat quā angelos de celo cecidiſſe demones credimus. Ideo fatemur ip̄os ex ſubtilita­te ſue nature multa poſſe nos poſſumꝰ. Et illi eos ad talia faciēda inducūt malefi­ci vocātur. hec ibi. Quia ꝟo infidelitas in ba ptiſato hereſis nomīatur ideo tales de hereſi rep̄henduntur. Alij duo errores demones eoꝝ naturalē potentiā negantes ſed inter ſe quo ad effectum maleficialē ip̄am malefi cam diſſidentes inquātū vnus ꝯcedit malefi cam realiter cooꝑari ad effectū tamē verū ſed fantaſticū. Alter vero ꝯtrariū effectū re­alem in leſo ꝯcedens ſed maleficam fantaſti­ce putat cooꝑari. Fundamentū erroris ex du­obus paſſibus canon. hn̄tur. xxvi. q. v. ep̄i. ſumpſerūt. vbi pͥmo rep̄hēdūtur mulieres credūt ſe dyana vel herodiana nocturnis horis eqͥtare. Inſpiciat̉ ibi canon. Et qꝛ ſepe fantaſtice imaginarie talia ſolummodo fi­unt. ideo illi errantes de omnibus alijs ef­fectibus ita fieri iudicant. Secundo. Quia ibi continetur qui credit vel aſſerit poſſe fi eri aliquam creaturam aut in melius deteri­uſue immutari aūt tranſformari in aliam ſpe ciem vel ſimilitudinem qͣꝫ a deo omniū cre­atore. infidelis eſt pagano deterior. Unde propter hoc quod ibi dicitur deteriuſue im­mutari dicunt illum effectum non eſſe realeꝫ in maleficiato ſed tantūmodo fantaſticum. Sed hi errores hereſim ſapiant contra ſanum intellectum canonis militant. oſten­ditur primo tam per legem diuinam qͣꝫ etiaꝫ eccleſiaſticam ciuilem. hoc in generali. de­mum in ſpeciali verba canonis exprimendo licet etiam in ſequenti queſtione clarius hoc deduceretur. Nam lex diuina in pleriſqꝫ lo­cis precipit maleficas non ſolum eſſe vitan­das ſed etiam occidendas. cuiuſmodi penas non imponeret ſi veraciter ad reales ef­fectus leſiones cum demonibus concurre­rent. Mors enim corporalis non infligit̉ ſi­ne corꝑali graui peccato licet aliud de mor te anime que ex fantaſtica illuſione ſeu etiam tentatinne oriri poteſt. Hec eſt ſententia ſan­cti. Tho. in. ij. diſtin. vij. in queſtione. An vti auxilio demonū ſit malum. Nam Deutron̄. xviij. precipitur omnes maleficos incanta tores interfici. Leuitici etiā. xix. dicitur. Ani ma que declinauerit ad magos ad ariolos fornicata fuerit in eis ponam faciem meaꝫ contra eam interficiam eam de medio popu­li mei. Et iterum. xx. Uir vel mulier in qͥbus phitonicus vl̓ diuinus ſpūs fuerit moriatur lapidibus obruēt eos. Et dicūtur phitones in quibus demon operatur miros effectus. Preterea hec ſunt ꝓpter hoc pctm̄ ochori­as infirmꝰ mortuꝰ fuit. iiij. Reg. i. ſaul.i. pa­ralipo. x. Diuinorū deniqꝫ eloqͥoꝝ tractato­res qͥd aliud in eoꝝ ſcriptis ſuꝑ. iij. diſti. vij. viij. tradiderūt de ptāte demonū magicis ar­tibus eoꝝ ſcripta inſpiciātur cuiuſcūqꝫ do­ctoris ſuꝑ. ij. li. ſen. inueniet nullo diſcrepā­te magos maleficos virtute demonū ꝑmit­tente deo miros effectus fantaſticos poſ­ſe ꝓducere. Taceo de varijs alijs locis in qͥ­bus ſanctus Tho. diffuſe de hmōi oꝑibus tractat vt in ſumma cōtra genti. li. iij. c. i.. ij. in prima parte. q. cxiiij. ar. iiij. Et in ſecunda ſecunde. q. xcij.. xciij. Inſpiciantur deniqꝫ poſtillatores gloſatores de magis pharao nis. Exodi. vij. Inſpiciantur dicta Augu­ſtini. xxviij. de ciuitate dei. ca. xvij. Et in ſecu­do de doctrina chriſtiana. Similiter aliorū