Fo. V tendens infamare peccat mortal̓r. Idē ſi negat bōa fa cta ab aliqͦ. ſi etiā tacet bona ſcit eſt neceſſariū ad libe­randū ꝓximū Si audiuit infamatōes et diffamatōnes aliorū. Nam ſi hoc facit qꝛ delectat̉ de infamia eoꝝ pec­cat mortaliter. Si aūt hoc facit qꝛ delectat̉ de loqͣcitate ſed diſplicet ei infamatio ali orū: non videt̉ mortale. In latis aūt pn̄t hmōi ꝓhibe­re faciūt. mortl̓e videt̉. di. xxv.§. al̓s ea demū. ī glo. C Uncipit ſecū da ꝑs in tractat̉ de int̓­rogādi penitētes a ꝯfeſſore ſeptē vicijs capitalibꝰ. et eoꝝ ſpeciebꝰ. et pͥmo de auaricia. et habꝫ capitula. ix. De auaricia que eſt pͥmuꝫ viciū capitale. Titulus primus Uaricia a tripliciter ꝑpetrat̉ ſcꝫ īiuſte acqͥrēdo. tenaciter retinendo. inordi nate amādo. habetqꝫ ml̓tas ſpecies. Primus modus ſcꝫ iniuſte acquirēdi de quo ſupra dictū eſt in. c. fur­tum facies. reſtant tamē aliqͣ de quibus dicetur. Secūdꝰ modus retinēdi tenaciter. et tercius ſcꝫ amandi inordīa­te poſtea inferius ponent̉. De ſymonia Ca. I. Ymonia ē circa ſpi ritualia. et eſt ſꝑ pec­catū mortale in om̄i caſu. Nota pecunia reci pitur ſymoniace debet re ſtitui ei qui dedit. ſꝫ de neceſ ſitate debꝫ pauꝑibus eroga ri. vl̓ illi eccl̓ie ī cuiꝰ iniuriā data ē. Si dedit pecuniā vel aliqͥd alid̓ qd̓ p̄cio poſſit eſti mari hn̄do aliqͦ ſacr̄o bap tiſmo: euchariſtia. benedicti one nuptiaꝝ. penitētia. ordi­natione criſmate. extrēa vn ctione. quaſi preciū huius ſa cramenti. cuiꝰ ſignū eſt quā­do datur vt p̄ciū. ſit pactio cum dante. Idem p̄ſumit̉ quādo negat̉ ſacramentuꝫ. ſi non datur pecunia: ſymonia eſt: nec excuſat cōſuetudo. ſe­cus vero eſt ſi dat vt elemo­ſynam. gratis coactꝰ ſꝫ ſponte: et ad ſeruādū conſue tudinē coactꝰ. Si cle­ricus exiſtēs accepit aliquid tꝑale aliquo ſacr̄o dato vel dando vt p̄cium eius. vel qꝛ aliter dediſſꝫ: ſymonia eſt