Fo. XIIII. ſua. ⁊ hec v̓a ſūt de pctīs gͣui bus.i. mortl̓ibꝰ q̄ ſūt d̓ neceſ ſitate ꝯfitēda. nō aūt d̓ venia libꝰ. ad q̄ qͥs n̄ tenet̉ d̓ neceſſitate. ⁊ vbi talia modica raro obaudiūt̉ ab eo qͥ al̓s ꝯgͦſcit ꝑſonā. ¶ Finit pͥma pars q̄ fuit de ptāte ſeu autoritate ꝯfeſſoriſ b Incipit ſcd̓a ꝑs libri pͥmi: q̄ erit de ſciētia ꝯfeſſoris. q̄ erit duplex. Primus.§.ſ. ꝙ duplex eſt clauis ordinis.ſ. ſcientie ⁊ potētie Icto de xi D ptāte ꝯfeſſorum: nūc videndū ē de ip̄oꝝ ſcientia. Eſt eī duplex clauis ordinis. ſcꝫ clauis ſciē tie. ⁊ clauis potentie. Unde chriſtꝰ petro dixit. Tibi dabo claues regni celoꝝ. Mat. xvi. Nota tn̄ ꝙ iſta ſcīa n̄ dr̄ clauis: ſꝫ ip̄a poteſtas diſcenēdi atqꝫ examinādi: ſiue cō gnoſcendi in foro ꝯſcīe. ⁊ po teſtas determinādi ſeu diffi niēdi cauſam.i. ligādi ⁊ ſoluē di d̓r clauis potētie. Iſta ꝟo duplex ptās ē vna ī eſſentia ſꝫ duplex ī effectu. Scientia aūt acquiſita nō eſt clauis ſꝫ bn̄ iuuat vti claui. ⁊ d̓ his cla uibus habes di. xx. ꝑ totum ¶ Quāta ſciētia reqͥratur ī confeſſore.§. ij. I E qͣꝫtitate ſciētie cō feſſoris: qͣꝫtā.ſ. oꝑte I at eū hr̄e ꝑitiā. dicit Augꝰ. de pe. diſ. vi. c. i. oꝑtet vt ſpūal̓ iudex ſciat ꝯgͦſcere qͥcqͥd dꝫ iudicare. Dic̄ tho. ī iij. diſ. xvij. in expoſitōe lr̄e. He ſcia ⁊ ſi n̄ ſit maior. tn̄ dꝫ eſſe tanta vt ſciat diſcernere inter pctm̄ ⁊ non pctm̄. ⁊ pec catū mortale et veniale. ⁊ ſi ī aliqͦ eēt dubitatio ſciat dubi tare vt poſſit ad ꝑitiores recurrere. Alb̓ aūt in. iiij. dicit ꝙ nō tenet̉ ſacerdos ſcire diſ cernere niſi in cōi que ſint capitalia: ⁊ q̄ mortl̓ia cōia. ⁊ q̄ venialia ex genere. Sꝫ hͦ ne ſciēs dic̄ ideꝫ: puto ꝙ peccat mortal̓r tal̓ audiēdo. ⁊ eū in ſtituēs plꝰ peccat qͣꝫ ip̄e ⁊ euꝫ ꝑmittēs inſtitutū mīſtrare ſi ſua intereſt talē ꝓhibere. Di cit etiā ꝙ in ꝑplexis caſibus ſacerdos eccl̓ie parochial̓ dꝫ eſſe ita diſcretꝰ vt talia difficilia eſſe ſciat. nec eſſe ꝓcedēdū in eis ſine ſuꝑioris ꝯſilio vl̓ autoritate. hͦ alb̓. in. iiij. ¶ Guil̓. duran̄. in ſūma ſua dicit ꝙ qͦtiēs ꝯfeſſor ſe īgerit
