Uel obliget ſe meliꝰ quo poterit quatenusſe infra terminū aſſignatū in romanā curiāp̄ſentabit dn̄o noſtro pape vel per ip̄m nō ſtabit. Si autē iudex habet cauſam aliā ac ꝓcedit cōtra eā in alia cauſa in qua delatus nonappellauit. In ip̄a illa cā iudex remanet ꝓutante iudex. Etiā ſi poſt admiſſam appellationem et datis apoſtolis reuerentialibꝰ ip̄e appellans accuſat̉ et denunciat̉ iudici de alijshereſis criminibus. de quibus nō agitur incauſa ꝓ qua appellauit non deſinit eſſe iudeximmo p̄t ꝓ ſe ad informandū et teſtes examinandū libere ꝓut prius. Et finita prima cauſa in romana curia vel ad iudicē remiſſa pōtꝓcedere libere in ſecunda. Aduertant aūt iudices ꝙ ꝓceſſus clauſos et figillatos ad romanā curiā mittant iudicibus aſſignatis qͥiuſticiā faciant ꝓceſſus meritis actitatis. necinquiſitores ibi curent agere cōtra appellantes ſed dimittant eos p̄dictis ſuis iudicibusiudicandos. qui iudices ſi inquiſitores nolunt facere partē cōtra appellantes ꝓcedentex officio ad ꝓcurationē appellantiū ſi voluerint expediri. Aduertāt etiā iudices ꝙ ſi adappellantiū inſtantiā citent̉ ꝑſonaliter ⁊ compareant. caueant tn̄ omnino litem nō iurare.ſed attendāt ꝓceſſus exhibere et totā cauſamad illos reducere et ꝓcurēt vt citius poterūtremeare ne ibi tedijs miſerijs laboribꝰ et expenſis damnabiliter fatigentur. ſequunturnāqꝫ damna eccleſie ⁊ heretici ꝯfortant̉. et expoſt nō inueniunt iudices tantū fauorē et reuerentiā nec timent̉ ꝓut eoꝝ preſentia facit.Item ip̄i heretici alij quicūqꝫ videntes iudices in romana curia fatigari ⁊ detineri erigētſibi cornua et cōtennent ac malignabunt̉ etaudacius hereſes ſeminabit. et vbi agit̉ ꝯtraeos ſimili mō appellabūt. Alij etiā iudices etficiunt̉ debiliores ad negocia fidei ꝓſequendum et ad hereticos exſtirpandū metuentesne ꝑ ꝯſimiles appellationes tedijs ⁊ miſerijsfatigent̉ et hec oīa cedent in magnū preiudicium fidei et eccleſie ſancte dei a quibus ſingulis ſponſus ipſius eccleſie eam preſeruaredignetur.¶ Sit laus deo. exterminiū hereſis. paxviuis. requies eterna defunctis. amen.
